[Lyra Raynott]

– Jak ty nic nie rozumiesz, Ryder! – FA-CE-CI! – Przecież on w głębi serca już wie, że wcale nie kocha tamtej pindy, a to jest miłość jego życia, tylko jest jeszcze ślepy! A może boi się zmian? Słyszałeś kiedyś takie powiedzenie, że lepsze znane piekło, niż nieznane niebo? – Lyra pewnie usłyszała to gdzieś w telewizji albo przeczytała w internecie, bo na pewno nie w żadnej mądrej książce. Może to nie tak, że Lyra w ogóle książek nie czytała, ale ogólnie robiła to dość rzadko i pewnie zwykle wybierała nie jakieś klasyki czy typową literaturę piękną, tylko coś, co zapewniało jej rozrywkę.
Miała mocno zero-jedynkowe podejście do zdrady. Sama, choć może nie była najuczciwszą osobą pod słońcem, nie mogłaby się w ten sposób zachować wobec partnera i z pewnością odeszłaby natychmiast od kogoś, kto zdradziłby ją. Wychodziła z założenia: wóz albo przewóz. Nic nie tłumaczyło zdrady, bo jeśli kochało się drugą osobę to chciało się być wobec niej w porządku. Według Lyry chodziło tu o zwyczajną uczciwość wobec tej drugiej strony.
– No właśnie dlatego ona też mimo wszystko jest trochę głupia – przyznała szczerze, aczkolwiek z pewnego rodzaju rezygnacją! – Jak nakryła tamtych to, zamiast wyciągnąć telefon i im fotkę cyknąć, stała jak słup soli. – A miałaby przecież niezbity dowód, który mogłaby pokazać typowi, żeby więcej go laska nie zdradzała. I żyliby długo i szczęśliwie.
– Znaczy, no wiesz, ten czas chyba nie ma aż tak znaczenia. W sensie, w ciągu dwóch lat trochę już o tym drugim człowieku wiesz. Na przykład na co ma uczulenie, czy woli koty czy psy, albo czy przypadkiem nie zostawia ciągle podniesionej deski klozetowej lub brudnych skarpetek przy łóżku. – Co było potwornym fuj. – O ile oczywiście spędza się ze sobą czas albo mieszka się razem, zanim podejmie się decyzję o takim małżeństwie. Bo wiesz, przecież znasz pewnie te historie, kiedy komuś się wydawało, że zna drugą osobą na wylot, bo byli razem kilkanaście albo więcej lat, a potem on nagle odwala jakieś maniany. Drugą młodość znajduje. Albo morduje całą rodzinę. – To ostatnie wydawało jej się wyjątkowo przerażające. I pewnie na każdego swojego potencjalnego partnera będzie patrzeć z podejrzliwością, czy kiedyś coś mu nie odwali.

Ryder Fitzgerald

[Ryder Fitzgerald]

- Nie wie, ale kocha? Co ty za głupoty wygadujesz, Lyra? - pokręcił głowa i puknął się nawet środkowym palcem w czoło, bo szczerze wierzył, że z jej strony są to zwyczajne głupoty, no halo, jak to tak kochać, ale nie wiedzieć? Czy kochanie to nie było właśnie to, co się tak czuło mocno w środku, w Ryderku, że nie dość, że się z kimś świetnie spędza czas, to jest jeszcze to tajemnicze coś? No, przynajmniej on uważał, że jest to takie łatwe i wcale nie pokomplikowane, może dlatego w ogóle nie widział w swoim życiu uczuciowym problemów. - Wchuj jest głupia, jak miała taką okazję idealną, to co? To olała? Ja bym jej też nie uwierzył na miejscu tego typa, co niby nie wie, że ich widziała, bo to chyba taki dosc naturalny odruch, żeby zebrać jakiś dowód, a nie stać jak słup soli! -no, przynajmniej wydawało mu się, że naturalny.
- Nie wiem, dwa lata to wcale nie tak dużo - wzruszył ramionami, zastanawiając się czy tyle czasu wystarczy, żeby poznać jakiegoś człowieka. - No bo przecież nie mieszkasz z tym kimś od razu i w ogóle, a jak już znasz tak długo, długo, to wiesz jak miał na imię kot jego babci i w którym roku klaskał na widowni w jakimś teleturnieju, ale to taki rzeczy mniej codzienne, które przychodzą później. No i też zależy czy spędzasz z nim cały czas, czy nie, bo jednak wiesz jak ludzie potrafią wkurzać? - dosłownie najgorsze uczucie, kiedy wydaje ci się, że ktoś jest super człowiekiem, ale jak go poznasz trochę bliżej, to się okazuje, że wcale nie, bo na przykład irytuje cię jego mlaskanie przy obiedzie. A niektórzy nieźle potrafili mlaskać!
- O, o właśnie! A co, jakbyś sobie znalazła takiego męża, który potem chciałby cię zdradzać z młodszymi dziewczynami? - tego już się nie dało przewidzieć, ani w żaden sposób sprawdzić, nawet pięcioletnim stażem, nie mówiąc nic o dwuletnim. - Dobra, a kiedy kolejny odcinek? - zmienił chwilowo temat, bo na ekranie pojawiły się napisy końcowe, a jego zainteresowały dalsze losy niedoszłej pary i tego, jak się wyda zdrada.

