about
Urodziła córeczkę. Niestety jej ojciec to gamoń, więc podrywa chłopców na wielkie, pełne mleka cycki.
001.
Dla Lally miniony miesiąc był początkiem końca! Prawie nie sypiała, nie miała czasu na wzięcie porządnej kąpieli, nie wspominając o tym, że jeśli wkrótce nie ogoli nóg, będzie mogła zaplatać warkoczyki z porastających je włosków. Życie z niemowlęciem przypominało niekończącą się batalię, którą ona oraz Peacey zdecydowanie przegrywali. Mimo trudności Lally nie chciała pomocy. Zatrudnienie opiekunki albo wezwanie matki – lub, o zgrozo, teściowej – nie wchodziło w grę. Ze wszystkim zamierzała poradzić sobie sama; może z niewielkim wsparciem Paco, ale liczenie na niego było ryzykowne, zbyt ryzykowne, by wierzyć w coś więcej niż dobre intencje.
— Zrobiła dwójkę — powiedziała, wchodząc do pokoju, w którym zastała chłopaka siedzącego z padem w dłoni. Wydawał się tak zaabsorbowany grą, że w ogóle nie usłyszał, że zwróciła się do niego. — Ogłuchłeś? Hope zrobiła dwójkę. Twoja kolej, żeby ją przebrać — powtórzyła z naciskiem, stając przed ekranem telewizora. Nie znała lepszego sposobu na oderwanie chłopaka od zabawy. Może mogłaby zdjąć bluzkę i pokazać swoje ogromne, pełne mleka piersi, ale nie sądziła, by to mogło pomóc. Od j e d n e j wspólnie spędzonej nocy, stali się dla siebie aseksualni. W końcu najlepszą antykoncepcją był brak seksu. I tego właśnie powinni się trzymać, jeśli nie chcieli, by Hope zyskała rodzeństwo. Już przy jednym dziecku Lally miała dość, w dodatku wciąż nie odzyskała figury, za którą bardzo tęskniła. Nie, nie czuła się na siłach, by przechodzić przez to po raz drugi. Na samą myśl wzbierały w niej mdłości.
— Rusz dupę, Chavez! — jęknęła, rozglądając się za czymkolwiek, czym mogłaby w niego rzucić. Na tyle miękkim, by nie zrobić mu krzywdy. I na tyle twardy, by wyraźnie poczuł ból.
peacey chavez
Dla Lally miniony miesiąc był początkiem końca! Prawie nie sypiała, nie miała czasu na wzięcie porządnej kąpieli, nie wspominając o tym, że jeśli wkrótce nie ogoli nóg, będzie mogła zaplatać warkoczyki z porastających je włosków. Życie z niemowlęciem przypominało niekończącą się batalię, którą ona oraz Peacey zdecydowanie przegrywali. Mimo trudności Lally nie chciała pomocy. Zatrudnienie opiekunki albo wezwanie matki – lub, o zgrozo, teściowej – nie wchodziło w grę. Ze wszystkim zamierzała poradzić sobie sama; może z niewielkim wsparciem Paco, ale liczenie na niego było ryzykowne, zbyt ryzykowne, by wierzyć w coś więcej niż dobre intencje.
— Zrobiła dwójkę — powiedziała, wchodząc do pokoju, w którym zastała chłopaka siedzącego z padem w dłoni. Wydawał się tak zaabsorbowany grą, że w ogóle nie usłyszał, że zwróciła się do niego. — Ogłuchłeś? Hope zrobiła dwójkę. Twoja kolej, żeby ją przebrać — powtórzyła z naciskiem, stając przed ekranem telewizora. Nie znała lepszego sposobu na oderwanie chłopaka od zabawy. Może mogłaby zdjąć bluzkę i pokazać swoje ogromne, pełne mleka piersi, ale nie sądziła, by to mogło pomóc. Od j e d n e j wspólnie spędzonej nocy, stali się dla siebie aseksualni. W końcu najlepszą antykoncepcją był brak seksu. I tego właśnie powinni się trzymać, jeśli nie chcieli, by Hope zyskała rodzeństwo. Już przy jednym dziecku Lally miała dość, w dodatku wciąż nie odzyskała figury, za którą bardzo tęskniła. Nie, nie czuła się na siłach, by przechodzić przez to po raz drugi. Na samą myśl wzbierały w niej mdłości.
