August T. Hemingway

Życie z nazwiskiem Hemingway było przywilejem. Wiązało się z pieniędzmi oraz wygodami, które dla większości społeczeństwa stanowiły niedoścignione marzenie. Ktoś m ą d r y powiedział: uważaj, o co prosisz, bo twoje życzenie może się spełnić. Wraz z pozycją wiązały się nie tylko wysokie względy, ale przede wszystkim obowiązki, po których wypełnieniu zostawało niewiele czasu na cieszenie się płynącymi z nich korzyściami. Bo czy miało znaczenie to, czego pragnęło dziecko, kiedy jego rodzice uprali się w y d o b y ć z niego potencjał – choćby ten głęboko ukryty? Skądże. Najważniejsze były ambicje. Pchano więc do jego głowy pragnienie bycia n a j l e p s z y m. Stąd między innymi nieprzydatna umiejętność gry w polo, którą szlifował wraz ze starszym bratem, by przypodobać się woli ojca.

Nachalnie sugerowano mu, by wzorując się na starszym bracie, skupił się na studiach prawniczych. Dwóch i d e a l n y c h synów podążających ścieżką wyznaczoną przez ojca piastującego pozycję sędziego wysokiej instancji – obraz Hemingway’ów kształtował się na nieskazitelny, ale pozory często bywają mylące.

August wprawdzie ukończył studia, zdobywając tytuł Bachelors of Law, jednak po czterech latach nurzania się w kodeksach, znudził się i zdecydował na porzucenie planów dotyczących otwarcia własnej kancelarii. Jego niesubordynacja – przez co rozumiane było wyłamanie się ze schematu, do którego (zdaniem rodziców) powinien był się dopasować – spotkała się z niemałym oburzeniem. Mimo że od tamtego momentu minęło wiele lat, wciąż pamiętał kłótnię, jaka rozegrała się w rodzinnym domu i rozczarowanie błyszczące w oczach matki.

Po kilku miesiącach swawolnego życia złożył podanie o przyjęcie do Federalnego Programu Rozwoju Policji. Posiadane nazwisko otworzyło przed nim wiele możliwości, z których nie wahał się korzystać. W najmniejszym stopniu nie przeszkadzało mu, że pnąc się po szczeblach kariery, wspierał się na ramieniu ojca. Ostatecznie zrealizował postawiony sobie cel – dostał się do Australijskiej Policji Federalnej, gdzie jako naprawdę dobrze zapowiadający się agent, prowadził działania w ramach dochodzeń krajowych.

Nie bał się brudzić rąk. W jego żyłach płynęła krew ludzi rozumiejących, że prawo oraz zasady nie dotyczyły w s z y s t k i c h. Dlatego, gdy zachodziła potrzeba, pomagał tym, którzy potrafili odpowiednio się odwdzięczyć. Zagubione akta? Niedostarczone dowody? Zmieniona treść składanych zeznań? Najtrudniej było ocenić, kiedy pomoc zamieniała się w przestępstwo.

Z żoną rozstał się po dwóch latach małżeństwa. Kochał ją – to nie ulegało wątpliwości – niestety nie poświęcał jej tyle uwagi, ile powinien. Bez trudu znalazła kogoś, kto go w tym zastąpił. Rozwód był nieunikniony, podobnie jak zemsta, której nie potrafił sobie odmówić.
Kochanek żony stał się jego obsesją – miesiącami zbierał informacje, czekając na odpowiedni moment, by zaatakować. A kiedy ten nadszedł, nie obchodziło go, że rujnując życie mężczyźnie, krzywdzi również byłą żonę. Rozdmuchał więc sprawę z przeszłości, co doprowadziło do aresztowania, szybkiego i sprawiedliwego procesu, a w konsekwencji wsadzenia mężczyzny za kratki. Satysfakcja gwarantowana.

