brutus coleridge

STAN PRZECIWKO JONELOWI BURGHLEY URODZONEMU 12 LIPCA 1978.
OSKARŻYCIEL: STAN OSKARŻA JONELA BURGHLEY O MORDERSTWO PIERWSZEGO STOPNIA Z PREMEDYTACJĄ.
SĘDZIA: CZY PAŃSKI KLIENT PRZYZNAJE SIĘ DO WINY?

Z lepkich macek snu wyrywa go przeciągły gwizd pociągu. Semafor wdziera się przez okno, barwi siedzenia i jego zaspaną, rozognioną gorączką twarz na wściekły odcień karminu.
Nie chce pamiętać
wojskowego munduru swojego ojca i matowej powierzchni jego Berrety M9. Jej wagi w swojej dłoni i huków, które roznoszą się echem po całym osiedlu pewnej listopadowej nocy tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego siódmego roku.
Trze swoje posklejane snem oczy agresywnie i długo. W ciemności skaczą kolorowe plamki, a powieki drżą. Poza przedziałem pali się wątły strumień światła, za szybą widać zamglony ocean. Chyba przejeżdża już przez stan Nowej Południowej Walii.
I cały czas pamięta
fioletowe siniaki pod swoim okiem i na plecach. Szloch matki, który tnie mu serce na ćwiartki. Psa sąsiadów, którego musi chować w ogródku i który ma w korpusie kulę z ojcowskiej broni.
Podciąga rękaw wełnianego swetra i patrzy na zegarek. Niebieskie kreski układają się w 4:41. Insomnia naznaczona jest tą godziną.
Nie pomaga mu w zapomnieniu
o ciągłych przeprowadzkach odbierających mu przyjaciół. O twarzy Hugh, którego całuje akurat w momencie, w którym do pokoju wchodzi ojciec. O odwiedzinach w szpitalu, dopóki rodzice jego (już b y ł e g o) chłopaka proszą, żeby więcej nie przychodził. O kajdankach ciasno oplatających jego nastoletnie nadgarstki kilka dni później.
Konduktor krzyczy, że za pół godziny dojadą do Sydney. Tam czeka go przeprawa autem do Brisbane, a potem znów pociągiem. Wreszcie dotrze do Cairns.
Ale tam też nie zapomni.

SĄD OKRĘGOWY I ESCAMBIA CONUTRY W STANIE FLORYDA W SPRAWIE NUMER 1717CF00584A PRZECIWKO JONELOWI BURGHLEY OGŁASZA WERDYKT DOTYCZĄCY ZARZUTU: MY, ŁAWA PRZYSIĘGŁYCH, UZNAJEMY OSKARŻONEGO JONELA BURGHLEY LAT SZESNAŚCIE ZA WINNEGO MORDERSTWA PIERWSZEGO STOPNIA Z PREMEDYTACJĄ PRZY UŻYCIU BRONI PALNEJ, JAK PODANO W AKCIE OSKARŻENIA [...] SĄD SKAZUJE WINNEGO NA DOŻYWOTNIE POZBAWIENIE WOLNOŚCI Z CO NAJMNIEJ DWUDZIESTOPIĘCIOLETNIM WIĘZIENIEM STANOWYM [...]

