about
Po skończonym stażu zdobyła swój wymarzony zawód dziennikarki śledczej. Grzeczne pidżama party z przyjaciółkami powoli zamienia na mniej grzeczne wieczory z Nico, w którym powoli się zakochuje, ale przez różowe okulary na nosie nie dostrzega, jak niewiele o nim wie.
Troska o drugą osobą była naturalną rzeczą, ale też podejście Fer było bardzo zdrowe – gdyby człowiek wszędzie doszukiwał się niebezpieczeństwa, to musiałby nie wychodzić z domu. A od tego o krok od paranoi. Koniec końców zginąć można było w drodze po bułki, jeżeli ktoś… ktokolwiek, gdziekolwiek sobie tak zaplanuje. Harper ciężko było wierzyć w to, że los ludzki jest zapisany w gwiazdach, ale z drugiej strony – widziała w życiu tyle dziwnych zbiegów okoliczności, że czasami zastanawiała się, czy jednak coś w tym może jest. Może jej zapisem w gwiazdach było to, żeby spotkać się dziś z Feraye i odnaleźć nową pasję w swoim życiu!
Roześmiała się słysząc o tym, że dla niej Fera mogłaby zrobić wyjątek, ale nie, nie, nie mogła być taka okrutna dla Jacoba. Zresztą no właśnie – wychodziło na to, że był on bezkonkurencyjny.
– Słuchaj, no jeśli to nie byłby dla ciebie problem… – zagadnęła, nie chcąc też żeby Fer czuła się zobowiązana do czegoś ze strony Harper. – To naprawdę brzmi tak pięknie, że aż niewiarygodnie – roześmiała się z lekkim niedowierzaniem. – W razie czego będę mogła poprzestawiać fakultety na studiach, może wreszcie zrobię prawko żeby mieć łatwiejszy dojazd do Tingaree, a kto wie, może się zapiszę na jakieś dodatkowe kursy doszkalające? – zaczęła wyrzucać z siebie słowa z prędkością światła zanim zorientowała się, że trochę za bardzo wybiega w przyszłość. – Wiem, wiem! Najpierw zapytaj – dodała z szerokim uśmiechem.
Harper nie spodziewała się, że jeden wieczór u przyjaciółki będzie dla niej tak inspirujący. I przełomowy w pewnym sensie, bo jak się potem okazało wolontariat w Sanktuarium był strzałem w dziesiątkę i czymś, czym Callaway zajmowała się po dziś dzień. A że mogła przy tym widywać się tam z Fer, kiedy ich grafiki były zbieżne, to już w ogóle wisienka na torcie!
/zt
feraye beardsley
Roześmiała się słysząc o tym, że dla niej Fera mogłaby zrobić wyjątek, ale nie, nie, nie mogła być taka okrutna dla Jacoba. Zresztą no właśnie – wychodziło na to, że był on bezkonkurencyjny.
– Słuchaj, no jeśli to nie byłby dla ciebie problem… – zagadnęła, nie chcąc też żeby Fer czuła się zobowiązana do czegoś ze strony Harper. – To naprawdę brzmi tak pięknie, że aż niewiarygodnie – roześmiała się z lekkim niedowierzaniem. – W razie czego będę mogła poprzestawiać fakultety na studiach, może wreszcie zrobię prawko żeby mieć łatwiejszy dojazd do Tingaree, a kto wie, może się zapiszę na jakieś dodatkowe kursy doszkalające? – zaczęła wyrzucać z siebie słowa z prędkością światła zanim zorientowała się, że trochę za bardzo wybiega w przyszłość. – Wiem, wiem! Najpierw zapytaj – dodała z szerokim uśmiechem.
Harper nie spodziewała się, że jeden wieczór u przyjaciółki będzie dla niej tak inspirujący. I przełomowy w pewnym sensie, bo jak się potem okazało wolontariat w Sanktuarium był strzałem w dziesiątkę i czymś, czym Callaway zajmowała się po dziś dzień. A że mogła przy tym widywać się tam z Fer, kiedy ich grafiki były zbieżne, to już w ogóle wisienka na torcie!
/zt
feraye beardsley
