about
mężczyzna z przeszłością - bohater wojenny, lekarz wojskowy, który po powrocie do domu odnajduje swoją nową drogę prowadząc ośrodek zdrowia i po godzinach prowadząc prywatną praktykę... wyłącznie dla gangsterów.
Caleb od zawsze był jednym z tych, którym można czegoś zazdrościć. O ludziach takich jak on mówi się, że mają albo to coś, albo po prostu w cholerę dużo szczęścia. A zapowiadało się przeciętnie - urodził się w zupełnie zwyczajnej rodzinie, gdzie nie było specjalnych kokosów czy wpływowych nazwisk. Cal jednak od najmłodszych lat dawał sobie świetnie radę zarówno w rządzeniu na podwórku, podrywaniu najładniejszych dziewczyn jak i oszukiwaniu mniej obrotnych na pieniądze. I nawet pomimo tego ostatniego większość sąsiadek i tak widziała go w roli męża dla ich wnuczek. Skubany od zawsze umiał każdego odpowiednio urobić.
Foggart to typowy prymus. Dzięki wszelkim darom od tego gościa rzekomo urzędującego nad chmurką świetnie radził sobie i w przedmiotach ścisłych, i literaturze czy sporcie. Był ulubieńcem nauczycieli, wszyscy widzieli dla niego świetlaną przyszłość. A dla samego Cala jego droga zawodowa to właściwie zbiór przypadków. Papiery na medycynę złożył, bo założył się z przyjaciółmi, że dostanie się z pierwszego naboru. A że był pewny, że się nie załapie, nie mając bliżej sprecyzowanych planów na przyszłość, zaciągnął się do wojska. Nie miał zamiaru "nie robić nic" - kiedy miał 16 lat rodzice postanowili dokoptować mu braciszka, nie uśmiechało mi się opiekować dzieckiem. O dziwo jednak, wcześniej wspomniany zakład wygrał. A że nie umiał wymiksować się z wciągnięcia do wojska, postanowił to połączyć. Dzięki temu został lekarzem wojskowym. Wmanewrowali go w misje specjalne, nosiło go gdzieś po świecie by składać innych żołnierzy, którzy mieli mniej szczęścia. A tych, co mieli go najmniej, pakować do czarnych worków. Praca na froncie doszczętnie już odarła go z przystawaności do społeczeństwa. Musiał nauczyć się zdrowo kombinować, przy okazji wyzbywając wszelkiego tabu - inaczej by zwariował. W wojsku spędził blisko dziesięć lat, właściwie nie pokazując się w domu. Wrócił w końcu jako pułkownik major Foggart - wielki, poodznaczany bohater wojenny, duma i chluba dla całej rodziny.
Uznanie na miejscu wcale Calebowi nie pomagało. Podjął pracę na etacie w miejscowym szpitalu, ale kombo braku adrenaliny i zespołu stresu pourazowego toczyły go tak, że w końcu nie był w stanie pracować dalej. Z dołka wyciągnęły go znajomości jeszcze z frontu - choć mało kto pewnie określiłby to zmianą na dobre. Foggart trafił w naprawdę szemrane towarzystwo, swoją rodzinę oczywiście trochę oszukując i utwierdzając w przekonaniu, że nadal pracuje na etacie. Co właściwie robił - i po dziś dzień robi - dla tych ludzi? Przeciętnemu Kowalskiemu pewien się to nawet nie śniło. Przez kilka lat pracował dla kogoś, w końcu jednak trzeba było zrobić coś dla siebie. Otworzył trochę czasu temu przychodnię - jest tam szefem i naprawdę nikogo nie dziwi, że nie przyjmuje regularnych pacjentów. Teraz to inni mogą pracować na jego sukces, kiedy on sam oddaje się swoim dziwacznym interesom.
ycie prywatne przez moment miał bardziej ułożone niż zawodowe. Przez kilka lat był szczęśliwie żonaty. Przynajmniej do czasu, kiedy żona nie stwierdziła, że marnują czas w małżeństwie, skoro tak właściwie tylko się przyjaźnią. Uparł się i próbował to ratować wszelkimi sposobami, z drugiej jednak strony szukając pocieszenia wśród jednej ze swoich pracownic. Co oczywiście również nie skończyło się zbyt dobrze - ta poczuła się przez niego oszukiwana, i również podjęła decyzję o rozstaniu. Zatem Caleb jest teraz świeżo upieczonym rozwodnikiem, z wysoce moralnie wątpliwą karierą zawodową. Świat stoi przed tobą otworem, brachu.
