about
Kawka na wynos dzisiaj towarzyszy mi
To cappuccino niesłodzone będę fit
Szekspirowski sznyt całe noce mi się śnił
Gdzie Romeo był
To cappuccino niesłodzone będę fit
Szekspirowski sznyt całe noce mi się śnił
Gdzie Romeo był
— Po tym jak zmarła jej biologiczna matka, została zaadoptowana przez rodzinę Hammond. Miała tylko trzy latka, jak ją przygarnęli. Nikt przez długi czas o tym jej nie mówił, sądziła, że to wina genów i tylko ona ma wśród całej rodzinki blond włosy. Nie załamała się zbytnio po usłyszeniu prawdy, wie, że każdy ją tu kocha i nigdy nie dali jej odczuć, że nie łączą ich więzy krwi.
— Strasznie mocno przeżyła śmierć matki. Przez dłuższy czas nie mogła się ona pogodzić z faktem, że przegrała ona walkę z rakiem. Musiała zacząć chodzić do psychologa, aby z tym wszystkim dać sobie radę.
— W wolnych chwilach lubi wpadać do swojego rodzeństwa. A tak na serio, jest wręcz kulą u nogi. Często wykorzystuje fakt, że posiada pryz sobie telefon i robi im dość nie za fajne zdjęcia. Oczywiście wykorzystuje je jedynie w formie małego szantażu. Jednak nigdy nikt nie powinien jej wierzyć w jednym. Jeśli usunie ona jedno zdjęcia, nie oznacza, że nie ma ona kopii lub innego komplementującego zdjęcia w zamian.
— Jest zbyt ciekawska, pewnie nie raz zepsuła dla swojego ojca jakieś ważne badania. Dlatego ma ładnie, powiedziawszy zakaz wchodzenia do gabinetu swojego taty. Nieważne jak bardzo jest zaciekawiona, musi sobie odpuścić. W końcu ojciec jest biologiem, jego badania są dość ważne.
— Najmłodsza, najbardziej można powiedzieć szalona oraz dziwna. Takie trzy słowa można powiedzieć o Aurorze. Ostatnia w rodzinie, przez co była w sumie takim oczkiem w głowie. Ale jakoś nie za bardzo się z tego cieszyła, nie, tak jak inne koleżanki w jej wieku. Szalona tylko dlatego, że robi rzeczy, które nie powinny się wydarzyć i miała przez to zawsze kłopoty. Dziwna – ma swoje dziwne powiedzonka, często ma inne podejście do świata oraz sytuacji, w jakich bywa.
— Aurora nigdy nie należała do dużego otoczenia, zależy jej głównie na ludziach, których zna. W otoczeniu nowych osób, wydaje się naprawdę cicha oraz zamknięta w sobie. Jednak jej znajomi, którzy znają ją dobre parę lat wiedzą, że jest zupełnie inaczej. Potrzebuje tylko czasu.
— Z racji tego, że chciała zacząć już jakoś sama zarabiać. A nie ciągle ciągnąć pieniądze od ojca. Zatrudniła się w miejscowej kawiarni pracuje dorywczo. Nie komplikuje jej to czasu z nauką lub innymi obowiązkami. Lubi w sumie doradzać innym w zakupie kawy lub herbaty.
— Nie potrafi tańczyć, przez to jej ruchy są dość sztywne, a co gorsza wygląda jak taki robot, który traci energię i potrafi się złamać w każdej sekundzie, kiedy ktoś go dotknie. Sytuacja jest zupełnie inna, kiedy wypije w takich momentach nie przejmuje się niczym i robi te swoje dziwne ruchy.
— Wyzwania to coś, co naprawdę ona kocha, możesz powiedzieć, że ma się popłakać na zawołanie, zrobi to. W takich sytuacjach, jest zdolna nawet zrobić głupotę, coś, czego się boi i nienawidzi. Zwala to na alkohol, który daje je odwagę. Jednak jest inna, naczytała się Paniki przez co i ona zachciała takich wyzwań w życiu.
— Kiedy zdała kurs na prawo jazdy, ogromnie się z tego ucieszyła. Jednak jej radość nietrwała jakoś długo, ponieważ po jakimś tygodniu rozwaliła samochód. Oczywiście naprawili auto jednak, żeby go ponownie dostać musi spłacić dług naprawy. Samochód nadal stoi w garażu, czekając, aż właścicielka się po niego zgłosi. Teraz korzysta bardziej z miejskiej komunikacji, podwózek znajomych.