— Rusz dupę, Chavez! — jęknęła, rozglądając się za czymkolwiek, czym mogłaby w niego rzucić. Na tyle miękkim, by nie zrobić mu krzywdy. I na tyle twardy, by wyraźnie poczuł ból.
peacey chavez
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
001.
Kompletnie nie nadawał się do roli ojca, aczkolwiek był szczery: powiedział o tym na samiutkim początku; gdy zaznaczał, że owszem, pomoże jej z dzieckiem, ale może się w tym nie sprawdzić. Paco należał do ludzi, którym z trudnością przychodziło ogarnianie nawet samego siebie. Miał dwadzieścia cztery lata i dotychczas nie nauczył się odpowiedzialności, a dbanie o małego człowieka … wydawało się czymś, co przerastało jego kompetencje co najmniej kilkukrotnie. Poniekąd liczył w tej kwestii na wsparcie rodziców, ale po pierwsze, oni sami woleli, by chłopak radził sobie bez ich pomocy, a po drugie, Lally niekoniecznie paliła się do proszenia ich o to. Zazwyczaj tego nie robił, ale tym razem starał się uszanować jej zdanie. Wątpliwości pojawiały się jednak …
O, właśnie w takich chwilach, gdy był w środku gry, a Hope akurat postanawiała przerwać jego spokojną egzystencję, załatwiając swoje podstawowe potrzeby. — Nie możesz tego ogarnąć? — zapytał, przechylając głowę, by mimo jej jakże bezczelnej pozy, nadal widzieć telewizor. — Jestem nieco zajęty — burknął, zanim zdecydowała się krzyknąć na niego ponownie. Jak widać, z podziałem obowiązków radzili sobie dotychczas świetnie. Peacey próbował co prawda różnych sztuczek, czy tez form przekupstwa, ale dziewczyna wydawała się jakby niczym niezainteresowana. Zależało jej jedynie na świętym spokoju — co właściwie nie było aż tak dziwne. Chavez stale zastanawiał się, czy wszystkie dzieci są tak atencyjne jak ich, czy może jednak przegrali na loterii genów; podczas gdy los okrutnie sobie z nich zadrwił.
Lally O. Little
Kompletnie nie nadawał się do roli ojca, aczkolwiek był szczery: powiedział o tym na samiutkim początku; gdy zaznaczał, że owszem, pomoże jej z dzieckiem, ale może się w tym nie sprawdzić. Paco należał do ludzi, którym z trudnością przychodziło ogarnianie nawet samego siebie. Miał dwadzieścia cztery lata i dotychczas nie nauczył się odpowiedzialności, a dbanie o małego człowieka … wydawało się czymś, co przerastało jego kompetencje co najmniej kilkukrotnie. Poniekąd liczył w tej kwestii na wsparcie rodziców, ale po pierwsze, oni sami woleli, by chłopak radził sobie bez ich pomocy, a po drugie, Lally niekoniecznie paliła się do proszenia ich o to. Zazwyczaj tego nie robił, ale tym razem starał się uszanować jej zdanie. Wątpliwości pojawiały się jednak …
O, właśnie w takich chwilach, gdy był w środku gry, a Hope akurat postanawiała przerwać jego spokojną egzystencję, załatwiając swoje podstawowe potrzeby. — Nie możesz tego ogarnąć? — zapytał, przechylając głowę, by mimo jej jakże bezczelnej pozy, nadal widzieć telewizor. — Jestem nieco zajęty — burknął, zanim zdecydowała się krzyknąć na niego ponownie. Jak widać, z podziałem obowiązków radzili sobie dotychczas świetnie. Peacey próbował co prawda różnych sztuczek, czy tez form przekupstwa, ale dziewczyna wydawała się jakby niczym niezainteresowana. Zależało jej jedynie na świętym spokoju — co właściwie nie było aż tak dziwne. Chavez stale zastanawiał się, czy wszystkie dzieci są tak atencyjne jak ich, czy może jednak przegrali na loterii genów; podczas gdy los okrutnie sobie z nich zadrwił.
