about
...
Levi Yotov spędził pierwsze czternaście lat swojego życia w gęstym lesie. Wraz z matką zamieszkali w skromnej chatce, oddalonej od cywilizacji. Dla niego świat ograniczał się do zielonych ostępów i szumów liści. Matka, będąc jedynym towarzyszem Leviego, poświęciła wiele uwagi jego wychowaniu i edukacji.
W domku, który był ich schronieniem, znajdowała się biblioteczka pełna książek na różnorodne tematy. Od nauki języków obcych, przez psychologię, po podręczniki medyczne - to był ich skarbiec wiedzy. Matka, zdając sobie sprawę z ograniczonych możliwości komunikacji z otaczającym światem, starała się zapewnić Leviemu jak największy dostęp do informacji.
Dzień chłopca był skrupulatnie zaplanowany: rozpoczynał się od treningu fizycznego, który rozwijał jego siłę i zręczność. Następnie śniadanie, po którym przyszedł czas na intensywną naukę. Levi pochłaniał wiedzę z apetytem, żądny poznawania nowych rzeczy. Po południu udawali się na trening w terenie, gdzie uczył się poruszania w gęstym lesie i radzenia sobie w trudnych warunkach. Polowanie na obiad było nie tylko sposobem na zdobycie pożywienia, ale też nauką strategii i cierpliwości.
Jednak jedną z najważniejszych umiejętności, którą Levi rozwijał, była znajomość broni. Broń, która wisiała nad kominkiem, była dla niego nie tylko narzędziem przetrwania, ale także symbolem męskości i siły. Matka przekazała mu tę wiedzę z dbałością, ucząc go szacunku do broni i odpowiedzialności za jej użycie.
Mimo że chłopak nie miał pojęcia o świecie poza granicami lasu, nie odczuwał braku. Jego życie było pełne wyzwań, nauki i samodoskonalenia. Dla niego las był wszystkim, czego potrzebował, a świat zawarty w książkach był wystarczający, by rozbudzić jego ciekawość i wyobraźnię.
Matka Leviego, choć troszczyła się o syna i pragnęła dla niego bezpiecznego życia, nie mogła oderwać się od swojej własnej przeszłości i profesji. Była świadoma niebezpieczeństw, jakie niesie za sobą jej życie, ale jednocześnie zdawała sobie sprawę, że nie może po prostu wycofać się i prowadzić zwyczajnego życia na przedmieściach.
Zamiast tego postanowiła przekazać synowi swoją wiedzę i umiejętności, które sama zdobyła w niebezpiecznym świecie, w którym się obracała. Wiedziała, że jeśli jej syn kiedykolwiek miałby zmierzyć się z zagrożeniem, to lepiej jest, aby był odpowiednio przygotowany.
Dlatego też Yotov został nauczony wszystkiego o życiu, śmierci i skrytobójstwie - umiejętnościach, których potrzebowałby, aby przetrwać w świecie, który mógłby go spotkać w przyszłości. Matka uczyła go nie tylko praktycznych umiejętności walki i przeżycia, ale także mądrości życiowej i moralności, która miała kierować jego działaniami, gdyby się kiedyś znalazł w sytuacji, gdzie musiałby podjąć trudne decyzje.
Po opuszczeniu swojego leśnego przybytku, matka podjęła decyzję, którą młody człowiek nigdy nie akceptowałby dobrowolnie. Zdecydowała, że czas, aby Levi rozpoczął bardziej konwencjonalną edukację i zamknęła go w jednej z angielskich szkół z internatem.
To był szok dla nastolatka, który nagle został oderwany od swobody, jakiej doświadczał w buszu, i zmuszony do życia w szkolnych murach. Choćby był wdzięczny za wiedzę i umiejętności, jakie przekazała mu matka, to nigdy nie chciałby zostać zamknięty w tego typu instytucji.
Gdyby tylko wiedział o problemach, z którymi borykała się jego matka, być może zrozumiałby, dlaczego podjęła taką decyzję…
Po ukończeniu szkoły, wyruszył w podróże z matką, ucząc się od niej sztuki, którą znała najlepiej - sztuki przetrwania i zabijania. Ich wędrówki obejmowały długie trasy przez Europę i Azję, gdzie Levi zdobywał nowe doświadczenia, gotując się na życie, które w zasadzie mogłoby zostać jego własnym.
Jednak pewnego dnia, bez żadnego ostrzeżenia, kobieta nagle zniknęła bez słowa, bez śladu. Przez kolejny rok Levi poszukiwał jej we wszystkich możliwych miejscach, ale w końcu doszedł do bolesnego wniosku, że jeśli matka postanowiła zniknąć, to nikt nie będzie w stanie jej odnaleźć.