Po dwóch miesiącach dotarła do niego wiadomość o morderstwie, którego dokonano w zakładzie karnym. Nie był to odosobniony przypadek, takie rzeczy się zdarzały. Zwykle jednak dowiadywał się tego w pracy, tym razem informacja spłynęła do niego prosto od byłej żony; była roztrzęsiona, zapłakana i – co najważniejsze – obwiniała go. Częściowo miała rację, lecz zamiast przejąć się, August skoncentrował się na świętowaniu promocji na stopień inspektorski.

• Nigdy w równym stopniu, co jego starszy brat, nie odnalazł się wśród socjety. Uczestniczenie w wystawnych kolacjach, balach, które charytatywnością odznaczały się wyłącznie w nazwie, traktował jako obowiązek. Wprawdzie wielokrotnie korzystał z nawiązanych wówczas znajomości, lecz ilekroć miał do tego sposobność, odmawiał brania udziału w takich wydarzeniach. Na jego nieszczęście, rodzina potrafiła nakłonić go do zmiany zdania.
• Wraz z rozpoczęciem studiów prawniczych, zaczął palić papierosy. Od tamtego czasu nie przyszło mu do głowy, by spróbować zawalczyć z nałogiem. Nie lubi natomiast, kiedy jego rzeczy przechodzą zapachem duszącego dymu, dlatego zaprzyjaźnił się z intensywnymi perfumami, by odrobinę go zatuszować.
• Związek z b y ł ą żoną uważał za udany, lecz perspektywa kobiety okazała się zgoła odmienna. Po tym, jak dowiedział się o zdradzie, zażądał rozwodu.
• Wraz ze zdjęciem obrączki, zaczął wdawać się w krótkie, niezobowiązujące romanse oraz jednorazowe przygody. W seksie znajdował sposób na pozbycie się emocji towarzyszących pracy. Tych z kolei służba dla agencji federalnej dostarczała mu ogromne ilości.
• Od dziecka uczył się tego, że w ł a ś c i w e wybory niekoniecznie są tymi słusznymi. W jego rodzinie wszystko było względne, w tym pojęcie dobra oraz zła. Dlatego w jego świecie zasady nie są obligatoryjne dla każdego w jednakowym stopniu.
• Nie jest skłonny nadstawiać karu za przysłowiowe uściśnięcie dłoni. W zamian za pomoc oczekuje przysługi lub adekwatnego wynagrodzenia.
• W związku z tym obowiązki agenta federalnego wypełnia wedle osobistych kryteriów moralności. Pójście na układ nie jest dla niego problemem, jeśli tylko daje mu możliwość dotarcia do sedna prowadzonej sprawy. Uważa bowiem, że mimo skrajnych metod, swoją pracą przysługuje się społeczeństwu.
• Lubi korzystać z broni palnej, dlatego często ćwiczy na strzelnicy.
• Gotowanie go relaksuje, podobnie jak oglądanie programów telewizyjnych o tematyce kulinarnej.

August Tony Hemingway

01.06.1988

CAIRNS

Agent federalny o stopniu inspektora

AUSTRALIAN FEDERAL POLICE

Opal moonlane

Rozwiedziony, Heteroseksualny

Środek transportu
W jego garażu stoi nowy model mercedesa klasy S (W223) w kolorze czarnym.

Związek ze społecznością Aborygenów
Niezwiązany.

Najczęściej spotkasz mnie w:
→ Cairns, gdzie pracuje. Regularnie sypia w tamtejszych hotelach, by nie marnować czasu na dojazdy, kiedy musi pochylić się nad jakąś sprawą. Lubi też tamtejsze bary.
→ W tygodniu każdego ranka biega między uliczkami w centrum Lorne Bay (niedaleko własnego apartamentu), a w weekendy po plażach.
→ Na boisku do koszykówki.

Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Członków rodziny Hemingway.

Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak, ale w razie n i e t y p o w y c h pomysłów proszę o wcześniejszą konsultację.

August Hemingway

Oliver Jackson-Cohen