leonel swinton

⋯

NO ONE CAN TELL WHAT GOES ON IN BETWEEN THE PERSON YOU WERE AND THE PERSON YOU BECOME. NO ONE CAN CHART THAT BLUE AND LONELY SECTION OF HELL. THERE ARE NO MAPS OF THE CHANGE. YOU JUST COME OUT THE OTHER SIDE. OR YOU DON’T.

Falbanki i zakładki materiału, zszyte ciasno i przylegające ściśle do ciała, nie należały do wygodnych, ale wyglądał pięknie. W rękach matki był pacynką, dodatkiem u jej boku. Póki tkwił w bezruchu, wszystko było dobrze, ale kiedy tylko pobrudził się albo upadł, nie wiedziała co z nim zrobić, pokracznie próbowała doprowadzić go do porządku, uważając przy tym, by jego brudne rączki albo buzia nie dotknęły czasem drogiej sukienki. Ojciec w ogóle go nie dotykał; czasem wyrażał pojedyncze słowa uznania, ale głównie jego rola polegała na nieobecności w życiu zarówno syna, jak i żony. Ale on musiał się prezentować, być synem godnym takiego ojca, czy to w wyglądzie, zachowaniu czy ocenach. I tak upłynęło jego dzieciństwo. Kiedy dostał się na Uniwersytet Oksfordzki, ojciec poklepał go po plecach. Już wtedy wykazywał wyraźnie objawy przypadłości, która towarzyszyła mu przez całe życie — zabieganie o względy osób, dla których znaczył niewiele lub nie znaczył nic.

Powtarzał ten schemat. Dla pierwszej miłości prawie rzucił studia, drugiej odstąpił swoje miejsce w projekcie, od którego miała zależeć jego akademicka kariera. Za trzecią wyjechał do Australii, choć zarzekał się, że pewnego dnia na powrót zaszyje się w Szkocji, wśród mgły i wzgórz, które zawsze były jego jedynym, prawdziwym domem. Złamał wiele obietnic, głównie tych złożonych samemu sobie, przekroczył granice komfortu, choć za każdym razem cholernie bolało. Nigdy nie było warto, ale orientował się w tym po fakcie. A później poznał ją — tę jedyną, jak mniemał. Choć po wszystkich perturbacjach z przeszłości powinien stać się wyważony i ostrożny, zdawało się, że nie nauczył się niczego. Byli składową całości zbudowanej z przeciwieństw, tak różni, jak tylko się dało, a jednak w pewien sposób połączeni. Dla niej postawił wszystko na jedną kartę, udając, że kolejne posunięcie nie było toksyczne. Nie zważał na to, uprawiał swoisty mitrydatyzm, przyjmował więcej i więcej... aż zniknęła.

Miał czekać. Trzy lata wydawały się być wiecznością, ale zgodził się. Zawiesił wszystko, jakby zapadając w długi, zimowy sen. Ukryty w domowym zaciszu pisał, pisał, pisał... nie przestawał tworzyć, choć początkowo nikomu nie pokazywał swoich dzieł. Czuł, że nie zostałby zrozumiany, czekał na nią, aż wróci i przeczyta je wszystkie, po kawałku, podczas wspólnych wieczorów, wyrazi swoje zdanie. A kiedy nadszedł ten dzień, tysiąc dziewięćdziesiąty piąty dzień ich rozłąki, wyczekiwał aż klucz zazgrzyta w zamku i razem usiądą do kolacji, podczas której o wszystkim jej opowie, wysłucha jej historii i wrócą do normalności. Ale nic takiego nie miało miejsca, ani tego dnia, następnego, czy przez kolejny miesiąc. Świadomość, że musi ruszyć dalej, była paraliżująca, ale zmusił się do tego. Wrócił do popełniania błędów, jednego za drugim, na większą i większą skalę... wydał też w końcu to, co czekało na jej wnikliwą ocenę, wciąż przekonany, że z jej sugestiami wypadłoby lepiej, choć jego seria zebrała spore uznanie i przyniosła mu ogromny, finansowy sukces. To jedyny, jaki ma na swoim koncie. I chociaż już dawno przestał czekać, tak naprawdę nigdy w pełni nie ruszył dalej.

Julian Leonel Swinton

13 stycznia 89 (piątek)

dundee, szkocja

pisarz, autor powieści

n/a

sapphire river

rozwodnik, heteroseksualny

Środek transportuma auto, ale korzysta z niego sporadycznie — jeśli w ogóle wychodzi z domu, to raczej porusza się pieszo.

Związek ze społecznością Aborygenówbrak, nie jest nawet stąd i nie ma żadnych powiązań z tutejszymi.

Najczęściej spotkasz mnie w:domu, a sporadycznie w kawiarniach, parkach i nad wodą.

Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?nikogo; ma rodzinę za oceanem, ale już dawno odciął im dostęp do jakichkolwiek dokumentów.

Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?tak — proszę jednak oszczędzić mu trwałe uszczerbki na zdrowiu, a w przypadku większej ingerencji będę wdzięczna za wcześniejszą konsultację.

leonel "lennie" swinton

tom bateman