Octavian "Otto" Beveridge

14 maj 2013 r.
powierzchnia oka zalśniła, a w jego kącikach pojawiły się charakterystyczne zmarszczki, gdy aktywował się mięsień orbicularis oculi; uniósł usta w symetrycznym uśmiechu - był szczęśliwy

Odłożył list gratulacyjny, aby powrócić do studiowania przerwanej lektury. Na ścianie nad jego głową wisiał oprawiony w elegancką, dębową ramę dyplom ukończenia psychologii, a przed nim notatki do egzaminów końcowych, po których przed nazwiskiem będzie mógł dopisać tytuł doktora antropologii. Tylko, że ani ukończone studia, ani zbliżający się wyjazd do Europy, by dokształcić się z zakresu synergologii, nie były tym, czego Otto chciał od samego początku.

3 kwietnia 2003 r.
ściągnął brwi kierując ich wewnętrzne kąciki ku sobie i wznosząc delikatnie; jego twarz napięła się, a policzki nieznacznie uniosły; opuszczone kąciki ust i powłóczyste, przeciągłe mrugnięcia zdradzały wszystko - był smutny

Po niecałym roku służby został zwolniony. Marzenia o zostaniu zawodowym żołnierzem zniknęły wraz z pojawieniem się pierwszych objawów choroby. Nie sądził, że od lat był cukrzykiem, aż do dnia, w którym nie stracił przytomności podczas ćwiczeń na poligonie. Przeszedł szereg badań, a potem postawiono mu diagnozę. Wtedy Octavian traktował ją jak wyrok, dopiero z czasem zrozumiał, że była przepustką do odkrycia jego prawdziwego powołania.

14 wrzesień 2021 r.
zmarszczka przy lewym nozdrzu pogłębiła się nadając twarzy asymetryczny wygląd; unikał kontaktu wzrokowego z przesłuchiwanym, a lekko uniesiony lewy kącik ust drżał za każdym razem, gdy próbował go oszukać - czuł pogardę

Kolejna konsultacja, o którą go poproszono zakończyła się sukcesem. Tym razem nie była to wybitnie wymagająca sprawa, a siedzący po drugiej stronie stołu mężczyzna przejawiał wybitny brak talentu w kłamstwie. Chociaż może była to tylko subiektywna ocena Ocvatiana, bo przez lata praktyki i pogłębiania wiedzy na temat mikroekspresji i mowy ciała, był niepodważalnym ekspertem w swojej dziedzinie. Czytał ludzi rozpoznając w ich gestach ukryte przekazy, analizując je i wyciągając właściwe wnioski. Jego wiedza i talent były pożądane, a naukowe publikacje i wydane książki służyły za kompendia wiedzy z zakresu synergologii.

9 marzec 2020 r.
cofnął głowę spoglądając na siedzącą naprzeciwko niego kobietę; skierowane ku sobie, obniżone brwi okalały przymknięte powieki a jego górna warga uniosła się nieznacznie - czuł do niej obrzydzenie

To dla niej przeprowadził się do Genewy i podjął pracę w ONZ rezygnując z posady wykładowcy w Europejskim Instytucie Synergologii znajdującym się w Paryżu. Przekonał samego siebie, że czas zastąpić pracę naukową praktyką i wykorzystać swoje umiejętności w szczytnym celu. Liczył na to, że wreszcie przyjdzie czas, aby przestać gonić za karierą i pomyśleć o przyszłości. Od dawna czuł swego rodzaju wybrakowanie, które nieustępliwie wypełniał pracą, ale potrzeba posiadania stabilizacji i rodziny była w nim coraz silniejsza. Tylko o ile Otto myślał o przyszłości, o tyle jego małżonka niekoniecznie i zburzyła wszystko to na czym on budował swoją wizję. Rozwiódł się. Jednym podpisem zakończył ich kilkuletnią szarpaninę, która pozostawiła po sobie gorzki smak przegranej i zdrady.

28 październik 2022 r.
brwi ułożyły się symetrycznie okalając szeroko rozwarte powieki; dolne mięśnie twarzy rozluźniły się pozwalając szczęce opaść, gdy rozchylił usta - był zaskoczony

Oszczędny w słowach i surowy list przyszedł do niego wczoraj i od tamtej pory wielokrotnie go odczytywał: ... umieram i nie chcę by ona została sama na tym świecie. Przepraszam, że wcześniej nic nie powiedziałam. Sądziłam, że tak będzie dla niej lepiej. Wybacz. ” Spoglądał na kartkę zapisaną drobnym pismem i na nowo wspominał romans sprzed dwudziestu lat. Letni, krótki i intensywny romans z dziewczyną, o podobnych rysach twarzy do dwudziestolatki, której fotografię opatrzoną krótkim opisem - ”To Twoja córka ” włożono do koperty ratyfikowanej stemplem pocztowym Lorne Bay.
Od dawna szukał powodu, aby wyrwać się z Europy. Tchórzył jednak za każdym razem, gdy sfinalizować miał zakup biletu lotniczego. W końcu, na początku bieżącego roku stanął na lotnisku w Brisbane, po raz pierwszy od bardzo dawna, czując się jak w domu.

