about
Miała zostać wielkim chirurgiem, myślała że znalazła wielką miłość.. i skończyła z powrotem w Lorne, z gipsem i złamanym duchem.
#numer
Rowan nie posiadała się z radości, że w końcu mogła używać swoich nóg, tak jak bozia przykazała. Oczywiście nie mogła jeszcze korzystać z pełni ich potencjału i musiała uczęszczać na rehabilitację, która wcale taka przyjemna i fajna nie była… no ale, zawsze lepsze to niż gips na ręce i nodze. W końcu mogła się normalnie umyć, chodzić bez kul i ubrać coś normalnego. No ale, dzisiaj akurat nie ubierała nic normalnego, ubierała coś ładnego. Sama nie wiedziała na sto procent czy to spotkanie to taka prawdziwa randka, czy @bruno nazwał to w ten sposób z litości dla połamanej Rowan, ale i tak zamierzała się ładnie ubrać. Ciucha wybierała chyba z godzinę, w końcu stawiając na prostą czarna sukienkę mini, która pasowała do jej ortezy na kolanie, którą wciąż musiała nosić, żeby wszystko się dobrze wygoiło. Pomalowała się lekko i już była gotowa! Założę że Brunek był gentlemanem i zgarnął ją w drodze na miejsce. A jak wysiedli, spojrzała zaskoczona na szyld.
- O kurcze, wiesz że byłam to tylko dwa razy? Raz widziałam faceta, który miał prawdziwy hak zamiast dłoni. Widziałeś kiedyś coś takiego? - zapytała no trochę jednak przejęta - brakowało tylko żeby jeszcze do tego miał kapelusz i,... no jakaś papuga by się przydała na ramieniu i mógłby zostać prawdziwym piratem - oznajmiła z lekkim rozbawieniem. A potem szła sobie równo z nim. - Mamy co świętować, w końcu odzyskałam swoje kończyny. I wiesz co w tym jest najwspanialsze? - uniosła brwi i spojrzała na niego kontrolnie. - Że w końcu mogę się podrapać gdzie tylko chce bez ryzyka zgubienia ołówka - dodała z rozbawieniem, unosząc brwi i zerkając sobie na niego.
- Wiesz.. wydoroślałeś. Nic dziwnego że cię nie poznałam. Jak podoba ci się praca w markecie? - zapytała, bo no ciekawa była co tam Bruno ma jej do powiedzenia. I w ogóle, ciekawa czy to była prawdziwa randka, czy przyjacielskie spotkanie, nie... Musiała wybadać teren!
Rowan nie posiadała się z radości, że w końcu mogła używać swoich nóg, tak jak bozia przykazała. Oczywiście nie mogła jeszcze korzystać z pełni ich potencjału i musiała uczęszczać na rehabilitację, która wcale taka przyjemna i fajna nie była… no ale, zawsze lepsze to niż gips na ręce i nodze. W końcu mogła się normalnie umyć, chodzić bez kul i ubrać coś normalnego. No ale, dzisiaj akurat nie ubierała nic normalnego, ubierała coś ładnego. Sama nie wiedziała na sto procent czy to spotkanie to taka prawdziwa randka, czy @bruno nazwał to w ten sposób z litości dla połamanej Rowan, ale i tak zamierzała się ładnie ubrać. Ciucha wybierała chyba z godzinę, w końcu stawiając na prostą czarna sukienkę mini, która pasowała do jej ortezy na kolanie, którą wciąż musiała nosić, żeby wszystko się dobrze wygoiło. Pomalowała się lekko i już była gotowa! Założę że Brunek był gentlemanem i zgarnął ją w drodze na miejsce. A jak wysiedli, spojrzała zaskoczona na szyld.
- O kurcze, wiesz że byłam to tylko dwa razy? Raz widziałam faceta, który miał prawdziwy hak zamiast dłoni. Widziałeś kiedyś coś takiego? - zapytała no trochę jednak przejęta - brakowało tylko żeby jeszcze do tego miał kapelusz i,... no jakaś papuga by się przydała na ramieniu i mógłby zostać prawdziwym piratem - oznajmiła z lekkim rozbawieniem. A potem szła sobie równo z nim. - Mamy co świętować, w końcu odzyskałam swoje kończyny. I wiesz co w tym jest najwspanialsze? - uniosła brwi i spojrzała na niego kontrolnie. - Że w końcu mogę się podrapać gdzie tylko chce bez ryzyka zgubienia ołówka - dodała z rozbawieniem, unosząc brwi i zerkając sobie na niego.
- Wiesz.. wydoroślałeś. Nic dziwnego że cię nie poznałam. Jak podoba ci się praca w markecie? - zapytała, bo no ciekawa była co tam Bruno ma jej do powiedzenia. I w ogóle, ciekawa czy to była prawdziwa randka, czy przyjacielskie spotkanie, nie... Musiała wybadać teren!
