about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Są ludzie, którzy uważają, że w naturze musi występować równowaga. Każda cząstka dobra znajdzie swoją równowartość w przeciwności. Tyle ile miłych rzeczy powiesz jednej osobie, tyle złych usłyszy ktoś innych. Jakby suma szczęścia i uczynków równała się zero. Każde grzeczne dziecko musi mieć na świecie swoje przeciwieństwo, a każdy pilny uczeń odpowiada temu niezbyt zainteresowanemu nauką.
Harrisowie mają dwójkę dzieci. Dwójkę synów, którzy urodzili się tego samego dnia i wyglądają zupełnie tak samo. Niestety Zachary z tej dwójki nigdy nie był prymusem i potulnym dzieckiem. Raczej wolał wymykać sie z domu, żeby jeździć po nocy na deskorolce albo palić papierosy z sąsiadką, która z chęcią częstowała go podkradniętymi fajkami. Był dosłownym przeciwieństwem swojego brata, który był ambitny i lubił się uczyć, a wolne chwile spędzał przed książkami albo na zajęciach dodatkowych. Zachary wolał wtedy jeździć na bmxie albo deskorolce i ganiać za dziewczynami.
Równowagę też musiało znaleźć to, że Zachary w wieku osiemnastu lat uciekł z domu, żeby prowadzić koczowniczy tryb życia i nie zastanawiać się nad tym czy dostanie stałą pracę w poważnej firmie albo czy zdąży opłacić rachunki na czas. Czy kiedykolwiek tego żałował? Nigdy. Jego znajomi nie należeli do grupy ludzi z których rodzice są dumni i opowiadają o nich na spotkaniach ze znajomymi. On raczej należał do tych o których się w ogóle nie mówi, a jak ktoś zapyta to tylko wzruszasz ramionami, bo nawet nie wiesz co powiedzieć.
Jedynym sposobem na przeżycie Zachary'ego stały się narkotyki. Nigdy nie ukrywał tego, że lubi je zazywać ale jeszcze bardziej lubił adrenalinę, którą dawało handlowanie nimi. To nie tak, że biegał po mieście i szeptał ludziom czy chcą coś na rozluźnienie. On prowadził imprezowe życie i wciskał to ludziom, którzy przychodzili bawić się razem z nim.
Czy był złym człowiekiem? Lubił się uśmiechać i żartować. Lubił głośne towarzystwo i dobrą zabawę. Ale lubił też czasami zamknąć się w pokoju, zapalić papierosa i na słuchawkach posłuchać punkowych kapel uśmiechając się szeroko do sufitu. Czasem każdy musi odpocząć, a mieszkając przez większość życia ze znajomymi, którzy ciągle imprezują bywa wycięczające.
Możesz się zastanawiać ile czasu można żyć w ten sposób? Zachary skończył dwadzieścia pięć lat kiedy uznał, że chciałby czasami zasnąć w pustej sypialni w której nie potykasz się o butelki po piwie, których nawet nie miałeś okazji tam zostawić. I to nie tak, że zmienił się w innego człowieka. Teraz po prostu imprezował w innym miejscu niż spał.
Harrisowie mają dwójkę dzieci. Dwójkę synów, którzy urodzili się tego samego dnia i wyglądają zupełnie tak samo. Niestety Zachary z tej dwójki nigdy nie był prymusem i potulnym dzieckiem. Raczej wolał wymykać sie z domu, żeby jeździć po nocy na deskorolce albo palić papierosy z sąsiadką, która z chęcią częstowała go podkradniętymi fajkami. Był dosłownym przeciwieństwem swojego brata, który był ambitny i lubił się uczyć, a wolne chwile spędzał przed książkami albo na zajęciach dodatkowych. Zachary wolał wtedy jeździć na bmxie albo deskorolce i ganiać za dziewczynami.
Równowagę też musiało znaleźć to, że Zachary w wieku osiemnastu lat uciekł z domu, żeby prowadzić koczowniczy tryb życia i nie zastanawiać się nad tym czy dostanie stałą pracę w poważnej firmie albo czy zdąży opłacić rachunki na czas. Czy kiedykolwiek tego żałował? Nigdy. Jego znajomi nie należeli do grupy ludzi z których rodzice są dumni i opowiadają o nich na spotkaniach ze znajomymi. On raczej należał do tych o których się w ogóle nie mówi, a jak ktoś zapyta to tylko wzruszasz ramionami, bo nawet nie wiesz co powiedzieć.
Jedynym sposobem na przeżycie Zachary'ego stały się narkotyki. Nigdy nie ukrywał tego, że lubi je zazywać ale jeszcze bardziej lubił adrenalinę, którą dawało handlowanie nimi. To nie tak, że biegał po mieście i szeptał ludziom czy chcą coś na rozluźnienie. On prowadził imprezowe życie i wciskał to ludziom, którzy przychodzili bawić się razem z nim.
Czy był złym człowiekiem? Lubił się uśmiechać i żartować. Lubił głośne towarzystwo i dobrą zabawę. Ale lubił też czasami zamknąć się w pokoju, zapalić papierosa i na słuchawkach posłuchać punkowych kapel uśmiechając się szeroko do sufitu. Czasem każdy musi odpocząć, a mieszkając przez większość życia ze znajomymi, którzy ciągle imprezują bywa wycięczające.
Możesz się zastanawiać ile czasu można żyć w ten sposób? Zachary skończył dwadzieścia pięć lat kiedy uznał, że chciałby czasami zasnąć w pustej sypialni w której nie potykasz się o butelki po piwie, których nawet nie miałeś okazji tam zostawić. I to nie tak, że zmienił się w innego człowieka. Teraz po prostu imprezował w innym miejscu niż spał.
Środek transportu
motocykl czarny marki jakiejś robiącej wrażenie
Związek ze społecznością Aborygenów
brak
Najczęściej spotkasz mnie w:
barze siedzącego samego
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
mamusia, bo najbardziej kocha
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
motocykl czarny marki jakiejś robiącej wrażenie
Związek ze społecznością Aborygenów
brak
Najczęściej spotkasz mnie w:
barze siedzącego samego
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
mamusia, bo najbardziej kocha
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
zachary harris
Xavier Dolan
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy
w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!
