about
Artystyczna dusza, fan sportów ekstremalnych i dobrego jedzenia. Przyjazny, otwarty na innych i uczynny. Próbuje poskładać złamane serce.
Kim jestem? Co tutaj robię? Czy to już koniec? Opadł ciężko na kolana, patrząc na dłonie całe we krwi. „Wybacz mi Ojcze, albowiem zgrzeszyłem.” Odchylił głowę, zamknął oczy, a na jego gładki policzek spadła pojedyncza kropla deszczu, niczym łza. Woda obmyła sińce pod oczami i spierzchnięte usta, które wykrzywił przeraźliwy grymas, mający swój początek w rozpaczy, a koniec w groteskowej komedii. Mężczyzna zaśmiał się cicho, jakby szeptem, by po chwili zawyć i zgiąć się w pół. Śmiał się do rozpuku, podczas gdy jego ciałem targały niepohamowane spazmy.
Robert przeczytał ostatnie zdanie i zmarszczył brwi.
- To brzmi, jakby debil się spuścił nad tym grobem – mruknął sam do siebie, po czym odgryzł ostatni kęs banana, a skórkę zrolował i wrzucił do śmietnika, trafiając w sam środek, co z jakiegoś powodu wypełniło go dumą.
Nazywam się Robert Brown i to ja kryję się za każdym koszmarem, o którym czytasz. Skrywam się w cieniu seryjnego mordercy z Silver Hill, wyglądam zza jednego z drzew w nawiedzonym lesie Birknam, stoję za firanką czarnego domu w Glow Town i wyglądam z każdego okna przy ulicy naznaczonej krwią i obłędem. Jestem w Twojej głowie, Drogi Czytelniku, nawet teraz, gdy czytasz moje słowa. Najważniejszym jednak jest to, że bez Ciebie nic z tego nie miałoby prawa istnieć. Ja nie miałbym prawa istnieć, więc dziękuję Ci za to. Dziękuję za każdy kolejny dzień makabry i koszmaru, które przelewam na kartki. Dziękuję, że mogę to robić dla Ciebie i dla siebie.
Robert Oliver Brown, najmłodszy syn Edgara Toma Browna i Anne Olsen Brown, urodzony 22 lipca 1989 roku w Brisbane. Jego dziadkowie osiedlili się tam w 1900 roku wraz z rodziną. Wychowywał się z czterema braćmi i i siostrą w spokojnym otoczeniu. Rodzina Brown była poważana ze względu na wysokie wykształcenie i udzielanie się w pewnym okresie politycznie. Pisanie stało się pasją Roberta, odkąd w 2002 w gazetce szkolnej ukazał się jego pierwszy artykuł i opowiadanie w rubryce rozrywkowej. Gdy miał piętnaście lat sprzedał pierwszy tomik poezji, a zaledwie rok później zbiór opowiadań dla młodzieży o tematyce fantastycznej. Przez kolejne lata odnosił nieduże sukcesy, wydając kolejne opowiadania. Ukończył studia na kierunku Literatura i sztuka, i to podczas studiów ukształtował i utrzymał w swoich dziełach tematykę horroru. Podczas studiów założył bloga, na którym zamieszczał opowiadania i krótkie powieści. Był czas, w którym jego twórczość spotkała się z ogromną krytyką najbliższego otoczenia. Uważano, że tworzy przesadzony wręcz obraz makabryczności, pokazujący naturę ludzką w bardzo złym świetle. Młody pisarz nie zrażał się i w wirze pracy tworzył kolejne dzieła. Pierwszą powieść „Mówi szeptem” udało mu się wydać w wieku 24 lat. Nakład nie był duży, przeciwnie do zainteresowania. Pisarz dostawał coraz to nowe propozycje od różnych wydawnictw. W następnych latach ukazały się kolejne cztery powieści, cieszące się coraz większą popularnością i przynoszące spory zysk. Artysta oddaje się w całości swej pracy. Do tej pory nie związał się z nikim na stałe, ale plotek na ten, i inne tematy, nie brakuje.
