about
Diamonds on her neck
Diamonds on her wrists
and here I am all alone
Diamonds on her wrists
and here I am all alone
Historia jego życia rozpoczyna się w momencie, kiedy jego ojciec, Olivier McDonagh, jeden z najbardziej cenionych chirurgów i kardiologów na świecie, wyjeżdża do Południowej Afryki w celu udzielania praktyk oraz pomocy w tamtejszych szpitalach; w kraju, który właśnie zakończył wojnę domową i politykę apartheidu. Tam poznaje nieco młodszą od siebie pielęgniarkę i ówczesną studentkę medycyny, Maurise Maclou w której się zakochuje. Początkowo niewielki romans przeradza się w większe uczucie, czego dowodem stało się poczęcie syna.
Quinton przychodzi na świat mniej więcej po roku od pierwszego spotkania swoich rodziców. Zaraz potem odbywa się ślub młodej pary, który również ma miejsce w Afryce. Kwestia zamieszkania staje się jednak poważnym tematem. Po parumiesięcznym pobycie w Kapsztadzie, Olivierowi w końcu udaje się namówić swoją żonę na przeprowadzkę do Australii, w których oboje będą kontynuować karierę.
Chłopak jako jedyne dziecko skupiał na sobie całą uwagę, co w końcu świadomie zaczęło mu się podobać. Poprzez rodziców, którzy z czasem cieszyli się coraz większą estymą w medycznym środowisku zbierał pochwały bycia cudownym i uroczym chłopcem oraz przepowiednie bycia w przyszłości równie wspaniałym lekarzem, co rodzice. Ich częste wyjazdy wykorzystywał na swoją korzyść, podbudowując swoją pewność siebie, ego, sprawiając, że świat kręcił się wokół niego.
Nie był jednak wychowywany tylko w duchu materializmu oraz wszechobecnej konsumpcji. Maurise McDonagh-Maclou zadbała, by poznał kulturę, wierzenia, obyczaje, z których ona sama się wywodzi, a które były drastycznie różne od tego, w których Quinn obecnie żył. W domu te dwa światy swobodnie się ze sobą przeplatały, a młody chłopiec mógł tylko czerpać z tego dualizmu.
Przez całe życie chodził do prywatnych szkół. Rodzice dbali o to, by otrzymał odpowiednie wykształcenie i zabrał w przyszłości o dobro swojego nazwiska. Od początku było jasne, że pisane mu było zostać lekarzem. Przebywając w takim, a nie innym otoczeniu sam zaczął w końcu to akceptować, a nawet stało się to jego celem, do którego dążył. Naturalnie miał dużo łatwiej, przez wzgląd na swoje nazwisko. Wykorzystywał to również w kontaktach z innymi ludźmi. Zbierał przeróżne korzyści i sprawiał, że był w centrum uwagi. Dziewczyny nie przechodziły wobec niego obojętnie, zwłaszcza, że mógł obiecać im praktycznie wszystko.
Jego zachowanie rzutowało również na jego szkolną edukację. Pomimo świetnych ocen, zwłaszcza z takich przedmiotów jak biologia czy chemia, buńczuczne i pyskate odnoszenie się do nauczycieli nie raz wpędzało go w kłopoty. Wszystko kończyło się wizytami rodziców w szkole. Przeradzało się to w małe konflikty rodzinne, lecz sam nigdy nie został specjalnie ukarany. W końcu był ich jedynym synem.
Kończąc liceum z wyróżnieniem został przyjęty na Stanford University. Przeniósł się do Kalifornii, gdzie szybko zaangażował się w studenckie życie, próbując również się trochę usamodzielnić. W jego przypadku było to zbyt proste, mając pokrycie w sferze pieniężnej oraz praktycznie zapewnioną przyszłość zawodową. Nie musiał nawet pracować, by się utrzymać. Zamiast tego imprezował i odbywał podróże po kraju i za granicą. Został również wybrany przewodniczącym największego bractwa na kampusie. Taki styl życia szybko zaczął odbijać się na jego wynikach. Nie raz i nie dwa był na krawędzi wyrzucenia z uczelni.
