Aston Blanchard

✧ Siedzący naprzeciwko lekarz miał plamę na swoim śnieżnobiałym kitlu. Była na tyle wyrazista, że to na niej Tony nieustannie skupiał swoje spojrzenie. Nie mógł już dłużej słuchać o tym, że kolejne próby jego leczenia przynoszą kiepski efekt i poza czekaniem na cud, nic mu już nie pozostało. Sądził, że będzie miał jeszcze szansę, że stanie na nogi i wróci do dawnego życia, ale najwyraźniej jego misternie i starannie przygotowany plan miał się przedwcześnie zakończyć. Dlatego ta niepasująca do schludnego obrazu specjalisty plama, była dla niego tak wyrazista; jak rozświetlone miejsca na zdjęciu rentgenowskim.

✧ Aston przestał pokładać nadzieję, że kolejne wyniszczające terapie cokolwiek zmienią. Guz był nieoperacyjny, a chociaż nie dawał objawów to lekarze nie mieli zielonego pojęcia jak długo pozostanie w takim stanie. Obserwacje wskazywały, że nie rósł w zaskakującym tempie, ale też nie znikał, mimo stosowanych zabiegów. Tony żył więc z tykającą bombą i po raz pierwszy od wielu miesięcy zdał sobie sprawę, że nie warto dłużej czekać na cud, który nie nadejdzie.

✧ Bowiem czekanie było tym co robił nieustannie wierząc, że w końcu przyjdzie czas, kiedy wreszcie poczuje się spełnionym. Najpierw robił wszystko by rodzina mogła szczycić się zdolnym i wykształconym synem. Potem starał się zadowalać swoje partnerki, ale zawsze gdzieś się potknął, zawsze czegoś nie dostrzegał, zawsze był nieodpowiedni. Skupił się więc głównie na pracy i to jej poświęcił swoje serce, a teraz miał to tak po prostu stracić. Podobnie jak farmę odziedziczoną w spadku po krewnych i nowy samochód, którym nie zdążył się nacieszyć.

✧ Co jednak było najsmutniejsze to fakt, że Tony był po prostu nieszczęśliwy. Wiecznie gonił za odpowiednią chwilą, za dobrym momentem, za miejscem w życiu, które będzie idealne, ale nigdy nie udawało mu się żadnej z tych rzeczy odnaleźć. Wykonywał więc swoje obowiązki, spełniał swoje obietnice i bezustannie parł na przód do nieznanego sobie celu.

✧ Jego spokojna i bezkonfliktowa natura niechętnie popychała go do podejmowania jakiegokolwiek ryzyka. Lubił wiedzieć co czeka go na kolejnym zakręcie, a nie rzucać się na głęboką wodę nie widząc ani dna, ani brzegu. Może nawet działał nazbyt asekuracyjnie i pozwolił sobie zwlekać za bardzo, bo ostatecznie przetrwał swoje krótkie jestestwo tak naprawdę wcale nie żyjąc, tylko zdobywając kolejne obowiązkowe punkty, na liście zapisanej przez społeczeństwo.

✧ I wbrew zdrowemu rozsądkowi diagnoza, która powinna być dla niego wyrokiem śmierci, stała się powodem, dla którego wreszcie chciał zacząć żyć. Szkoda tylko, że jak na ironię, tego istnienia wcale nie pozostało mu zbyt wiele. Jednak nikt o tym nie wiedział, bo ostatnie czego Aston teraz pragnął to oglądać przerażenie i smutek wymalowane w twarzach bliskich. Chciał doświadczać tego co mu pozostało najlepiej jak potrafił i nikogo, przy tym, nie obdarowywać nic nie znaczącymi (tak jak jego krótka egzystencja) troskami.

Aston (Tony) Blanchard

28 XII 1991

Lorne Bay

Stomatolog

NORCO FAMILY DENTAL - gabinet dentystyczny

carnelian land

kawaler, bi

Środek transportu
Białe Audi

Związek ze społecznością Aborygenów
Nie ma bliżej określonych związków ze społecznością Aborygenów.

Najczęściej spotkasz mnie w:
Gabinecie dentystycznym, na plaży i w pobliskich parkach. Zapewne często wpada na piwo do Rudd's

Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Rodzinę

Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak

Aston Blanchard

Dan Stevens