Robert jest mężczyzną o nieskończonej wyobraźni. Jest pełny energii, którą zaraża innych. Wenę czerpie z przeróżnych źródeł. Pomysły na opowiadania przychodzą mu głównie w snach oraz w sytuacjach podnoszących adrenalinę. Jest to jeden z powodów, dla których uprawia sporty ekstremalne, a jego główny środek transportu to motor. Warto dodać, że czasami gubi kask. Twierdzi wtedy z dystansem, że kask to jeszcze nie głowa.
Wiele ze swoich pomysłów próbuje osobiście realizować, aby sprawdzić jak mógłby potoczyć się scenariusz jego książki. Często powtarza się, że głupi ma szczęście. Głupota Roberta nie ma granic. Mężczyzna ma za sobą wiele wręcz kaskaderskich wyczynów i wiele kontuzji i urazów, szczególnie kończyn, chociaż raz nabawił się poważnego odmrożenia, zamykając się w chłodni jednej z masarni na noc.
Robert jest osobą niezwykle emocjonalną z wierzchu, bo mimo wszystko wiele w sobie skrywa. Najwięcej uczuć przelewa na papier, kryjąc się w wyimaginowanej bańce. Ma swój świat i swoje kredki.
Urodził się w Brisbane, ale niedługo po studiach przeprowadził do Lorne Bay. Twierdzi, że tylko tutaj ma najlepszą wenę i to właśnie w tym miejscu powstały jego najsłynniejsze powieści. Przeprowadzka nastąpiła w roku 2015, więc mieszkańcy Lorne Bay muszą go znosić od prawie siedmiu lat.
W ramach prezentu urodzinowego zabrał swoją najlepszą przyjaciółkę do Las Vegas, gdzie podczas szalonej nocy pełnej przeróżnych imprez, na których można było spróbować wszystkiego, pobrali się przed obliczem Elvisa. Wygląda na to, że jego kawalerskie życie się skończyło, chociaż podjęcie wielu ważnych decyzji dopiero przed nim.
Robert przeczytał ostatnie zdanie i zmarszczył brwi.
- To brzmi, jakby debil się spuścił nad tym grobem – mruknął sam do siebie, po czym odgryzł ostatni kęs banana, a skórkę zrolował i wrzucił do śmietnika, trafiając w sam środek, co z jakiegoś powodu wypełniło go dumą.
Nazywam się Robert Brown i to ja kryję się za każdym koszmarem, o którym czytasz. Skrywam się w cieniu seryjnego mordercy z Silver Hill, wyglądam zza jednego z drzew w nawiedzonym lesie Birknam, stoję za firanką czarnego domu w Glow Town i wyglądam z każdego okna przy ulicy naznaczonej krwią i obłędem. Jestem w Twojej głowie, Drogi Czytelniku, nawet teraz, gdy czytasz moje słowa. Najważniejszym jednak jest to, że bez Ciebie nic z tego nie miałoby prawa istnieć. Ja nie miałbym prawa istnieć, więc dziękuję Ci za to. Dziękuję za każdy kolejny dzień makabry i koszmaru, które przelewam na kartki. Dziękuję, że mogę to robić dla Ciebie i dla siebie.
Robert Oliver Brown, najmłodszy syn Edgara Toma Browna i Anne Olsen Brown, urodzony 22 lipca 1989 roku w Brisbane. Jego dziadkowie osiedlili się tam w 1900 roku wraz z rodziną. Wychowywał się z czterema braćmi i i siostrą w spokojnym otoczeniu. Rodzina Brown była poważana ze względu na wysokie wykształcenie i udzielanie się w pewnym okresie politycznie. Pisanie stało się pasją Roberta, odkąd w 2002 w gazetce szkolnej ukazał się jego pierwszy artykuł i opowiadanie w rubryce rozrywkowej. Gdy miał piętnaście lat sprzedał pierwszy tomik poezji, a zaledwie rok później zbiór opowiadań dla młodzieży o tematyce fantastycznej. Przez kolejne lata odnosił nieduże sukcesy, wydając kolejne opowiadania. Ukończył studia na kierunku Literatura i sztuka, i to podczas studiów ukształtował i utrzymał w swoich dziełach tematykę horroru. Podczas studiów założył bloga, na którym zamieszczał opowiadania i krótkie powieści. Był czas, w którym jego twórczość spotkała się z ogromną krytyką najbliższego otoczenia. Uważano, że tworzy przesadzony wręcz obraz makabryczności, pokazujący naturę ludzką w bardzo złym świetle. Młody pisarz nie zrażał się i w wirze pracy tworzył kolejne dzieła. Pierwszą powieść „Mówi szeptem” udało mu się wydać w wieku 24 lat. Nakład nie był duży, przeciwnie do zainteresowania. Pisarz dostawał coraz to nowe propozycje od różnych wydawnictw. W następnych latach ukazały się kolejne cztery powieści, cieszące się coraz większą popularnością i przynoszące spory zysk. Artysta oddaje się w całości swej pracy. Do tej pory nie związał się z nikim na stałe, ale plotek na ten, i inne tematy, nie brakuje.
