Declan Burkett

Dorastając pod dachem wojskowego nie jest lekko, szczególnie gdy ów wojskowy pozwala, aby jego zawód definiował go w całości, przez co zasady z armii przenosi także do własnego domu, oczekując, że rodzina zastosuje się do nich bez zająknięcia. I właściwie to tak było, większość starała się dostosować, by nie nadepnąć wybuchowemu mężczyźnie na odcisk lub po prostu mu zaimponować. Właśnie na tym drugim przez kawał życia zależało Declanowi, który pragnął, by ojciec któregoś dnia przyznał, że jest z niego dumny. Większość życia towarzyszyło mu jednak przekonanie, że nie był dla swojego rodzica dostatecznie dobry. To jego młodszy brat znajdował się na piedestale i był tym, który zbierał pochwały ojca, i do którego porównywany był Declan, co było dla niego dodatkowym ciosem, bo czy jako ten starszy nie powinien być przykładem? Tym, do którego się porównuje? Tak jednak nie było nigdy. Declan pozwolił na to, by całe jego życie było dedykowane ojcu, ze względu na którego postawił na wojskową karierę. Nie miał pojęcia, czy sam tego chciał, czy to go pociągało, ale to było nieistotne. Ojciec był w wojsku, było dla niego ważne i wiecznie o nim mówił, więc był to jedyny sposób na zyskanie jego uznania. I przez chwilę miał wrażenie, jakby je zdobył. Przez krótki moment wydawało mu się, że ojciec był z niego dumny. To jednak minęło, gdy jego brat również wstąpił do wojska i oczywiście zaczął odnosić większe sukcesy. To nic, że Declan też robił dobrą robotę, ważniejsze było to, że jego brat robił to szybciej, lepiej… I choć jeszcze pewien czas żyła w Declanie nadzieja, że jego los jeszcze się odmieni, umarła ona w chwili, gdy wydał błędny rozkaz podczas misji. Pragnąc chronić podlegających sobie ludzi podjął decyzję, którą życiem przypłacili cywile. Doprowadził do ich śmierci nieumyślnie, ale to nie miało znaczenia, szczególnie w chwili, gdy ktoś dotarł do nagrań z tego zdarzenia i pozwolił na to, żeby prawdę na temat tego wydarzenia poznał cały świat. W obliczu tego sytuacji nie dało się zamieść pod dywan, Declan musiał ponieść karę, którą była nie tylko utrata pracy, lecz również pobyt w więzieniu. Pięć lat w zamknięciu, po których wyszedł na wolność jako zupełnie inny człowiek. Jedną z wielu rzeczy, którą zostawił za sobą w murach więzienia, było to dziecinne pragnienie zaimponowania ojcu, którym był teraz rozczarowany. Podczas pobytu w więzieniu widział się z nim tylko raz i nie było to miłe widzenie, ale to przynajmniej pozwoliło mu przejrzeć na oczy i zrozumieć, że nie mógł dłużej żyć dla ojca. Pora zacząć żyć dla siebie, choć wciąż nie do końca wie, jak ma to wyglądać.

Declan Burkett

10 kwietnia 1986 r.

Lorne Bay, Australia

pracownik złomowiska

złomowisko

Flourite View

kawaler, heteroseksualny

Środek transportu
Kupiony przed laty motocykl, którym porusza się zawsze, gdy oddala się od domu. Rzadko wybiera się gdzieś pieszo.

Związek ze społecznością Aborygenów
Brak związku.

Najczęściej spotkasz mnie w:
Został stałym bywalcem Rudd's Pub, gdzie pojawia się zwykle po pracy, a w wolne dni po prostu, gdy ma już dość kiszenia się w domu.

Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Donna Burkett - jego matka.

Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak, ale bez trwałego uszczerbku na zdrowiu, pozbawiania wolności i amnezji bez wcześniejszej konsultacji.

Declan Burkett

Charlie Hunnam