about
Marry me girl be my fairy to the world. Be my very own constellation
Życie to kwestia wyborów, tych dobrych jak i tych złych decyzji, które kształtują nas i sprawiają, że jesteśmy, kim jesteśmy. On sam często błądził i popełniał liczne błędy, ale uczniem, był pilnym i stopniowo krok po kroku nabierał doświadczenia w tej grze o marzenia.
Przyszedł na świat w promieniach wschodzącego słońca, gdy morza szum i wiatru szept zamarły w ciszy, by usłyszeć jego pierwszy krzyk. Był drobnym i raczej spokojnym dzieckiem. Nie stwarzał problemów, zawsze cichy i kulturalny, trzymał się na uboczu z daleka od rówieśników, wiecznie zaczytany z nosem w książkach spędzał wolne chwile. To ciekawość okazywała się motorem napędowym w realizacji zarówno pragnień, jak i marzeń.
Wychowywany pod czujnym, acz troskliwym okiem matki nie doświadczał zbyt często towarzystwa ojca, który przez charakterystykę pracy, był rzadkim gościem w domu. Ten brak obecności nie odbił się na nim, aż tak tragicznie, jakby można było podejrzewać, gdyż najzwyczajniej w świecie zawsze, gdy tylko ojciec był w domu poświęcał rodzinie pełnie swego czasu, jak i energii. Wspólne polowania, wypady na żagle i majsterkowanie w garażu przy starym Porsche należą do jednych z najlepszych wspomnień Alexandra z czasów beztroskiego dzieciństwa. I chociaż jest jedynakiem, to nigdy nie był rozpieszczany, bynajmniej nie przez bark możliwości, a raczej zdroworozsądkowe wychowanie. Wyniósł z domu wszystko, co najlepsze w jego ocenie. Tak by wrażliwość matki łączyła się ze stanowczością ojca. Te wartości w dorosłym życiu często otwierały mu drzwi, które jedynie z pozoru były zamknięte lub chociażby sprawiał, że mógł wywołać uśmiech na twarzy drugiego człowieka.
W szkole należał do grupy przeciętnych uczniów i nie wychylał się zanadto wyjątkiem, o jakim można wspomnieć, było kółko teatralne w szkole średniej, gdzie faktycznie udzielał się. Miał potencjał do rozwoju tych talentów ze względu na dobrą dykcję oraz wyrazistą aparycję i nie najgorszą pamięć, lecz jego celem było otwarcie się na ludzi, stąd takie, a nie inne zajęcia dodatkowe. Cel uznał za spełniony i zdecydowanie w przyszłej pracy, to zaowocuje.
Marzenia przewijały się przez młody umysł z umiarkowaną prędkością. Długo wpatrzony w zawód ojca również, jak on chciał wstąpić do armii, tudzież innych służb mundurowych. A jednak wahał się i wymigiwał od podjęcia jakiejkolwiek decyzji w tym kierunku. Punktem zwrotnym była sugestia partnerki, o realizacji swych marzeń. Nigdy nie wierzył w ich powodzenie, a raczej nie w takim stopniu, jak wówczas. To ona sprawiła, że zdecydował się opuścić przytulne miasteczko i wyjechać w nieznane w pogoni za szczęściem, tym samym jednocześnie się od niego odcinając i zostawiając po sobie pustkę.
Latanie jawiło mu się jako dziecięcy sen, ot mrzonka, która miała niewielkie szanse powodzenia, a jednak osiągnął swój cel po latach pracy i wielkich wyrzeczeń głównie finansowych. Nie żałował ich nigdy, wszak robił to co uwielbiał i praca nie była dla niego tylko smutnym obowiązkiem, a przyjemnością. Oczywiście wiązała się z nią ogromna odpowiedzialność i bardzo specyficzny tryb pracy, lecz doceniał każdy moment spędzony w powietrzu.
Nieprzewidywalny los wyraźnie, chciał zakpić z niego, gdy ponownie rzucił go w rodzinne strony, a odświeżenie niektórych znajomości mogło obudzić uśpione demony. Musiał zmierzyć się osobiście ze skutkami swoich decyzji i wyborów stając twarzą w twarz i nie uciekając od odpowiedzialności.