Foggart to typowy prymus. Dzięki wszelkim darom od tego gościa rzekomo urzędującego nad chmurką świetnie radził sobie i w przedmiotach ścisłych, i literaturze czy sporcie. Był ulubieńcem nauczycieli, wszyscy widzieli dla niego świetlaną przyszłość. A dla samego Cala jego droga zawodowa to właściwie zbiór przypadków. Papiery na medycynę złożył, bo założył się z przyjaciółmi, że dostanie się z pierwszego naboru. A że był pewny, że się nie załapie, nie mając bliżej sprecyzowanych planów na przyszłość, zaciągnął się do wojska. Nie miał zamiaru "nie robić nic" - kiedy miał 16 lat rodzice postanowili dokoptować mu braciszka, nie uśmiechało mi się opiekować dzieckiem. O dziwo jednak, wcześniej wspomniany zakład wygrał. A że nie umiał wymiksować się z wciągnięcia do wojska, postanowił to połączyć. Dzięki temu został lekarzem wojskowym. Wmanewrowali go w misje specjalne, nosiło go gdzieś po świecie by składać innych żołnierzy, którzy mieli mniej szczęścia. A tych, co mieli go najmniej, pakować do czarnych worków. Praca na froncie doszczętnie już odarła go z przystawaności do społeczeństwa. Musiał nauczyć się zdrowo kombinować, przy okazji wyzbywając wszelkiego tabu - inaczej by zwariował. W wojsku spędził blisko dziesięć lat, właściwie nie pokazując się w domu. Wrócił w końcu jako pułkownik major Foggart - wielki, poodznaczany bohater wojenny, duma i chluba dla całej rodziny.
Uznanie na miejscu wcale Calebowi nie pomagało. Podjął pracę na etacie w miejscowym szpitalu, ale kombo braku adrenaliny i zespołu stresu pourazowego toczyły go tak, że w końcu nie był w stanie pracować dalej. Z dołka wyciągnęły go znajomości jeszcze z frontu - choć mało kto pewnie określiłby to zmianą na dobre. Foggart trafił w naprawdę szemrane towarzystwo, swoją rodzinę oczywiście trochę oszukując i utwierdzając w przekonaniu, że nadal pracuje na etacie. Co właściwie robił - i po dziś dzień robi - dla tych ludzi? Przeciętnemu Kowalskiemu pewien się to nawet nie śniło. Przez kilka lat pracował dla kogoś, w końcu jednak trzeba było zrobić coś dla siebie. Otworzył trochę czasu temu przychodnię - jest tam szefem i naprawdę nikogo nie dziwi, że nie przyjmuje regularnych pacjentów. Teraz to inni mogą pracować na jego sukces, kiedy on sam oddaje się swoim dziwacznym interesom.
ycie prywatne przez moment miał bardziej ułożone niż zawodowe. Przez kilka lat był szczęśliwie żonaty. Przynajmniej do czasu, kiedy żona nie stwierdziła, że marnują czas w małżeństwie, skoro tak właściwie tylko się przyjaźnią. Uparł się i próbował to ratować wszelkimi sposobami, z drugiej jednak strony szukając pocieszenia wśród jednej ze swoich pracownic. Co oczywiście również nie skończyło się zbyt dobrze - ta poczuła się przez niego oszukiwana, i również podjęła decyzję o rozstaniu. Zatem Caleb jest teraz świeżo upieczonym rozwodnikiem, z wysoce moralnie wątpliwą karierą zawodową. Świat stoi przed tobą otworem, brachu.
Środek transportu
Caleb jest jedną z tych osób, które tak przyzwyczaiły się do wożenia tyłka autem, że wybiera się nim nawet do pobliskiego, okolicznego sklepu. W razie niemożności prowadzenia - np. po alkoholu - korzysta z usług zaprzyjaźnionego kierowcy Ubera. Nie przemieszcza się komunikacją miejską, nie jeździ na żadnych jednośladach, choć fascynują go motocykle - ma uprawnienia do prowadzenia tych ostatnich, więc to pewnie kwestia czasu aż sobie jakiś sprawi.
Związek ze społecznością Aborygenów
Brak. Wie, że gdzieś tam po sąsiedzku względnie dobrze sobie funkcjonują. I tyle. Caleb nie jest specjalnie związany emocjonalnie z tym co australijskie.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Pracy lub w domu. Sporadycznie wychodzi z kumplami na piwo lub wyjeżdża pojeździć samochodem na jakieś okoliczne zadupie.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Żonę (podobno byłą) lub brata.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak.
Caleb jest jedną z tych osób, które tak przyzwyczaiły się do wożenia tyłka autem, że wybiera się nim nawet do pobliskiego, okolicznego sklepu. W razie niemożności prowadzenia - np. po alkoholu - korzysta z usług zaprzyjaźnionego kierowcy Ubera. Nie przemieszcza się komunikacją miejską, nie jeździ na żadnych jednośladach, choć fascynują go motocykle - ma uprawnienia do prowadzenia tych ostatnich, więc to pewnie kwestia czasu aż sobie jakiś sprawi.
Związek ze społecznością Aborygenów
Brak. Wie, że gdzieś tam po sąsiedzku względnie dobrze sobie funkcjonują. I tyle. Caleb nie jest specjalnie związany emocjonalnie z tym co australijskie.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Pracy lub w domu. Sporadycznie wychodzi z kumplami na piwo lub wyjeżdża pojeździć samochodem na jakieś okoliczne zadupie.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Żonę (podobno byłą) lub brata.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak.
Caleb foggart
James McAvoy
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!