Na zajęciach również nie miał lekko. Nosząc znane w środowisku nazwisko musiał starać się dwa razy bardziej. Choć przez swoje zachowanie wiele razy słyszał, iż nic z niego nie będzie, co i rusz pokazywał, że jabłko nie padło daleko od jabłoni. Wrodzonym talentem, wiedzą i predyspozycjami imponował nie tylko rówieśnikom, ale również profesorom i doświadczonym lekarzom z wieloletnim stażem. Przy odpowiednim nastawieniu szybko zaczęto wróżyć mu równie świetlaną karierę.
Tuż przed ukończeniem studiów doznał pierwszego, prawdziwego tąpnięcia w swoim życiu, za sprawą nagłej śmierci swojego ojca, co mocno odbiło się to na jego psychice. Najbardziej jednak żałował, iż jego tato nie zobaczy, jak syn odbiera dyplom i nie powie mu, jak bardzo jest z niego dumny. Dotychczasowe osiągnięcia przestały mieć jakąkolwiek wartość a marzenia o wspólnej pracy z ojcem prysły niczym mydlana bańka. Próbując na nowo nadać sens swojemu życiu udał się w długą podróż, obejmującą różne zakątki świata.
Długo wahał się z wyborem miejsca, na swój staż. Był po słowie z wieloma szpitalami i ośrodkami. I choć początkowo planował przeprowadzić się do Los Angeles na stałe, to jednak postanowił wrócić do ojczyzny i zostać gwiazdą własnego podwórka. Osiadł w Lorne Bay, gdzie został przyjęty na staż w Cairns Hospital, gdzie po około roku rozpoczęła się jego rezydentura.
Quinton przychodzi na świat mniej więcej po roku od pierwszego spotkania swoich rodziców. Zaraz potem odbywa się ślub młodej pary, który również ma miejsce w Afryce. Kwestia zamieszkania staje się jednak poważnym tematem. Po parumiesięcznym pobycie w Kapsztadzie, Olivierowi w końcu udaje się namówić swoją żonę na przeprowadzkę do Australii, w których oboje będą kontynuować karierę.
Chłopak jako jedyne dziecko skupiał na sobie całą uwagę, co w końcu świadomie zaczęło mu się podobać. Poprzez rodziców, którzy z czasem cieszyli się coraz większą estymą w medycznym środowisku zbierał pochwały bycia cudownym i uroczym chłopcem oraz przepowiednie bycia w przyszłości równie wspaniałym lekarzem, co rodzice. Ich częste wyjazdy wykorzystywał na swoją korzyść, podbudowując swoją pewność siebie, ego, sprawiając, że świat kręcił się wokół niego.
Nie był jednak wychowywany tylko w duchu materializmu oraz wszechobecnej konsumpcji. Maurise McDonagh-Maclou zadbała, by poznał kulturę, wierzenia, obyczaje, z których ona sama się wywodzi, a które były drastycznie różne od tego, w których Quinn obecnie żył. W domu te dwa światy swobodnie się ze sobą przeplatały, a młody chłopiec mógł tylko czerpać z tego dualizmu.
Przez całe życie chodził do prywatnych szkół. Rodzice dbali o to, by otrzymał odpowiednie wykształcenie i zabrał w przyszłości o dobro swojego nazwiska. Od początku było jasne, że pisane mu było zostać lekarzem. Przebywając w takim, a nie innym otoczeniu sam zaczął w końcu to akceptować, a nawet stało się to jego celem, do którego dążył. Naturalnie miał dużo łatwiej, przez wzgląd na swoje nazwisko. Wykorzystywał to również w kontaktach z innymi ludźmi. Zbierał przeróżne korzyści i sprawiał, że był w centrum uwagi. Dziewczyny nie przechodziły wobec niego obojętnie, zwłaszcza, że mógł obiecać im praktycznie wszystko.