Lyra Raynott

[Lyra Raynott]

– No a co ty myślisz, że w kwestii uczuć wszystko jest takie proste? Oczywiście, że można tak nie do końca wiedzieć, co się czuje do drugiej osoby! – Zaperzyła się odrobinkę, bo i skąd miał Ryder wiedzieć, że w tym przypadku trafił w naprawdę czuły punkt, którym skądinąd, w życiu Lyry był on sam. Właściwie Lyra by się bardzo cieszyła, gdyby to rzeczywiście było proste. Wszystkie te rzeczy związane z relacjami, miłostkami, związkami. I, o, gdyby jeszcze można było uczucia tak na zawołanie wyłączać, wtedy byłaby przeszczęśliwa. Doskonale jednak wiedziała, że to wcale tak nie działa. – Wiesz co, Ryder? Jesteś chyba najmniej romantyczną osobą jaką znam! – zawyrokowała w końcu, a przecież sama nie była typem romantyczki. Choć stan zawarcia związku małżeńskiego trochę ją intrygował, nie była tą laską, która nocami i dniami marzyła o białej sukni, księciu na białym koniu i innych takich. – No jak ktoś z kimś nie mieszka i nie wie nawet, czy tak druga osoba chodzi po domu w kapciach, które zwykle są straszne, czy na bosaka i tak z dupy stwierdza sobie, okej, hajtnijmy się, to coś jest bardzo nie tak. Ale chyba zwykle ludzie jednak nie podejmują takich poważnych decyzji bez wiedzy o takich rzeczach. – Przynajmniej bardzo chciała w to wierzyć, skoro sama nigdy nie wyszłaby za faceta, co do którego nie miałaby pewności, że hejtuje kapcie równie mocno, jak ona.
– No bardzo dobrze mi życzysz, dziękuję! – Wywróciła oczami. – No jasne, że i jego i tę pannicę bym otruła, a ich ciała rozpuściłabym w kwasie, żeby nie było śladów. Potem powiedziałabym, że uciekł z kochanką. – Lyra w wolnych chwilach (a tych przecież ostatnio miała bardzo dużo) słuchała sporo podcastów kryminalnych. – Puszczają to chyba we wtorki i czwartki, czyli no za dwa dni. Ale trochę odcinków naprzód jest na necie. Możemy potem obejrzeć – stwierdziła łaskawie. I nawet już mu trochę wybaczyła, że popsuł jej te pomalowane paznokcie!

Ryder Fitzgerald

[Ryder Fitzgerald]