Lally O. Little
about
Urodziła córeczkę. Niestety jej ojciec to gamoń, więc podrywa chłopców na wielkie, pełne mleka cycki.
Wystarczająco niekomfortowo czuła się z tym, że jeszcze podczas dziewięciomiesięcznego okresu hodowlanego musiała poprosić o pomoc rodzinę Paco, dlatego nie zamierzała ich angażować do codziennej opieki nad Hope. Od czasu do czasu – z własnej woli – zajmowali się wnuczką, jednakże Lally nie upadła tak nisko, by wciskać im córkę usmarowaną m l e c z n ą kupą. Za to ojciec dziewczynki powinien wykazać się choćby odrobiną zaangażowania i – na co miała ogromną nadzieję – usmarować się po łokcie w tym, co jego córka wyrzuciła z tego małego ciałka. To zaskakujące, ile mieści się w takim maleńkim brzuszku!
— Nie mogę — powiedziała, uparcie przysłaniając telewizor. Nie, nie, nie. To, co w y s z ł o z Hope było zbyt przerażające, by jedna osoba zdołała się z tym uporać. Dlatego Lally rzuciła elektroniczną nianię na kanapę, tuż obok miejsca, które zajmował Paco. — Albo idziesz tam ze mną, albo będziesz słuchał, jak twoje jedyne dziecko tapla się we własnej kupie — rzuciła, starając się przybrać ostry, zgryźliwy ton. Od kiedy została mamą nie było to takie trudne. Okazuje się, że pewnych cech nabiera się wraz z określonymi rolami pełnionymi w życiu. Nie przypuszczała, że tak szybko po pojawieniu się dziecka, stanie się podobna do własnej rodzicielki – rządzi się, zamartwia, a przede wszystkim wkurwia na bezużytecznego ojca.
— Jeśli się spiszesz, pozwolę ci pomacać mleczne cycki — zaproponowała, niezgrabnie wzruszając ramionami. Może system nagród okaże się skuteczniejszy?
peacey chavez
— Nie mogę — powiedziała, uparcie przysłaniając telewizor. Nie, nie, nie. To, co w y s z ł o z Hope było zbyt przerażające, by jedna osoba zdołała się z tym uporać. Dlatego Lally rzuciła elektroniczną nianię na kanapę, tuż obok miejsca, które zajmował Paco. — Albo idziesz tam ze mną, albo będziesz słuchał, jak twoje jedyne dziecko tapla się we własnej kupie — rzuciła, starając się przybrać ostry, zgryźliwy ton. Od kiedy została mamą nie było to takie trudne. Okazuje się, że pewnych cech nabiera się wraz z określonymi rolami pełnionymi w życiu. Nie przypuszczała, że tak szybko po pojawieniu się dziecka, stanie się podobna do własnej rodzicielki – rządzi się, zamartwia, a przede wszystkim wkurwia na bezużytecznego ojca.