Jego zachowanie rzutowało również na jego szkolną edukację. Pomimo świetnych ocen, zwłaszcza z takich przedmiotów jak biologia czy chemia, buńczuczne i pyskate odnoszenie się do nauczycieli nie raz wpędzało go w kłopoty. Wszystko kończyło się wizytami rodziców w szkole. Przeradzało się to w małe konflikty rodzinne, lecz sam nigdy nie został specjalnie ukarany. W końcu był ich jedynym synem.
Kończąc liceum z wyróżnieniem został przyjęty na Stanford University. Przeniósł się do Kalifornii, gdzie szybko zaangażował się w studenckie życie, próbując również się trochę usamodzielnić. W jego przypadku było to zbyt proste, mając pokrycie w sferze pieniężnej oraz praktycznie zapewnioną przyszłość zawodową. Nie musiał nawet pracować, by się utrzymać. Zamiast tego imprezował i odbywał podróże po kraju i za granicą. Został również wybrany przewodniczącym największego bractwa na kampusie. Taki styl życia szybko zaczął odbijać się na jego wynikach. Nie raz i nie dwa był na krawędzi wyrzucenia z uczelni.
Na zajęciach również nie miał lekko. Nosząc znane w środowisku nazwisko musiał starać się dwa razy bardziej. Choć przez swoje zachowanie wiele razy słyszał, iż nic z niego nie będzie, co i rusz pokazywał, że jabłko nie padło daleko od jabłoni. Wrodzonym talentem, wiedzą i predyspozycjami imponował nie tylko rówieśnikom, ale również profesorom i doświadczonym lekarzom z wieloletnim stażem. Przy odpowiednim nastawieniu szybko zaczęto wróżyć mu równie świetlaną karierę.
Tuż przed ukończeniem studiów doznał pierwszego, prawdziwego tąpnięcia w swoim życiu, za sprawą nagłej śmierci swojego ojca, co mocno odbiło się to na jego psychice. Najbardziej jednak żałował, iż jego tato nie zobaczy, jak syn odbiera dyplom i nie powie mu, jak bardzo jest z niego dumny. Dotychczasowe osiągnięcia przestały mieć jakąkolwiek wartość a marzenia o wspólnej pracy z ojcem prysły niczym mydlana bańka. Próbując na nowo nadać sens swojemu życiu udał się w długą podróż, obejmującą różne zakątki świata.
Długo wahał się z wyborem miejsca, na swój staż. Był po słowie z wieloma szpitalami i ośrodkami. I choć początkowo planował przeprowadzić się do Los Angeles na stałe, to jednak postanowił wrócić do ojczyzny i zostać gwiazdą własnego podwórka. Osiadł w Lorne Bay, gdzie został przyjęty na staż w Cairns Hospital, gdzie po około roku rozpoczęła się jego rezydentura.
Środek transportu
1961 Ferrari California 250 GT SWB California Spyder, odziedziczony po ojcu
Związek ze społecznością Aborygenów
Brak
Najczęściej spotkasz mnie w:
Cairns Hospital, gdzie nabijam kolejne nadgodziny i spędzam niekończące się nocne dyżury
domowym łóżku przy Pearl Lagune, gdzie śpię po pracy... rzecz jasna
na plaży bądź w barach, gdzie na moment przestaję myśleć o ludzkich wnętrznościach
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
pogotowie ratunkowe... i matkę, I guess...
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak, ale bez ingerencji w zdrowie i psychikę postaci, tylko fabularnie.
1961 Ferrari California 250 GT SWB California Spyder, odziedziczony po ojcu
Związek ze społecznością Aborygenów
Brak
Najczęściej spotkasz mnie w:
Cairns Hospital, gdzie nabijam kolejne nadgodziny i spędzam niekończące się nocne dyżury
domowym łóżku przy Pearl Lagune, gdzie śpię po pracy... rzecz jasna
na plaży bądź w barach, gdzie na moment przestaję myśleć o ludzkich wnętrznościach
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
pogotowie ratunkowe... i matkę, I guess...
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak, ale bez ingerencji w zdrowie i psychikę postaci, tylko fabularnie.
Quinton McDonagh
Renan Pacheco
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy
w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!