Splata palce obydwu dłoni i wyciąga je wysoko ponad siebie. Z kieszeni wysuwa się pęk kluczy, z brzdękiem upadający na posadzkę pociągu. Te prowadzą do jego mieszkania w Bendigo, które pięć godzin wcześniej porzucił w nieładzie. Gdyby ktoś akurat teraz zapragnął włamać się do domu małomównego rybaka z Wiktorii, pomyślałby, że rozegrała się tam scena grozy. Zmięte ubrania gęsto pokrywają panele podłogi, stół lepi się od przewróconej butelki whiskey, a na kanapie leży nocna lampka. Poduszka przyprószona jest czerwoną substancją, bo szukając starych dokumentów zapisanych na nazwisko Jonel Burghley (jego p r a w d z i w e nazwisko), przeciął sobie skórę dłoni. Skaleczenie to dekoruje sobą także brzeg drewnianej ramki, z której ktoś niedbale wyrwał zdjęcie. Na fotografii tej, po której teraz został ledwie strzępek papieru, powinny widnieć dwie obejmujące się sylwetki. Mężczyźni otaczający się ramieniem i wyglądający jak bracia, a może ojciec z synem.
To jedno z nielicznych wspomnień, które c h c e pamiętać.
Błysk śnieżnobiałych zębów Harveya w brudnej i ciemnej celi. Propozycja, którą składa mu w imieniu całego CIA. Jego czarny cadillac, którym odjeżdżają spod więzienia i na którego fotelu odnajduje dowód i paszport na inne nazwisko, a także nową datę urodzenia (od teraz jest dwa lata starszy).
Podnosi z ziemi klucze i zauważa, że przecięcie na dłoni znów krwawi. Bezwiednie dotyka drugiej kieszeni kurtki, chcąc upewnić się, że jest tam wszystko: dowód na to, że kiedyś był kimś innym, niż tylko Brutusem Coleridge. Zdjęcie z dyrektorem CIA, którego przez moment nazywać mógł niemal swoim ojcem. A także koperta pełna banknotów, wręczona mu w momencie, w którym przyszło im się rozstać. Przede wszystkim jednak telefon, za pomocą którego od dwóch tygodni komunikuje się z człowiekiem próbującym namierzyć miejsce pobytu Jonela Burghley. Brzmienie tego imienia w czyichś ustach sprawia, że z każdą chwilą pamięta coraz lepiej.
Fałszerstwa, których dopuszczał się w wieku nastoletnim i które pomogły mu odnaleźć się w świecie agencji będącej jego nową rodziną. Liczne podróże a także życia, które odbierał czasem za jej nakazem. Aferę dotyczącą skorumpowanego dyrektora CIA, próbę jej wyciszenia, która pięć lat temu pozbawiła go głosu, a także nakazała uciekać na drugi koniec świata i zaszyć się w Australii, z której rzekomo pochodzi.
Telefon wydaje z siebie cichy sygnał, ukazując jego oczom wiadomość zawierającą godzinę, datę, a także nazwę miasteczka, w którym dwa dni temu wynajął niewielką, rozpadającą się farmę. Lorne Bay.
Tam też nie uda mu się zapomnieć.

Jonel Burghley— Brutus Coleridge

12 LIPCA 1978— 1 maja 1981

Warrenton, USA— Bendigo, AU

chwilowo bezrobotny

brak

Carnelian Land

kawaler, panseksualny

Środek transportu
Niedawno zaopatrzył się w starego jeepa, w którym czasem — ku płomiennemu niezadowoleniu swoich pleców — nocuje. Poza nim stawia na komunikację miejską i własne nogi.

Związek ze społecznością Aborygenów
Pierwszy raz z ich kulturą zapoznał się w wieku szkolnym, w Ameryce, kiedy jako najlepszy uczeń w klasie przygotował prezentację o odległym kraju pełnym kangurów i miodowych zachodów słońca, którego nigdy nie zamierzał odwiedzić. Teraz, mieszkając już piąty rok w stanie Wiktoria, zdarzyło mu się wypływać na morze z człowiekiem złączonym z ów społecznością więzami swojej krwi, przez którego poznał ich świat nieco bardziej.

Najczęściej spotkasz mnie w:
Dopiero przyjechał do Lorne Bay i choć nie zamierza zostać tu na długo, planując wrócić do Bendigo w Wiktorii, i tak od czasu do czasu przemierza alejki tego miasta, będąc w etapie poznawania się z jego zakątkami. Skoro jednak wynajął dom w Carnelian Land, to właśnie tam można zobaczyć go najczęściej.

Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Nie ma takiej osoby. Matka zmarła na raka płuc, kiedy miał 14 lat, a ojca pozbawił życia dwa lata później. Agent CIA, który sprawował nad nim pieczę po wyciągnięciu go z więzienia, pełnił poniekąd rolę jego ojca/starszego brata, ale ich kontakt w pewnym momencie się urwał, a rok temu mężczyzna ten zmarł.

Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak; z czego wykluczam trwałe uszczerbki na zdrowiu i ingerowanie w jego konflikt z prawem.

Brutus "Bruce" Coleridge

Pedro Pascal