— Boi się pływać, ponieważ jak była mała raz prawie się utopiła. Wejdzie jedynie tam, gdzie ma dno. Jak go nie czuje, ta od razu wpada w panikę.
— Lubi rozwiązywać zagadki, tworzyć jakieś skomplikowane zadania i zmieniać reguły gry. Można powiedzieć, że bardziej woli zostać mistrzem gry, niż samym graczem. Zwykłe gry, zadania lub łamigłówki ją szybko nudzą, zwłaszcza jak je za szybko rozwiąże.
— Jak zbliżają się jakieś ważne egzaminy, staje się ona chodzącym robotem. Nikt nie potrafi zrozumieć jej toku myślenia, chodzi taka zamyślona i pije w tym czasie dużą ilość kawy. Po takich dniach, zazwyczaj cierpi na migreny, które nie dają jej żyć.
— Nie wierzy w legendy morskie o syrenach lub innych stworach, które żyją pod wodą.
— W swoim pokoju nie posiada żadnego kwiatka, każdy który tam postał nawet i trzy dni umierał. Zapomniała je podlewać, często miała też okno otwarte przez co mogły też zmarznąć.
— Przez całą podstawówkę była przy duszy, dopiero wzięła się za siebie, kiedy zaczęła liceum. Nadal ma dodatkowe kilogramy, jednak nie jest tak pulchna i jest zdrowa tak ja inne dzieciaki w jej wieku.
— Kiedyś złamała prawą rękę, tylko dlatego, że drabinka do domku na drzewie się poluzowała. Czasem jeszcze czuje ból złamanej kości, ale już się z tym pogodziła.
— Nie ma ulubionego koloru, muzyki czy zajęcia robi po prostu wszystko. Kto wie może kiedyś znajdzie, swoje hobby, a wybranie jednego koloru nie będzie takie ciężkie.
— Potrafi być mściwa.
— Strasznie mocno przeżyła śmierć matki. Przez dłuższy czas nie mogła się ona pogodzić z faktem, że przegrała ona walkę z rakiem. Musiała zacząć chodzić do psychologa, aby z tym wszystkim dać sobie radę.
— W wolnych chwilach lubi wpadać do swojego rodzeństwa. A tak na serio, jest wręcz kulą u nogi. Często wykorzystuje fakt, że posiada pryz sobie telefon i robi im dość nie za fajne zdjęcia. Oczywiście wykorzystuje je jedynie w formie małego szantażu. Jednak nigdy nikt nie powinien jej wierzyć w jednym. Jeśli usunie ona jedno zdjęcia, nie oznacza, że nie ma ona kopii lub innego komplementującego zdjęcia w zamian.
— Jest zbyt ciekawska, pewnie nie raz zepsuła dla swojego ojca jakieś ważne badania. Dlatego ma ładnie, powiedziawszy zakaz wchodzenia do gabinetu swojego taty. Nieważne jak bardzo jest zaciekawiona, musi sobie odpuścić. W końcu ojciec jest biologiem, jego badania są dość ważne.
— Najmłodsza, najbardziej można powiedzieć szalona oraz dziwna. Takie trzy słowa można powiedzieć o Aurorze. Ostatnia w rodzinie, przez co była w sumie takim oczkiem w głowie. Ale jakoś nie za bardzo się z tego cieszyła, nie, tak jak inne koleżanki w jej wieku. Szalona tylko dlatego, że robi rzeczy, które nie powinny się wydarzyć i miała przez to zawsze kłopoty. Dziwna – ma swoje dziwne powiedzonka, często ma inne podejście do świata oraz sytuacji, w jakich bywa.
— Aurora nigdy nie należała do dużego otoczenia, zależy jej głównie na ludziach, których zna. W otoczeniu nowych osób, wydaje się naprawdę cicha oraz zamknięta w sobie. Jednak jej znajomi, którzy znają ją dobre parę lat wiedzą, że jest zupełnie inaczej. Potrzebuje tylko czasu.
