Padmavati Mehra Lounsbury

He who created Campavati’s perfect form, now desireth to make Padmavati incarnate within her

Matka Bogów. Bogini dobrobytu, siły, miłości, piękna i magii. Padmavati. Jej krzyk był niczym muzyka dla uszu rodziców, którzy zamieszkując niesamowicie zaludniony Bombaj, wiedzieli, że ich czas w Indiach dobiegał końca. Tam, gdzie rodziło się jedno życie, swego zmierzchu doczekało inne. Wprawny biznesmen z partnerującą mu żoną zgodnie przystali na emigrację do Wielkiej Brytanii, gdzie nie tylko oni, ale także ich dziecko miało mieć świetlaną przyszłość. Zabytkowy dom na Eaton Square, jeden z dwunastu w najbardziej luksusowym miejscu Londynu miał wszystko, o czym mogła marzyć dorastająca Padma. I chociaż daleko było jej w tychże angielskich kątach do pamiętania Indii i Bombaju, nigdy nie zapominała o swoich korzeniach i nigdy zapomnieć nie chciała — pod bacznym okiem matki kultywowała język, kulturę, tradycje, religię, nie obawiając się bycia inną niż wszyscy. Z zadartym w dumie podbródkiem szła przez życie, sięgając po to, czego tylko chciała. Sięgając po to, czego tylko chcieli w rodzinie Mehra. Tego wszak była od zawsze nauczona.

Such beauty had the maiden, that no other could be compared with her

Interes ojca kwitł, podobnie zresztą jak sukcesy edukacyjne jedynej córki państwa Mehra. Domowe nauczanie dawało jej o wiele więcej możliwości, dlatego, gdy jej rówieśnicy próbowali zaliczać sprawdziany z matematyki, ona znała płynnie dwa języki i uczyła się trzeciego, mając czas na regularny tenis, ghoomar oraz grę na sitarze, którego dźwięk tak ukochali sobie jej rodzice. Tak mijał jej czas, aż do wyjazdu do St. Hugh's College w Oxfordzie, gdzie uzyskała stypendium oraz nagrodę Shrigley za wybitne osiągnięcia na profilu prawniczym. Oxford leżał jedynie dwie godziny drogi od Londynu, dlatego często wracała do domu rodzinnego i to właśnie podczas jednej z tych wizyt natrafiła na nieznajomą sobie męską twarz. Wciąż młodzieńczą, lecz z przylepionym do niej wąsem najpewniej do dodania sobie powagi. Nie poświęciła mu zbyt wiele uwagi, lecz gdy odchodziła, czuła wlepione w tył głowy ślepia, uważnie obserwujące jej każdy ruch. Nieznajomy pojawiał się coraz częściej, stając się pracownikiem ojca i także jej cieniem. Rzucane w jej stronę komentarze nie robiły na niej wrażenia — na pewno jednak satysfakcjonował ją fakt, iż mogła dzięki temu bezpardonowo się mu odgryzać. Sama nie wiedziała, kiedy zarzuciła mu na szyję obrożę, równocześnie kończąc licencjat z jurysprudencji.

Happy is the land where so fair a form is born

Zawsze wiedziała, że rodzice — chociaż dawali jej swobodę wyboru — chcieli mieć ostatnie słowo w jej małżeństwie. Czy czuła zaskoczenie, gdy oznajmili, iż pojawił się ktoś, kto poprosił ich o jej rękę? Nie, gdyż wśród licznych znajomych ojca, było wielu związanych z ich tradycjami. Czuła zaskoczenie, gdy okazało się, iż tą osobą był właśnie on. I że uzyskał zgodę. Tradycyjne ceremonie hindu wokół ślubu były wyjątkowym czasem, bo chociaż Santi nie był częścią rodzimej kultury Padmy, Mehra z wielkim zaangażowaniem wprowadzała narzeczonego w piękno swych tradycji. Odtańczony przed przyszłym małżonkiem i gośćmi weselnymi ghoomar był wyrazem jej wyjątkowo ognistej miłości, której płomień ogrzewał ich rodzinny dom przez kolejne lata. Z rosnącym w brzuchu dzieckiem pięła się bezlitośnie po kolejnych stopniach kariery. Poród maleńkiej Meery nie spowodował, iż zwolniła — ukończyła staż asystenta sędziego w Międzynarodowym Trybunale Sprawiedliwości, by pracować później z sędziami przeróżnych nacji. Chęć spowolnienia oraz zajęcia się rodziną sprowadziła ją na powrót do Londynu, gdzie została adwokatem w Doughty Street Chambers. I chociaż na stopie zawodowej pozostawała rozchwytywana między innymi przez ONZ, mąż oddalał się coraz silniej. Aż ogień miłości, jaki niosła, wypalił się.

