William Lowell

Funny, but sad.

Wydawałoby się, że z Williama jest niezły szczęściarz z dobrą posadą i świetnym gustem. Pozory jednak mogą mylić, szczególnie gdy nawet najlepsza impreza nie jest już w stanie zabić przytłaczającego poczucia nudy.

Don't damn me when I speak a piece of my mind
'Cause silence isn't golden
When I'm holding it inside

Jest pierwszym i ostatnim synem Matthew i Jennyfer Lowellów, co oznacza, że dziedziczy nie tylko spory majątek, ale przede wszystkim ogromne oczekiwania. Ojciec Williama założył firmę pośredniczą w sprzedaży jachtów i łodzi, gdy ten miał osiem lat. Szybko okazało się, że pan Lowell ma charyzmę, gadane i zero skrupułów, co zagwarantowało spektakularny i szybki sukces jego biznesowi. Matthew był utalentowanym handlowcem, ale nieobecnym ojcem, więc ciężar wychowania spadł na smukłe barki Jennyfer, która natomiast dużo lepiej odnajdywała się w roli perfekcyjnej żony na pokaz niż czułej matki i chętnie przekazała obowiązki opiekunkom.
William szybko nauczył się, że na uwagę rodziców musiał zasłużyć. W szkole był więc pilnym uczniem, nie zadawał się z łobuzami, ani nie całował z dziewczynami za salą gimnastyczną. Do domu przynosił dobre oceny, uczył się gry na pianinie i trzech języków, brał udział w konkursach recytatorskich i matematycznych, ale nigdy nie było mu dane dostrzec choćby przebłysku dumy w oczach rodziców.
Firma rozwijała się szybko. Gdy William miał szesnaście lat, Matthew zmęczony podróżami, zarządził przeprowadzkę do Carnis. W mieście wybudował nowoczesne biuro i stamtąd prowadził sprzedaż na terenie całej Australii. W luksusowym domu państwa Lowell wciąż jednak nie brakowało niczego poza miłością. Jennyfer obsesyjnie posądzała męża o zdrady w delegacjach, choć jej prawdziwym rywalką zawsze była praca i pieniądze. Awanturom nie było końca, a William z przerażeniem obserwował jak jego rodzice rozpad małżeństwa ukrywają za fasadą perfekcyjnej rodziny, której on sam był nieodłącznym elementem, niczym tresowana małpa, która na potrzeby kontrahentów ojca robi różne sztuczki.
Nigdy jednak nie zbuntował się wobec swojej roli.
William zmarnował całe swoje życie na próbach sprostania nierealnie wysokim wymaganiom stawianym przez rodziców. Zawsze był niewystarczający. Nawet teraz jego bunt wobec narzuconych schematów jest raczej prowizoryczny, a idiotyczna potrzeba zadowolenia państwa Lowell motywuje większość jego działań.

How dare you say that my behavior's unacceptable
So condescending, unnecessarily critical
I have a tendency of getting very physical
So watch your step 'cause if I do you'll need a miracle

Wydawało się, że studia będą momentem wyzwolenia, nawet William naiwnie wierzył w to przez uroczą chwilę, dopóki nie uświadomił sobie, że wybrany kierunek go nie obchodzi. Podczas pobytu na uniwersytecie pod wpływem przyjaciółki podjął nawet decyzję, by rzucić znienawidzone prawo i pójść na dramat, ale poległ, gdy zabrakło mu odwagi, by poinformować o tym rodziców. Może nie wystąpi w Hollywood i nigdy nie pocałuje Megan Fox, ale przynajmniej ma tytuł mecenasa i kilka imponujących fakultetów.
Pieniądze ojca zagwarantowały mu prestiż na studiach. Przez te lata stał się chłopakiem, z którym chętnie umawiają się nawet popularne laski, zapracował sobie na łatkę playboy'a i zimnego skurczybyka.
Ku niezadowoleniu rodziców nie związał się jednak z żadną obiecującą dziewczyną i zaraz po skończeniu studiów wyjechał z Carnis.

We live, we die, we steal, we kill, we lie
Just like animals, but with far less grace
We laugh, we cry, like babies in the night
Forever running wild in the human race

Po studiach spędził rok na podróżach. Zwiedził Europę i obie Ameryki, choć chętniej bywał w klubach niż muzeach, może jednak pochwalić się tym, że widział na żywo prace wszystkich mistrzów pędzla i dłuta. Podczas wycieczki wyrobił sobie doskonały smak w kwestii wina, mody i ludzi.
Po powrocie do Australii podjął pracę w kancelarii, w której już po kilku miesiącach mógł pochwalić się kilkoma naprawdę spektakularnymi sukcesami. William okazał się diabelnie skutecznym prawnikiem, ale praca w Carnis oznaczała bliskość rodziców, która potwornie go przytłaczała, dlatego gdy tylko nadarzyła się okazja przyjął posadę zastępcy burmistrza. W wieku trzydziestu jeden lat przeprowadził się z powrotem do Lorne Bay, gdzie kupił spory dom. Zamiast jednak żony, szuka sensu, znajdując jednak jedynie dobrą zabawę.

William Lowell

01.06.1987

Lorne Bay

Zastępca burmistrza

Ratusz

Pearl Lagune

Kawaler, oficjalnie hetero

Środek transportu
Posiada niewielki, luksusowy jacht, który otrzymał na trzydzieste urodziny od swojego ojca. Zdarza mu się urządzać na nim imprezy w prawdziwe amerykańskim stylu. Łódka nosi dumne miano Triumph, ale Will pieszczotliwie nazywa ją Rekinem.
Po mieście porusza się robiącą wrażenie granatową corvettą o oryginalnej, czerwonej tapicerce.

Związek ze społecznością Aborygenów
Will chętniej patrzy w przyszłość niż przeszłość. Temat rdzennej społeczności interesuje go jedynie zawodowo.

Najczęściej spotkasz mnie w:
W ciągu dnia w ratuszu, a w sobotnie wieczory w Shadow lub pobliskim pubie.

Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Matthew i Jennyfer Lowell - rodzice, którzy obecnie mieszkają w Cairns.

Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak.

William Lowell

Matt Bomer