Pora deszczowa ogłaszana co roku w Australii była czasem niezwykle niebezpiecznym... Przynajmniej według prezenterów wiadomości oraz spikerów radiowych, co chwila powtarzających kolejne ostrzeżenia. Ty jednak nie do końca im wierzyłaś - w końcu przez tyle lat nie ucierpiałaś w skutek burz, a wszelkie tragedie były jedynie powtarzanymi wokół plotkami. Nic więc też dziwnego, że mimo ostrzeżeń postanowiłaś wybrać się do biblioteki - dziś był ostatni dzień terminu, w którym miałaś oddać wypożyczone książki, a gdybyś z tym poczekała z pewnością naliczonoby ci karę. Dzielnie więc ubrałaś się, spakowałaś książki do plecaka i ruszyłaś na przystanek autobusowy... Tylko po to, aby dowiedzieć się, że kilka jego kursów zostało odwołanych z powodu zbliżającej się burzy. Wściekła wróciłaś się do domu by zabrać niezawodny rower i na nim ruszyć w drogę. Dopiero w jej połowie zrozumiałaś, o co chodziło z tymi burzami - zerwał się tak silny wiatr, że ledwo utrzymywałaś się na rowerze, deszcz spływał z nieba strugami przemaczając Cię do suchej nitki. Ledwie w twojej głowie pojawiła się myśl, że powinnaś poszukać jakiegoś schronienia gdy zauważyłaś, jak jedno z pobliskich drzew opada na drogę uniemożliwiając przejazd i przygniatając samochód na którego tylnym siedzeniu zauważyłaś kilkuletnie dziecko w foteliku. Dźwięk alarmu przeciął powietrze, a w jego przerwach dało się usłyszeć przeraźliwy płacz - potrzebowali pomocy, a ty byłaś najbliżej.

Salome Villanueva