— Jeśli się spiszesz, pozwolę ci pomacać mleczne cycki — zaproponowała, niezgrabnie wzruszając ramionami. Może system nagród okaże się skuteczniejszy?
peacey chavez
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Paco również czuł się niekomfortowo z tym, że Lally mieszkała z nimi od kilku (bardzo długich) miesięcy. Przeszkadzał mu przede wszystkim fakt, że nie mógł, z czystym sumieniem, zapraszać do siebie kolejnych randek; bo wcześniej, gdy był pod dachem rodziców, niekoniecznie miał z tym problem. Zwłaszcza że państwo Chavez bardzo często pozostawali nieobecni — co dawało chłopakowi wolną rękę. Drugą sprawą była … po prostu Lally. Jej ciągła obecność. Nie znali się zbyt dobrze, gdy wynikła pomiędzy nimi wiadoma sytuacja i nie znali się zbyt dobrze również teraz — kiedy wspólnie wychowywali noworodka; chociaż wychowywanie jest tutaj określeniem na wyrost. Bardziej starali się utrzymywać Hope przy życiu — a i to, niekiedy, wychodziło im marnie.
— Musisz tak dramatyzować? — zapytał, gdy padło zdanie o taplaniu w gównie. Przecież nie mogło być aż tak źle, prawda? Od kiedy mała przyszła na świat, spotykały ich już różne okropności, więc Paco miał wrażenie, że nic nie jest w stanie go zaskoczyć. Zapewne błędne. — To tylko mały człowiek. Co takiego mogła zrobić? — rzucił, nie przerywając walki o dostęp do telewizora. Kołysał się to w jedną, to w drugą stronę — w zależności od bloków wykonywanych przez jego … towarzyszkę? Czy istniało właściwie poprawne określenie, którym mógł ją nazwać? W końcu oprócz dziecka i tej jednej, błędnej nocy, niewiele ich ze sobą łączyło. Chyba że liczyć sympatię do owych mlecznych cycków, o których wspomnienie sprawiło natychmiastowo, że Peacey odłożył pada. — Masz moją uwagę — powiedział, z pełną powagą. Wzrokiem zjechał natomiast na jej dekolt — na dłużej zatrzymując na nim spojrzenie. Nie miał większych oporów przed takimi zachowaniami, bo hej, przeszli już ze sobą całkiem sporo.
Lally O. Little
— Musisz tak dramatyzować? — zapytał, gdy padło zdanie o taplaniu w gównie. Przecież nie mogło być aż tak źle, prawda? Od kiedy mała przyszła na świat, spotykały ich już różne okropności, więc Paco miał wrażenie, że nic nie jest w stanie go zaskoczyć. Zapewne błędne. — To tylko mały człowiek. Co takiego mogła zrobić? — rzucił, nie przerywając walki o dostęp do telewizora. Kołysał się to w jedną, to w drugą stronę — w zależności od bloków wykonywanych przez jego … towarzyszkę? Czy istniało właściwie poprawne określenie, którym mógł ją nazwać? W końcu oprócz dziecka i tej jednej, błędnej nocy, niewiele ich ze sobą łączyło. Chyba że liczyć sympatię do owych mlecznych cycków, o których wspomnienie sprawiło natychmiastowo, że Peacey odłożył pada. — Masz moją uwagę — powiedział, z pełną powagą. Wzrokiem zjechał natomiast na jej dekolt — na dłużej zatrzymując na nim spojrzenie. Nie miał większych oporów przed takimi zachowaniami, bo hej, przeszli już ze sobą całkiem sporo.
Lally O. Little
about
Urodziła córeczkę. Niestety jej ojciec to gamoń, więc podrywa chłopców na wielkie, pełne mleka cycki.
Wraz z zaskakująco szybko rosnącym brzuchem, wyolbrzymiał się również niepokój, który zrodził się w momencie ukazania się dwóch pieprzonych kresek na zasikanym teście ciążowym. Zamiast maleć, jego poziom wciąż wzrastał! Aby go powstrzymać, Lally zaczęła czytać książki dotyczące dzieci. Niestety im więcej n i e z b ę d n e j wiedzy przyswajała, tym mniej pewnie się czuła. Bowiem nigdy wcześniej nie miała styczności z dziećmi, nie wspominając o noworodkach. Podczas opieki nad nimi wystarczała sekunda nieuwagi, by mogło dość do tragedii! Sądziła – być może nieco naiwnie – że jeśli zapozna się z najczęstszymi niebezpieczeństwami, będzie potrafiła się ich wystrzec, zabezpieczyć mieszkanie na tyle, by zminimalizować możliwość wypadku. Nie wzięła pod uwagę tylko tego, że najwięcej zagrożeń powodować będą oni – rodzice.
