about
you're on your own, kid, you always have been
Jej matka uwielbiała dawać nieproszone rady. Brak kompetencji właściwie w jakiejkolwiek kwestii nie przeszkadzał jej w tym, by wiecznie stawiać się na pozycji eksperta w każdej dziedzinie. Ani to, że jej życie było raczej średnio udane. Ojciec jej dziecka ewakuował się z jej życia, jeszcze zanim skończyło się mleko. Piła za dużo, zbyt szybko się denerwowała, z każdej pracy odchodziła z niepotrzebnym hukiem i paliła za sobą każdy mniej lub bardziej lichy most. A jednak z jakiegoś powodu wydawało jej się, że o życiu wie wszystko.
Nie łaź tyle po drzewach, to przecież zabawa dla chłopców. Siadaj prosto, nie garb się, to nie przystoi dziewczynce. Dbaj o porządek w pokoju, nikt cię nie będzie chciał, jeśli będziesz taką bałaganiarą. Skup się na nauce i tak zaraz porzucisz to nowe hobby jak każde poprzednie. Nie bierz tej sukienki, strasznie cię pogrubia. Nie chodź w niewyprasowanych ubraniach, daj spokój, co ludzie pomyślą? Ubieraj się ładnie i dziewczęco. Przestań zajmować się tymi głupotami. Mierz niżej, to się nie rozczarujesz.
Na złość robiła zawsze odwrotnie. A może nie na złość, po prostu bardzo chciała udowodnić, że to, jak sobie wymyśliła swoje życie, znacznie oddalone od wizji matki, doprowadziłoby ją gdzieś w lepsze miejsce. Problem polegał jednak na tym, że nie, absolutnie nigdzie ją to nie zaprowadziło. Po szkole średniej nie wybrała się na studia, to nigdy nie było coś, na czym jej zależało. Wyprowadziła się najpierw do Cairns, później do Gold Coast, tułała się przez dłuższą chwilę po Australii, by na parę miesięcy osiąść w Sydney i ruszyć dalej, dalej, jak najdalej. Czasem z miłości, za pracą, a czasem ze zwykłej zachcianki, spełnionej bez większego zastanowienia.
Matka zawsze podkreślała wagę stabilizacji życiowej, finansowej, jakiejkolwiek. Tymczasem Daphne przez lata żyła całkiem na odwrót, dostając regularnie po dupie, martwiąc się tym, jak zapłaci za czynsz, imając się kolejnych robót, ze zbyt dużą łatwością wprowadzając poważne zmiany w życiu, bez odpowiedniego przygotowania. Chaotyczne znajomości, przelotne i chwilowe, nic nieznaczące relacje, nowe zajęcia porzucane na wczesnym etapie, kolejne plany na przyszłość szybko zastępowane nowymi, jeszcze mniej realnymi, nowe prace, nowe hobby… Początki jej dorosłości właściwie nic z dorosłością nie miały wspólnego. Chowała się przed nią, jak najgłębiej się dało, uciekając od wszelkich problemów i codziennych zmartwień.
Rodzinne miasteczko odwiedzała od święta, raczej unikając niezręcznych spotkań z rodzicami, relacji zakończonych mniej lub bardziej dramatycznie z jej winy. Wolała uciekać od tego wszystkiego daleko, daleko. Nie spodziewała się więc, że w pewnym momencie życia zdecyduje się na dłuższy powrót do Lorne Bay. Przyjechała jednak, by zaopiekować się ciężko chorą babcią i może trochę zwolnić, przemyśleć to, dokąd zmierzała, obmyślić pierwszy raz w życiu jakikolwiek plan.
Uwielbia patrzeć na gwieździste niebo, spać pod chmurką i obserwować. I choć szybkie życie w dużych miastach wydaje się całkiem do niej pasujące, to jednak brakuje jej takiego widoku nocnego nieba, jakie można zobaczyć tylko na największym zadupiu.