- Ja jestem najmniej romantyczną osobą na świecie? No jak możesz? - oburzył się trochę, bo jego zdroworozsądkowe podejście do tej konkretnej sytuacji nie oznaczało przecież, że nie jest romantykiem, okej? On by się sam uważał za takiego średnio romantycznego, gdzieś tak po połowie, ale może nie do końca jeszcze doszedł do tego, że można kogoś kochać w inny sposób, niż on kochał na przykład Kasa, tak samo jak kiedyś mu wyznał, że nigdy tak naprawdę nie był zakochany i wcale mu się do tego nie spieszyło, poza tym, obaj mieli być przecież singlami, tak razem, bez tej jego Max! - No nie wiem, bo jest na przykład ten program taki, że się ludzie oświadczają, jak się nigdy nie widzieli - a Ryder często miał dużo czasu, kiedy nikogo nie było w domu, a wszyscy znajomi byli zajęci pracą, czy uczelnią, kiedy on zaczynał zmianę dopiero wieczorem, więc był jak najbardziej na czasie z wszelkimi dziwnymi produkcjami netflixa, bo jeśli dziewczyny sobie coś oglądały, to potem on zaczynał tam, gdzie przerwały i ani trochę się do tego nie przyznawał. I ja przemilczę ten fragment o kapciach, bo chyba nie mieliby nigdy szansy nawet na dalsza przyjaźń.
- No przecież ja ci nic nie życzę, ale mówię jednak jak jest i powinnaś być gotowa na wszystko! Wiesz, intercyza, te sprawy, bo potem młoda kochanka zgarnie wszystko, trzeba pamiętać o tych sprawach! - nie znał żadnego przypadku bliskich mu osób, które się rozwiodły z dramatami, za to w telewizji? O tak, w telewizji to zawsze był gorący temat, niestety. - A co, jakbyś jednak zostawiła jakiś ślad? - nie było zbrodni idealnej, wiadomo, zawsze mozna było pozostawić choćby odcisk palca, kosmyk włosów, cokolwiek, więc niech Lyra sobie lepiej porządnie przemyśli to całe zabijanie, żeby potem nie było problemu! Bo może i jemu było do twarzy z pomarańczowymi paznokciami, ale czy jej w pomarańczowym kombinezonie? - Tylko dwa razy w tygodniu? Serio? A dużo jest tych odcinków? - od razu dopytał, bo wkręcenie się w serial, który jednak ma mało odcinków, to najgorsze uczucie na świecie.

Lyra Raynott

[Lyra Raynott]

– A może nie? – Popatrzyła na niego, jakby się z choinki urwał, choć tak naprawdę mówiąc nie miała bladego pojęcia, jaki mógłby być w poważnym związku, czy przypadkiem nie byłby tym typem faceta, który przynosiłby swojej wybrance polne kwiaty albo robił na kanapce serduszka z ketchupu. Okej, totalnie jej takie rzeczy do niego nie pasowały, ale nie od dziś wiadomo, że ludzie się czasem kompletnie zmieniali pod wpływem drugiej osoby.
No dobra, zagiął ją! Przecież ona też widziała z odcinek czy dwa tego programu, o którym wspominał. Jedną parę miała nawet zaobserwowaną na Instagramie!
– Niby tak, ale tam to pracują ponoć specjaliści, żeby dobrać tych ludzi do siebie. Ty raczej nie chodzisz na randki z całą listą pytań do drugiej osoby, żeby najpierw dowiedzieć się o niej wszystkiego, tylko to wychodzi jakoś w trakcie. – Tu właściwie też ludzie dopiero się poznawali po ślubie, ale jeśli nie można było ufać jakimś znawcom psychologii czy relacji międzyludzkich, że ich dobrze dobrali to komu można? To było w sumie trochę szalone, a z drugiej strony mega odważne, żeby się zgłosić do takiego programu. Może jak do trzydziestki wciąż będzie singielką to też to przemyśli?
– Dzięki – burknęła, ale prawda była taka, że wzięła sobie słowa Rydera do serca. No bo wiadomo – nikt nie chciałby walczyć z kochanką o majątek. Zwłaszcza z taką, która mogłaby być młodsza i ładniejsza. – Nie wierzysz, że mogłabym popełnić zbrodnię doskonałą? – Obruszyła się tym, jak mało wiary w nią pokładał. Przy tym wszystkim zapominała chyba, że kryminalistyka poszła bardzo do przodu i teraz z najmniejszych śladów policja mogłaby dojść do sprawcy. Wolała jednak się łudzić, że poradziłaby sobie z czymś takim. – Na necie wypuścili pierwsze odcinki drugiego sezonu, ale czytałam, że już kręcą czwarty – powiedziała. Może zapowiadało się na kolejny tasiemiec? – Czyli jeszcze długa droga przed nimi, zanim będą żyli długo i szczęśliwie – westchnęła, okazując współczucie dla biednych bohaterów.