— Wątpisz we własną córkę? Idź, sprawdź, czy przypadkiem nic nie wylatuje jej z nogawki. Bo wtedy czeka cię jeszcze przebranie pościeli — burknęła hardo, nie zamierzając się złamać. Wprawdzie nie czuła się dobrze z tym, że Hope leży w niezmienionej pieluszce, z której e w i d e n t n i e czuć zabarwioną nutą mleka kupę, ale nie mogła ustąpić. Nie mogła się poddać i pozwolić Peacey’owi wygrać. W opozycji do niego Lally była przekonana, że ten miesiąc był jedynie wstępem, preludium do znacznie trudniejszych wyzwań, jakie w przyszłości postawi przed nimi posiadanie dziecka. Dlaczego, dlaczego właśnie ją to spotkało?! Gdyby życie było sprawiedliwie, spędzałaby teraz czas na uniwersyteckim kampusie, przejmując się pracami domowymi oraz tym, co ubrać na studencką imprezę!
Prócz tego, że mleko potrafiło wyciekać jej z piersi w nieodpowiednich momentach, Lally naprawdę polubiła siebie z większym biustem. Dlatego wyprężyła się do przodu, wdzięczą za to, że wreszcie odciągnęła Paco od gry; czasami myślała, że ten chłopak dosłownie przyrósł do padów! W ostatnich miesiącach mogła tylko pomarzyć o tym, by ktoś spojrzał na nią z pożądaniem, więc choćby namiastka tego wystarczała, by poczuła się nieco pewniej. — Chodź, będę ci kibicować, kiedy będziesz ją przebierał. A później pomyślimy o nagrodzie — oznajmiła, nie czując skrępowania. Teraz mogła pochwalić się porządnym biustem, bo kiedy ze sobą spali, Paco nie specjalnie miał się czym pobawić.
peacey chavez
— Wątpisz we własną córkę? Idź, sprawdź, czy przypadkiem nic nie wylatuje jej z nogawki. Bo wtedy czeka cię jeszcze przebranie pościeli — burknęła hardo, nie zamierzając się złamać. Wprawdzie nie czuła się dobrze z tym, że Hope leży w niezmienionej pieluszce, z której e w i d e n t n i e czuć zabarwioną nutą mleka kupę, ale nie mogła ustąpić. Nie mogła się poddać i pozwolić Peacey’owi wygrać. W opozycji do niego Lally była przekonana, że ten miesiąc był jedynie wstępem, preludium do znacznie trudniejszych wyzwań, jakie w przyszłości postawi przed nimi posiadanie dziecka. Dlaczego, dlaczego właśnie ją to spotkało?! Gdyby życie było sprawiedliwie, spędzałaby teraz czas na uniwersyteckim kampusie, przejmując się pracami domowymi oraz tym, co ubrać na studencką imprezę!
Prócz tego, że mleko potrafiło wyciekać jej z piersi w nieodpowiednich momentach, Lally naprawdę polubiła siebie z większym biustem. Dlatego wyprężyła się do przodu, wdzięczą za to, że wreszcie odciągnęła Paco od gry; czasami myślała, że ten chłopak dosłownie przyrósł do padów! W ostatnich miesiącach mogła tylko pomarzyć o tym, by ktoś spojrzał na nią z pożądaniem, więc choćby namiastka tego wystarczała, by poczuła się nieco pewniej. — Chodź, będę ci kibicować, kiedy będziesz ją przebierał. A później pomyślimy o nagrodzie — oznajmiła, nie czując skrępowania. Teraz mogła pochwalić się porządnym biustem, bo kiedy ze sobą spali, Paco nie specjalnie miał się czym pobawić.
peacey chavez