Zaczynała naukę różnych języków, ale ostatecznie za każdym razem rezygnowała na bardzo wczesnym etapie. Potrafi jednak powiedzieć jakieś parę prostych zdań w języku włoskim, portugalskim, hiszpańskim, greckim czy norweskim.
Uwielbia tatuaże u innych, ale sama nie potrafi się na nie zdecydować. W obawie, że wzór znudzi jej się po paru miesiącach, postanowiła całkiem z tego pomysłu zrezygnować.
Kocha koncerty i festiwale muzyczne, i nie widzi żadnego problemu, by dla któregoś z ulubionych wykonawców pojechać na drugi koniec kraju.
Poza pracą w radiu, działa również jako wolontariuszka w schronisku dla zwierząt i z chęcią angażuje się w różnego rodzaju akcje społeczne.
Nienawidzi biegać, ale za to ze sportów najchętniej surfuje, pływa lub wspina się na ściance. Ze względu na miłość do surfingu, Gold Coast jest jej ulubionym miejscem na świecie. Jakby była simką, to na pewno miałaby cechę "Dziecię oceanu".
Mogłaby żyć na plaży, to jej ulubione miejsce na świecie. Dlatego też zawsze o nie bardzo dba. Zawsze zabiera ze sobą worek na śmieci, by przynajmniej częściowo pozbyć się tego syfu, który zostawiają za sobą ludzi.
Ma strasznie kiepską pamięć i potrafi zapytać piętnaście razy o jedną rzecz. Przynajmniej ma kiepską do większości rzeczy, ale zawsze pamięta: jaki ktoś ma znak zodiaku, szczegóły soczystych dram oraz imiona piesków i kotków.
Nie jest miłośniczką kawy, za to na pewno można ją nazwać herbaciarą, a i różnego rodzaju ziółka lubi sobie zaparzyć.
Swoje urodziny zawsze świętuje cały miesiąc, bo jeden dzień to zdecydowanie zbyt krótko.
Nie łaź tyle po drzewach, to przecież zabawa dla chłopców. Siadaj prosto, nie garb się, to nie przystoi dziewczynce. Dbaj o porządek w pokoju, nikt cię nie będzie chciał, jeśli będziesz taką bałaganiarą. Skup się na nauce i tak zaraz porzucisz to nowe hobby jak każde poprzednie. Nie bierz tej sukienki, strasznie cię pogrubia. Nie chodź w niewyprasowanych ubraniach, daj spokój, co ludzie pomyślą? Ubieraj się ładnie i dziewczęco. Przestań zajmować się tymi głupotami. Mierz niżej, to się nie rozczarujesz.
Na złość robiła zawsze odwrotnie. A może nie na złość, po prostu bardzo chciała udowodnić, że to, jak sobie wymyśliła swoje życie, znacznie oddalone od wizji matki, doprowadziłoby ją gdzieś w lepsze miejsce. Problem polegał jednak na tym, że nie, absolutnie nigdzie ją to nie zaprowadziło. Po szkole średniej nie wybrała się na studia, to nigdy nie było coś, na czym jej zależało. Wyprowadziła się najpierw do Cairns, później do Gold Coast, tułała się przez dłuższą chwilę po Australii, by na parę miesięcy osiąść w Sydney i ruszyć dalej, dalej, jak najdalej. Czasem z miłości, za pracą, a czasem ze zwykłej zachcianki, spełnionej bez większego zastanowienia.
Matka zawsze podkreślała wagę stabilizacji życiowej, finansowej, jakiejkolwiek. Tymczasem Daphne przez lata żyła całkiem na odwrót, dostając regularnie po dupie, martwiąc się tym, jak zapłaci za czynsz, imając się kolejnych robót, ze zbyt dużą łatwością wprowadzając poważne zmiany w życiu, bez odpowiedniego przygotowania. Chaotyczne znajomości, przelotne i chwilowe, nic nieznaczące relacje, nowe zajęcia porzucane na wczesnym etapie, kolejne plany na przyszłość szybko zastępowane nowymi, jeszcze mniej realnymi, nowe prace, nowe hobby… Początki jej dorosłości właściwie nic z dorosłością nie miały wspólnego. Chowała się przed nią, jak najgłębiej się dało, uciekając od wszelkich problemów i codziennych zmartwień.