✎ Chociaż dla wielu osób ta dziedzina nauki nie jest znana, ani nawet z niczym się nie kojarzy, Octavian jest jednym z czołowych specjalistów z zakresu synergologii. Większość życia poświęcił rozwijaniu tego zagadnienia, budując na nim swoją karierę naukową.

✎ Przyjechał do Lorne Bay na początku roku i zamieszkał w starym domu, który należał kiedyś do jego dziadka. Szybko zaproponowano mu też pracę wykładowcy prowadzącego przedmioty z zakresu psychologii komunikacji, antropologii i synergologi.

✎ Jest bardzo inteligentny i ambitny, od dziecka wykazywał niesamowitą chęć do nauki. Jako uczeń wielokrotnie stawał się laureatem prestiżowych konkursów i głównie dzięki nim, oraz otrzymanym stypendiom, mógł pozwolić sobie na podjęcie kilku kierunków studiów jednocześnie, bo status jego rodziny był raczej przeciętny.

✎ Chociaż ludzie stanowią przedmiot jego badań, on sam posiada duszę introwertyka. Ciekawią go ludzkie zachowania, ale traktuje je jako podmiot, który poddaje analizie. Nie przeszkadza mu więc spędzanie dni, a nawet tygodni w samotności, będąc skupionym na analizie intrygującego go zagadnienia.

✎ Co za tym idzie nie trudno się domyśleć, że nie posiada przebojowej duszy. Jest raczej spokojny i skryty. Ma bardzo analityczny umysł i nieustannie wszystko poddaje rozważaniom. Niekiedy potrzebuje od tego ucieczki i ukojenia, które odnajduje w muzyce. Gra głównie na pianinie i perkusji.

✎ Niewielu jest na świecie synergologów, którzy moga pochwalić się tyloma publikacjami i wydanymi książkami, co Octavian. W swojej niszowej dziedzinie jest autorytetem, a z jego talentu czerpią zarówno prywatne firmy, jak i rządowe instytucje oraz służby porządkowe; często pomaga w przesłuchaniach policji.

✎ Mikroekspresje i mowa ciała są jego głównym materiałem badawczym. Zna się na technikach komunikacji interpersonalnej i mediacjach, ale stara się z nich nie korzystać w odniesieniu do prywatnego życia, chociaż bywa to niekiedy niemożliwe; niełatwo go okłamać.

✎ Ciężko mu nawiązywać z ludźmi silne i głębokie relacje, bo wiele osób boi się manipulacji i wiecznego oceniania z jego strony. Z tego też powodu Otto sam bywa bardzo wycofany i nieufny. Ceni sobie swoją prywatność i integralność. Bywa niepewny w chwilach, w których ktoś narusza jego przestrzeń osobistą i nie respektuje jego zasad.

✎ Od lat choruje na cukrzycę, ale nie tylko z tego względu bardzo dba o właściwe żywienie i aktywność fizyczną; jest weganinem i maratończykiem

✎ Pracę naukową rozpoczął jeszcze w Australii, ale najbardziej rozwinął się przebywając we Francji, a potem pracując w Szwajcarii. Z tego też powodu zna kilka języków obcych w tym francuski i niemiecki.

✎ Ożenił się mieszkając w Europie. Spędził tam prawie dziesięć lat, ale wciąż tęsknił za Australią, którą wielokrotnie odwiedzał ze względu na pozostawionych tutaj bliskich i przyjaciół. Jednak po rozwodzie wiecznie odkładał decyzję o powrocie, aż do chwili, w której dowiedział się, że posiada córkę. Jako człowiek o silnie zakorzenionym poczuciu moralności i honorowości nie potrafił zignorować tego faktu i ponownie znalazł się w Lorne Bay.

Octavian “Otto” Beveridge

1 XII 1983

Cairns

Wykładowca || Synergolog || Naukowiec

James Cook University

Tingaree

Rozwiedziony, hetero

Środek transportu
Ze względu na miejsce zamieszkania, posiada jedno z najpopularniejszych auto w Australii, czyli Toyotę Hilux.

Związek ze społecznością Aborygenów
Dziadek Octaviana był aborygenem i pozostawił mu w spadku dom na terenie Tingaree. Otto będąc dzieckiem często przebywał na terenie rezerwatu i poniekąd przez swoje rdzenne korzenie zainteresował się antropologią.

Najczęściej spotkasz mnie w:
Na uniwersytecie, w budynku prokuratury, w więzieniu, w rezerwacie i swojej chatce w lesie

Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Jonathana Wainwrighta, rodzeństwo i córkę

Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak

Octavian“Otto”Beveridge

Chad Michael Murray