Ostatecznie zdecydował się zakończyć poszukiwania i zaczął nowy rozdział swojego życia. Zaciągnął się do wojska, gdzie odbył szereg misji w niebezpiecznych rejonach, takich jak Irak, Afganistan, a potem i Ukraina, gdzie ostatecznie zakończył tę ścieżkę kariery.
Pół roku temu, po wielu latach milczenia matka nagle się z nim skontaktowała, ale to było już za późno. Spotkał ją na łożu śmierci, gdzie wyznała mu całą prawdę o sobie, o jego bułgarskim pochodzeniu i o jego ojcu oraz jego obecnym położeniu.
Mężczyzna niewiele myśląc, spakował w wojskowy plecak prochy rodzicielki i wsiadł w najbliższy samolot lecący do Australii. Mając w głowie jeden cel: odnaleźć swego ojca.
- Po przyjeździe do Lorne, zamieszkał u swojego przyjaciela z wojska. Zrobił odpowiedni kilkunastotygodniowy kurs i teraz pracuje jako strażak i kierowca wozu w lokalnej remizie.
- Nie potrafi gotować. Może upolować zwierzynę, oskórować ją, ale gdy tylko próbuje zrobić z nią cokolwiek innego niż wędzenie, mięso kończy spalone na wiór. Nawet wodę na herbatę potrafi przypalić. Gdy nikt nie gotuje za niego, przeważnie żywi się jedzeniem, które nie wymaga przygotowania lub szejkami (chociaż z blenderem też miał parę wpadek).
- Za to doskonale sprząta. Niektórzy mogliby go nazwać pedantem lub nawet uznać to za objawy nerwicy natręctw, lecz Levi lubi, gdy wszystko jest uporządkowane jak należy, a sam proces nie dość, że oczyszcza jego otoczenie, to i jego wnętrze.
- Uwielbia czytać i spędzać czas na łonie natury, robi to w każdej wolnej chwili.
- Jest człowiekiem, który prowadzi aktywny tryb życia, uważając, że gdy zwolni na chwilę, zatrzyma się na wieczność.
- Ma dość konserwatywne podejście do związków. Potrafi być chorobliwie zazdrosny i zaborczy.
- Czasami nie do końca wie, jak się zachować, zwłaszcza gdy górę biorą nad nim przyzwyczajenia z lat młodości. Przez to czasami albo mówi zbyt dużo, albo zbyt mało.
W domku, który był ich schronieniem, znajdowała się biblioteczka pełna książek na różnorodne tematy. Od nauki języków obcych, przez psychologię, po podręczniki medyczne - to był ich skarbiec wiedzy. Matka, zdając sobie sprawę z ograniczonych możliwości komunikacji z otaczającym światem, starała się zapewnić Leviemu jak największy dostęp do informacji.
Dzień chłopca był skrupulatnie zaplanowany: rozpoczynał się od treningu fizycznego, który rozwijał jego siłę i zręczność. Następnie śniadanie, po którym przyszedł czas na intensywną naukę. Levi pochłaniał wiedzę z apetytem, żądny poznawania nowych rzeczy. Po południu udawali się na trening w terenie, gdzie uczył się poruszania w gęstym lesie i radzenia sobie w trudnych warunkach. Polowanie na obiad było nie tylko sposobem na zdobycie pożywienia, ale też nauką strategii i cierpliwości.
Jednak jedną z najważniejszych umiejętności, którą Levi rozwijał, była znajomość broni. Broń, która wisiała nad kominkiem, była dla niego nie tylko narzędziem przetrwania, ale także symbolem męskości i siły. Matka przekazała mu tę wiedzę z dbałością, ucząc go szacunku do broni i odpowiedzialności za jej użycie.
Mimo że chłopak nie miał pojęcia o świecie poza granicami lasu, nie odczuwał braku. Jego życie było pełne wyzwań, nauki i samodoskonalenia. Dla niego las był wszystkim, czego potrzebował, a świat zawarty w książkach był wystarczający, by rozbudzić jego ciekawość i wyobraźnię.
Matka Leviego, choć troszczyła się o syna i pragnęła dla niego bezpiecznego życia, nie mogła oderwać się od swojej własnej przeszłości i profesji. Była świadoma niebezpieczeństw, jakie niesie za sobą jej życie, ale jednocześnie zdawała sobie sprawę, że nie może po prostu wycofać się i prowadzić zwyczajnego życia na przedmieściach.
Zamiast tego postanowiła przekazać synowi swoją wiedzę i umiejętności, które sama zdobyła w niebezpiecznym świecie, w którym się obracała. Wiedziała, że jeśli jej syn kiedykolwiek miałby zmierzyć się z zagrożeniem, to lepiej jest, aby był odpowiednio przygotowany.