Przyszedł na świat w promieniach wschodzącego słońca, gdy morza szum i wiatru szept zamarły w ciszy, by usłyszeć jego pierwszy krzyk. Był drobnym i raczej spokojnym dzieckiem. Nie stwarzał problemów, zawsze cichy i kulturalny, trzymał się na uboczu z daleka od rówieśników, wiecznie zaczytany z nosem w książkach spędzał wolne chwile. To ciekawość okazywała się motorem napędowym w realizacji zarówno pragnień, jak i marzeń.
Wychowywany pod czujnym, acz troskliwym okiem matki nie doświadczał zbyt często towarzystwa ojca, który przez charakterystykę pracy, był rzadkim gościem w domu. Ten brak obecności nie odbił się na nim, aż tak tragicznie, jakby można było podejrzewać, gdyż najzwyczajniej w świecie zawsze, gdy tylko ojciec był w domu poświęcał rodzinie pełnie swego czasu, jak i energii. Wspólne polowania, wypady na żagle i majsterkowanie w garażu przy starym Porsche należą do jednych z najlepszych wspomnień Alexandra z czasów beztroskiego dzieciństwa. I chociaż jest jedynakiem, to nigdy nie był rozpieszczany, bynajmniej nie przez bark możliwości, a raczej zdroworozsądkowe wychowanie. Wyniósł z domu wszystko, co najlepsze w jego ocenie. Tak by wrażliwość matki łączyła się ze stanowczością ojca. Te wartości w dorosłym życiu często otwierały mu drzwi, które jedynie z pozoru były zamknięte lub chociażby sprawiał, że mógł wywołać uśmiech na twarzy drugiego człowieka.
W szkole należał do grupy przeciętnych uczniów i nie wychylał się zanadto wyjątkiem, o jakim można wspomnieć, było kółko teatralne w szkole średniej, gdzie faktycznie udzielał się. Miał potencjał do rozwoju tych talentów ze względu na dobrą dykcję oraz wyrazistą aparycję i nie najgorszą pamięć, lecz jego celem było otwarcie się na ludzi, stąd takie, a nie inne zajęcia dodatkowe. Cel uznał za spełniony i zdecydowanie w przyszłej pracy, to zaowocuje.
Marzenia przewijały się przez młody umysł z umiarkowaną prędkością. Długo wpatrzony w zawód ojca również, jak on chciał wstąpić do armii, tudzież innych służb mundurowych. A jednak wahał się i wymigiwał od podjęcia jakiejkolwiek decyzji w tym kierunku. Punktem zwrotnym była sugestia partnerki, o realizacji swych marzeń. Nigdy nie wierzył w ich powodzenie, a raczej nie w takim stopniu, jak wówczas. To ona sprawiła, że zdecydował się opuścić przytulne miasteczko i wyjechać w nieznane w pogoni za szczęściem, tym samym jednocześnie się od niego odcinając i zostawiając po sobie pustkę.
Latanie jawiło mu się jako dziecięcy sen, ot mrzonka, która miała niewielkie szanse powodzenia, a jednak osiągnął swój cel po latach pracy i wielkich wyrzeczeń głównie finansowych. Nie żałował ich nigdy, wszak robił to co uwielbiał i praca nie była dla niego tylko smutnym obowiązkiem, a przyjemnością. Oczywiście wiązała się z nią ogromna odpowiedzialność i bardzo specyficzny tryb pracy, lecz doceniał każdy moment spędzony w powietrzu.
Nieprzewidywalny los wyraźnie, chciał zakpić z niego, gdy ponownie rzucił go w rodzinne strony, a odświeżenie niektórych znajomości mogło obudzić uśpione demony. Musiał zmierzyć się osobiście ze skutkami swoich decyzji i wyborów stając twarzą w twarz i nie uciekając od odpowiedzialności.
Środek transportu
Porsche 911 z 1989 roku
Związek ze społecznością Aborygenów
-
Najczęściej spotkasz mnie w:
Na lotnisku, na plaży i w knajpach.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Rodzinę
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
Porsche 911 z 1989 roku
Związek ze społecznością Aborygenów
-
Najczęściej spotkasz mnie w:
Na lotnisku, na plaży i w knajpach.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Rodzinę
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
Alexander Goodnight
Adrien Sahores
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy
w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!