The maiden became like a moth in love’s distress, longing to be burnt in its lamp

Mimo iż Padmavati stała się świeżą rozwódką, nauczyła się żyć bez męża jeszcze w trakcie małżeństwa. I chociaż pomogło jej to po sfinalizowaniu rozstania, nie umniejszało to bólu po stracie. Nie należała jednak do tych kobiet, które płakały. Z wysoko uniesioną głową zajęła się dalszym wychowywaniem Meery, w weekendy pozwalając, aby to dawny mąż zajmował się dziewczynką, podczas gdy ona wciąż szła naprzód. Uczestniczyła w głośnych rozprawach, reprezentując między innymi Kambodżę czy Króla Bahrajnu. Podczas jednych z takich spraw poznała Lounsburyego. Po krótkim czasie znajomości wiedziała, że chciała go tylko dla siebie. Że chciała go jako opiekuna dla Meery. Że chciała współdzielić z nim dom oraz rodzinę. I była w tym bezwzględna. Znów pozwoliła sobie na oddech, tym razem w ramionach kogoś, kto nie był gwałtownym, szybko wypalającym się zrywem namiętności, lecz przyjemnie grzejącym przez wiele godzin ogniskiem. Jeszcze przed oficjalnymi zaręczynami przenieśli się do pięknego domostwa na chorwackiej wyspie Sveta Katarina, gdzie Padma mogła spoglądać na cudowną panoramę Rovinja, gładząc delikatne wybrzuszenie brzucha. Raja rósł pod matczynym sercem, gdy nowy partner finalizował własny rozwód, pozwalając na to, by Mehra ponownie stanęła na ślubnym kobiercu. I znów radość z zaślubin trwała wiele dni, a czerwone sari opinało jej powoli zaokrąglające się ciało. Evelio urodził się kilka lat później, stając się — tak jak jego starszy brat — odwzorowaniem własnego ojca.

He sat upon his tiger’s hide as an ascetic and recited the name of Padmavati over and over again

U boku swego jaanu rozwijała się i spełniała nie tylko jako żona oraz matka, ale także adwokat. Wszak mężczyzna, którego sobie wybrała, współdzielił jej zawodową pasję. I chociaż nie we wszystkim się zgadzali, Padma nigdy nie potrafiła odmówić jego dotykowi. Nie przypominało to jej poprzedniego związku, gdzie coś w dawnym małżonku pozostawało dla niej niedostępne — tu miała dostęp do wszystkiego. I uwielbiała to. Dla niego też zgodziła się mniej podróżować i w trakcie wiosennych semestrów akademickich gościnnie wykładała na Uniwersytecie w Rijece, a Inter-University Center w Dubrowniku zaprosiło ją do współtworzenia zajęć o prawach człowieka. Padma spełniała się w życiu zawodowym, jak i prywatnym, nie żałując niczego. Wciąż współdzieliła opiekę nad nastoletnią już Meerą, która jednak im starsza była, tym mniej chciała wyjeżdżać do ojca i jego nowej rodziny. W jej oczach mężczyzna znalazł sobie dla niej idealny zamiennik i chociaż Padma wiedziała, że było to kłamstwo, zawsze starała się uśmierzyć młodzieńczy ból i cierpienie. Wiedziała wszak, jak ciężką miłością była ta do byłego męża. Gdy Meera zdecydowała się jednak na studia w Australii, nie protestowała. Puściła wolno jedyną córkę, jednak jakiś czas później przychodząca propozycja z University of Melbourne zdawała się dziwnie wymowna — miała prowadzić wykłady przez pół semestru w ramach gościnnego projektu. Wydawało się to być idealną okazją do zobaczenia długo niewidzianej córki oraz pewniej formy oddechu. Potrzebowała tego. Spakowała się więc i poleciała. Wpatrując się w obraz ziemi, z dłonią leżącą delikatnie na brzuchu.

Do thou fulfill my hope of seeing Padmavati: at every breath I draw, I am looking for the way to her

Jej imię w języku hindi oznacza tę, która włada lotosami. Równocześnie jest to imię Matki Wszystkich Bogów Lakshmi oraz legendarnej królowej Chittorgarh.

Mówi biegle w trzech językach: hindi bombajskim, angielskim oraz arabskim. Na poziomie komunikatywnym posługuje się chorwackim, chociaż nie jest to dla niej zadanie najprostsze.

Jest kobietą niesamowitej klasy — zawsze elegancko ubrana z łatwością przeplata tradycje indyjskie wraz z zachodnimi naleciałościami brytyjskimi, w których się wychowywała.

Jej ogromną pasją są dawne eposy, dlatego w jej prywatnej kolekcji można znaleźć Padmavati, Pieśń o Nibelungach, Odyseję, Epopeję o Królu Gesarze czy Kalevalę.

Padmavati Mehra Lounsbury

1 grudnia 1981

Bombaj, Indie

adwokat specjalizująca się w prawie międzynarodowym oraz prawach człowieka

Doughty Street Chambers, Londyn

wynajęty dom w Pearl Lagune

mężatka, heteroseksualna

Środek transportu
Padma porusza się wynajmowanym na lotnisku w Cairns pomarańczowym Bentleyem Continental GT.

Związek ze społecznością Aborygenów
Brak.

Najczęściej spotkasz mnie w:
W Cairns, w wynajmowanym mieszkaniu, na plaży lub na rozmowie z córką. Padma raczej woli przebywać w bardziej cywilizowanym miejscu, dlatego nie uraczysz jej przechadzającej się po ulicach miasteczka.

Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Męża (bertram lounsbury), córkę (meera lounsbury) oraz pasierbicę (nova lounsbury).

Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Nie.

Padmavati Mehra Lounsbury

sonam kapoor