Dlatego też Yotov został nauczony wszystkiego o życiu, śmierci i skrytobójstwie - umiejętnościach, których potrzebowałby, aby przetrwać w świecie, który mógłby go spotkać w przyszłości. Matka uczyła go nie tylko praktycznych umiejętności walki i przeżycia, ale także mądrości życiowej i moralności, która miała kierować jego działaniami, gdyby się kiedyś znalazł w sytuacji, gdzie musiałby podjąć trudne decyzje.
Po opuszczeniu swojego leśnego przybytku, matka podjęła decyzję, którą młody człowiek nigdy nie akceptowałby dobrowolnie. Zdecydowała, że czas, aby Levi rozpoczął bardziej konwencjonalną edukację i zamknęła go w jednej z angielskich szkół z internatem.
To był szok dla nastolatka, który nagle został oderwany od swobody, jakiej doświadczał w buszu, i zmuszony do życia w szkolnych murach. Choćby był wdzięczny za wiedzę i umiejętności, jakie przekazała mu matka, to nigdy nie chciałby zostać zamknięty w tego typu instytucji.
Gdyby tylko wiedział o problemach, z którymi borykała się jego matka, być może zrozumiałby, dlaczego podjęła taką decyzję…
Po ukończeniu szkoły, wyruszył w podróże z matką, ucząc się od niej sztuki, którą znała najlepiej - sztuki przetrwania i zabijania. Ich wędrówki obejmowały długie trasy przez Europę i Azję, gdzie Levi zdobywał nowe doświadczenia, gotując się na życie, które w zasadzie mogłoby zostać jego własnym.
Jednak pewnego dnia, bez żadnego ostrzeżenia, kobieta nagle zniknęła bez słowa, bez śladu. Przez kolejny rok Levi poszukiwał jej we wszystkich możliwych miejscach, ale w końcu doszedł do bolesnego wniosku, że jeśli matka postanowiła zniknąć, to nikt nie będzie w stanie jej odnaleźć.
Ostatecznie zdecydował się zakończyć poszukiwania i zaczął nowy rozdział swojego życia. Zaciągnął się do wojska, gdzie odbył szereg misji w niebezpiecznych rejonach, takich jak Irak, Afganistan, a potem i Ukraina, gdzie ostatecznie zakończył tę ścieżkę kariery.
Pół roku temu, po wielu latach milczenia matka nagle się z nim skontaktowała, ale to było już za późno. Spotkał ją na łożu śmierci, gdzie wyznała mu całą prawdę o sobie, o jego bułgarskim pochodzeniu i o jego ojcu oraz jego obecnym położeniu.
Mężczyzna niewiele myśląc, spakował w wojskowy plecak prochy rodzicielki i wsiadł w najbliższy samolot lecący do Australii. Mając w głowie jeden cel: odnaleźć swego ojca.
- Po przyjeździe do Lorne, zamieszkał u swojego przyjaciela z wojska. Zrobił odpowiedni kilkunastotygodniowy kurs i teraz pracuje jako strażak i kierowca wozu w lokalnej remizie.
- Nie potrafi gotować. Może upolować zwierzynę, oskórować ją, ale gdy tylko próbuje zrobić z nią cokolwiek innego niż wędzenie, mięso kończy spalone na wiór. Nawet wodę na herbatę potrafi przypalić. Gdy nikt nie gotuje za niego, przeważnie żywi się jedzeniem, które nie wymaga przygotowania lub szejkami (chociaż z blenderem też miał parę wpadek).
- Za to doskonale sprząta. Niektórzy mogliby go nazwać pedantem lub nawet uznać to za objawy nerwicy natręctw, lecz Levi lubi, gdy wszystko jest uporządkowane jak należy, a sam proces nie dość, że oczyszcza jego otoczenie, to i jego wnętrze.
- Uwielbia czytać i spędzać czas na łonie natury, robi to w każdej wolnej chwili.
- Jest człowiekiem, który prowadzi aktywny tryb życia, uważając, że gdy zwolni na chwilę, zatrzyma się na wieczność.
- Ma dość konserwatywne podejście do związków. Potrafi być chorobliwie zazdrosny i zaborczy.
- Czasami nie do końca wie, jak się zachować, zwłaszcza gdy górę biorą nad nim przyzwyczajenia z lat młodości. Przez to czasami albo mówi zbyt dużo, albo zbyt mało.
Środek transportu
motor
Związek ze społecznością Aborygenów
brak
Najczęściej spotkasz mnie w:
w remizie, na kanapie u Gusa lub w lesie
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
brak
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
tak
motor
Związek ze społecznością Aborygenów
brak
Najczęściej spotkasz mnie w:
w remizie, na kanapie u Gusa lub w lesie
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
brak
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
tak
Levi Yotov
Charlie Edwards
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!