Robert jest mężczyzną o nieskończonej wyobraźni. Jest pełny energii, którą zaraża innych. Wenę czerpie z przeróżnych źródeł. Pomysły na opowiadania przychodzą mu głównie w snach oraz w sytuacjach podnoszących adrenalinę. Jest to jeden z powodów, dla których uprawia sporty ekstremalne, a jego główny środek transportu to motor. Warto dodać, że czasami gubi kask. Twierdzi wtedy z dystansem, że kask to jeszcze nie głowa.
Wiele ze swoich pomysłów próbuje osobiście realizować, aby sprawdzić jak mógłby potoczyć się scenariusz jego książki. Często powtarza się, że głupi ma szczęście. Głupota Roberta nie ma granic. Mężczyzna ma za sobą wiele wręcz kaskaderskich wyczynów i wiele kontuzji i urazów, szczególnie kończyn, chociaż raz nabawił się poważnego odmrożenia, zamykając się w chłodni jednej z masarni na noc.
Robert jest osobą niezwykle emocjonalną z wierzchu, bo mimo wszystko wiele w sobie skrywa. Najwięcej uczuć przelewa na papier, kryjąc się w wyimaginowanej bańce. Ma swój świat i swoje kredki.
Urodził się w Brisbane, ale niedługo po studiach przeprowadził do Lorne Bay. Twierdzi, że tylko tutaj ma najlepszą wenę i to właśnie w tym miejscu powstały jego najsłynniejsze powieści. Przeprowadzka nastąpiła w roku 2015, więc mieszkańcy Lorne Bay muszą go znosić od prawie siedmiu lat.
W ramach prezentu urodzinowego zabrał swoją najlepszą przyjaciółkę do Las Vegas, gdzie podczas szalonej nocy pełnej przeróżnych imprez, na których można było spróbować wszystkiego, pobrali się przed obliczem Elvisa. Wygląda na to, że jego kawalerskie życie się skończyło, chociaż podjęcie wielu ważnych decyzji dopiero przed nim.
Środek transportu
Robert posiada auto, ale używa go bardzo rzadko. Głównie przemieszcza się na motorze lub rowerze.
Związek ze społecznością Aborygenów
Jedyny związek ze społecznością Aborygenów Robert ma taki, że czasami zapuszcza się do dzielnicy Tingaree, aby obserwować jej mieszkańców - z czystej ciekawości na własną odpowiedzialność.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Roberta jest pełno niemalże wszędzie. Jest bardzo aktywny, chociaż miewa okresy, kiedy zamyka się w domu i pisze. Nazywa to "ciągiem twórczym" lub "ciągiem pisarskim".
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Rodzinę, Mitcha Browna, Apollonie Brown
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
Robert posiada auto, ale używa go bardzo rzadko. Głównie przemieszcza się na motorze lub rowerze.
Związek ze społecznością Aborygenów
Jedyny związek ze społecznością Aborygenów Robert ma taki, że czasami zapuszcza się do dzielnicy Tingaree, aby obserwować jej mieszkańców - z czystej ciekawości na własną odpowiedzialność.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Roberta jest pełno niemalże wszędzie. Jest bardzo aktywny, chociaż miewa okresy, kiedy zamyka się w domu i pisze. Nazywa to "ciągiem twórczym" lub "ciągiem pisarskim".
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Rodzinę, Mitcha Browna, Apollonie Brown
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
Robert Oliver Brown
Penn Badgley
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!