— Z racji tego, że chciała zacząć już jakoś sama zarabiać. A nie ciągle ciągnąć pieniądze od ojca. Zatrudniła się w miejscowej kawiarni pracuje dorywczo. Nie komplikuje jej to czasu z nauką lub innymi obowiązkami. Lubi w sumie doradzać innym w zakupie kawy lub herbaty.
— Nie potrafi tańczyć, przez to jej ruchy są dość sztywne, a co gorsza wygląda jak taki robot, który traci energię i potrafi się złamać w każdej sekundzie, kiedy ktoś go dotknie. Sytuacja jest zupełnie inna, kiedy wypije w takich momentach nie przejmuje się niczym i robi te swoje dziwne ruchy.
— Wyzwania to coś, co naprawdę ona kocha, możesz powiedzieć, że ma się popłakać na zawołanie, zrobi to. W takich sytuacjach, jest zdolna nawet zrobić głupotę, coś, czego się boi i nienawidzi. Zwala to na alkohol, który daje je odwagę. Jednak jest inna, naczytała się Paniki przez co i ona zachciała takich wyzwań w życiu.
— Kiedy zdała kurs na prawo jazdy, ogromnie się z tego ucieszyła. Jednak jej radość nietrwała jakoś długo, ponieważ po jakimś tygodniu rozwaliła samochód. Oczywiście naprawili auto jednak, żeby go ponownie dostać musi spłacić dług naprawy. Samochód nadal stoi w garażu, czekając, aż właścicielka się po niego zgłosi. Teraz korzysta bardziej z miejskiej komunikacji, podwózek znajomych.
— Boi się pływać, ponieważ jak była mała raz prawie się utopiła. Wejdzie jedynie tam, gdzie ma dno. Jak go nie czuje, ta od razu wpada w panikę.
— Lubi rozwiązywać zagadki, tworzyć jakieś skomplikowane zadania i zmieniać reguły gry. Można powiedzieć, że bardziej woli zostać mistrzem gry, niż samym graczem. Zwykłe gry, zadania lub łamigłówki ją szybko nudzą, zwłaszcza jak je za szybko rozwiąże.
— Jak zbliżają się jakieś ważne egzaminy, staje się ona chodzącym robotem. Nikt nie potrafi zrozumieć jej toku myślenia, chodzi taka zamyślona i pije w tym czasie dużą ilość kawy. Po takich dniach, zazwyczaj cierpi na migreny, które nie dają jej żyć.
— Nie wierzy w legendy morskie o syrenach lub innych stworach, które żyją pod wodą.
— W swoim pokoju nie posiada żadnego kwiatka, każdy który tam postał nawet i trzy dni umierał. Zapomniała je podlewać, często miała też okno otwarte przez co mogły też zmarznąć.
— Przez całą podstawówkę była przy duszy, dopiero wzięła się za siebie, kiedy zaczęła liceum. Nadal ma dodatkowe kilogramy, jednak nie jest tak pulchna i jest zdrowa tak ja inne dzieciaki w jej wieku.
— Kiedyś złamała prawą rękę, tylko dlatego, że drabinka do domku na drzewie się poluzowała. Czasem jeszcze czuje ból złamanej kości, ale już się z tym pogodziła.
— Nie ma ulubionego koloru, muzyki czy zajęcia robi po prostu wszystko. Kto wie może kiedyś znajdzie, swoje hobby, a wybranie jednego koloru nie będzie takie ciężkie.
— Potrafi być mściwa.
Środek transportu
Posiad swoje auto, które aktualnie stoi niestety w garażu. Jednak bardziej korzysta z miejskiej komunikacji, czasem jak się jej zachce to rower.
Związek ze społecznością Aborygenów
-
Najczęściej spotkasz mnie w:
W szkole, miejscu mojej pracy i centrum handlowym.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Rodzinę Hammond.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak. Bez trwałych urazów ciała i śmierci.
Posiad swoje auto, które aktualnie stoi niestety w garażu. Jednak bardziej korzysta z miejskiej komunikacji, czasem jak się jej zachce to rower.
Związek ze społecznością Aborygenów
-
Najczęściej spotkasz mnie w:
W szkole, miejscu mojej pracy i centrum handlowym.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Rodzinę Hammond.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak. Bez trwałych urazów ciała i śmierci.
Aurora Hammond
Sabrina Carpenter
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy
w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!