Ryder Fitzgerald

[Ryder Fitzgerald]

#700

- Serio specjaliści? A to ja myślałem, że oni jakoś tak sami się dogadują z sobą i w ogóle - zmarszczył brwi, bo może niezbyt uważnie przypatrywał się poczynaniom bohaterów. I tak to wszystko wydawało mu się na maksa naciągane, bo ci wszyscy ludzie byli tam tacy raczej ładni, a w prawdziwym świecie ładnych ludzi było zdecydowanie mniej. To znaczy, jasne, każda potwora znajdzie swojego amatora, ale Ryderowi zdarzyło się pójść na randki z ludźmi, którzy nie dość, że z twarzy nie bardzo, to jeszcze nie mieli swojego stylu, albo nie do końca chyba dbali o higienę? Tłuste włosy, żółte zęby, nie do końca przyjemny zapach z ust? A tamci jakoś tak zawsze byli wypindrzeni (jest to słowo, którego słownik nie podkreśla). - W sumie wiesz co byłoby dobre? Takie złote myśli na start! - o, żeby każdy wypełniał podobny formularz i miał go na swoim koncie na facebooku, albo instagramie, zamiast jakiegoś opisu z głębokim cytatem. Chociaż jak ktoś miał to to też dawało dobry pogląd na to jakim był człowiekiem.
- Ja ci tylko dobrze radzę, Lyra - gdyby to on miał się brać za jakieś śluby i to jeszcze z taką osobą, którą znał mniej niż pół życia, to pewnie by o tym pomyślał, żeby potem nie ściągnąć na siebie jakichś długów, czy czegoś. Duncan w końcu miał być przyszłym prawnikiem, więc on pewnie sam by mu to poradził wszystko, może nawet go kiedyś zapyta jak się za to zabrać, tak, żeby wiedzieć przyszłościowo. - Nie wierzę, nie byłabyś do tego zdolna - Lyra Raynott zabijająca kogoś z zimną krwią? Naah, to się nie mogło wydarzyć, żaden z niej Joe Goldberg przecież, była na to... cóż, była na to zbyt dobra. - Ale zaraz, w internecie puszczają jedno, a tu już kręcą dwa sezony dalej? To gdzie są moje brakujące sezony? - złapał za telefon i odpalił wyszukiwarkę. - Jak to się nazywa? Ja to zaraz posprawdzam! - jak nie na jakichś legalnych stronach, to na nielegalnych, trudno, jakoś trzeba żyć i mam nadzieję, że w Australii piractwo nie jest jakoś mocno karane, bo Ryder był za ładny, żeby trafić do więzienia.

Lyra Raynott

[Lyra Raynott]

Właściwie w telewizji wszystko wydawało się takie... ładne. Ludzie ledwo wstawali z łóżka, a już wyglądali, jakby byli po wizycie w salonie kosmetycznym. Cóż, umówmy się, nikt tak nie wyglądał zaraz po pobudzce. Dało się nie potargać włosów przez noc? A co z odbitą na twarzy poduszką? Z drugiej strony, ci ludzie w końcu wiedzieli, że cały czas towarzyszyć im będą kamery, więc może wstawali jeszcze wcześniej, żeby już się wyszykować, jak przyjadą operatorzy. To wydawało się ciekawe!
– Powinieneś to opatentować jako oficjalne zasady randkowania – podsunęła mu. A niestosowanie się do nich mogłoby grozić mandatem, bo niestety randki to był taki temat... większość ludzi chyba wychodziła z założenia, że hulaj dusza, piekła nie ma. A z drugiej strony, w internecie było pełno artykułów na temat tego, jak powinna wyglądać idealna randka. Zresztą samozwańczych specjalistów od randkowania też było mnóstwo. Lyra osobiście nigdy nie przykładała do tego aż takiej wagi. Nie analizowała najdrobniejszych gestów drugiej strony, nie zastanawiała się, czy zabranie jej do parku to tylko brak pomysłu czy raczej skąpstwo.
– Oo, zdziwiłbyś się, do czego ludzie potrafią być zdolni! – odpowiedziała, choć naturalnie Ryder miał rację. Lyra raczej nie potrafiłaby skrzywdzić człowieka, choć brała poprawkę na to, że czasem w życiu człowieka zdarzały się sytuacji, w których zacierała się granica pomiędzy tym, co moralne i niemoralne. – Nie patrz tak na mnie. O to trzeba pytać producentów – skwitowała i sięgnęła po pilota, żeby sprawdzić, jaki ma w ogóle tytuł ten serial, bo nie pamiętała w tym momencie. A tak serio to ja bardzo chciałam wymyślić jakiś tytuł, ale okazuje się, że prawie wszystkie kombinacje w tych tasiemcach już były, tak że uznajmy, że wkrótce Lyra podała Ryderowi tytuł, żeby mógł chłopak zaspokoić swoją ciekawość!

/ ztx2

Ryder Fitzgerald