Rodzinne miasteczko odwiedzała od święta, raczej unikając niezręcznych spotkań z rodzicami, relacji zakończonych mniej lub bardziej dramatycznie z jej winy. Wolała uciekać od tego wszystkiego daleko, daleko. Nie spodziewała się więc, że w pewnym momencie życia zdecyduje się na dłuższy powrót do Lorne Bay. Przyjechała jednak, by zaopiekować się ciężko chorą babcią i może trochę zwolnić, przemyśleć to, dokąd zmierzała, obmyślić pierwszy raz w życiu jakikolwiek plan.
***
Uwielbia patrzeć na gwieździste niebo, spać pod chmurką i obserwować. I choć szybkie życie w dużych miastach wydaje się całkiem do niej pasujące, to jednak brakuje jej takiego widoku nocnego nieba, jakie można zobaczyć tylko na największym zadupiu.
Zaczynała naukę różnych języków, ale ostatecznie za każdym razem rezygnowała na bardzo wczesnym etapie. Potrafi jednak powiedzieć jakieś parę prostych zdań w języku włoskim, portugalskim, hiszpańskim, greckim czy norweskim.
Uwielbia tatuaże u innych, ale sama nie potrafi się na nie zdecydować. W obawie, że wzór znudzi jej się po paru miesiącach, postanowiła całkiem z tego pomysłu zrezygnować.
Kocha koncerty i festiwale muzyczne, i nie widzi żadnego problemu, by dla któregoś z ulubionych wykonawców pojechać na drugi koniec kraju.
Poza pracą w radiu, działa również jako wolontariuszka w schronisku dla zwierząt i z chęcią angażuje się w różnego rodzaju akcje społeczne.
Nienawidzi biegać, ale za to ze sportów najchętniej surfuje, pływa lub wspina się na ściance. Ze względu na miłość do surfingu, Gold Coast jest jej ulubionym miejscem na świecie. Jakby była simką, to na pewno miałaby cechę "Dziecię oceanu".
Mogłaby żyć na plaży, to jej ulubione miejsce na świecie. Dlatego też zawsze o nie bardzo dba. Zawsze zabiera ze sobą worek na śmieci, by przynajmniej częściowo pozbyć się tego syfu, który zostawiają za sobą ludzi.
Ma strasznie kiepską pamięć i potrafi zapytać piętnaście razy o jedną rzecz. Przynajmniej ma kiepską do większości rzeczy, ale zawsze pamięta: jaki ktoś ma znak zodiaku, szczegóły soczystych dram oraz imiona piesków i kotków.
Nie jest miłośniczką kawy, za to na pewno można ją nazwać herbaciarą, a i różnego rodzaju ziółka lubi sobie zaparzyć.
Swoje urodziny zawsze świętuje cały miesiąc, bo jeden dzień to zdecydowanie zbyt krótko.
Środek transportu
Posiada jedynie rower, którym się wszędzie przemieszcza. W przypadku większych odległości decyduje się na transport publiczny lub liczy na łaskawość innych kierowców
Związek ze społecznością Aborygenów
Jej babcia jest w połowie Aborygenką i od zawsze mieszka w Tingaree, ale sama Daphne będąc w zaledwie 1/8 nie czuje się właściwie w żadnym stopniu częścią tej społeczności.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Wszędzie jej pełno, ale najczęściej na plaży.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Matkę
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
Posiada jedynie rower, którym się wszędzie przemieszcza. W przypadku większych odległości decyduje się na transport publiczny lub liczy na łaskawość innych kierowców
Związek ze społecznością Aborygenów
Jej babcia jest w połowie Aborygenką i od zawsze mieszka w Tingaree, ale sama Daphne będąc w zaledwie 1/8 nie czuje się właściwie w żadnym stopniu częścią tej społeczności.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Wszędzie jej pełno, ale najczęściej na plaży.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Matkę
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
daphne levington
ashton wood
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!