about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Czasem zastanawiam się czy świat, w którym żyjemy daje nam prawo wyboru. Czy jesteśmy jedynie niemymi pasażerami siedzącymi z tyłu samolotu, który za chwilę ma się rozbić. Nie mamy nic do powiedzenia, nie możemy nic zrobić. Cicho przyglądamy się jak nasze życie sunie do przodu w zastraszającym tempie... ale co ja tam wiem, mam tylko osiemnaście lat.
Niektórzy stwierdziliby pewnie, że wygrałem w loterii nim jeszcze się urodziłem. Rodzina bogata od pokoleń, młodzi rodzice bez żadnych problemów, dzieci zrodzone z pasji i pożądania. Od pierwszej chwili miałem wszystko podane jak na tacy. Nigdy nie musiałem się martwić o to, kiedy będzie mój kolejny posiłek, czy będę miał wystarczająco pieniążków, by iść z klasą na wycieczkę do zoo, czy dotrwam do kolejnego dnia. Miałem wszystko o czym każdy dzieciak marzył. Nie wiedziałem co to biedna, głód. Dostawałem wszystko co chciałem, kiedy chciałem. Nowe zabawki, świecące buty, które zobaczyłem w reklamie z tańczącym nosorożcem, ba, pewnie jakbym zapragnął gwiazdkę z niebo, to następnego dnia tato pojawiłby się w drzwiach z jedną na sznurku. Moje życie to marzenie, czyż nie?
Póki byłem dzieckiem wszystko wydawało się być idealne. Wycieczki, zabawki, rodzina, śmiech, więcej zabawek i wycieczek. Jednak pod tą fasadą było coś więcej. Kłótnie, ciche dni, łza, którą mama szybko wycierała nim wychodziłem do pokoju. Im byłem starszy, ty więcej tego widziałem. Nie wszystko było takie idealne jak się wydawało, a z każdym dniem było coraz gorzej. Nie czuć już było tej miłości zmieszanej z zapachem świeżo upieczonych babeczek malinowych. Ściany wydawały się uginać pod swoim ciężarem. Dom stał się zimnym, cichym miejscem. Nie było już śmiechu, głośnych zabaw. Wszystko zaczęło umierać, w tym ja...
Zawsze byłem pogodnym dzieciakiem. Uwielbiałem grać w piłkę, moją największą fascynacją były koale, a w przyszłości chciałem zostać weterynarzem, leczącym zwierzęta w kosmosie. Moja fantazja nie znała granic. Swoją wyobraźnię przelewałem na papier. Tworzyłem rysunki, własne komiksy. Miałem więcej pomysłów na przyszłość niż miałem lat.. szkoda, że teraz nie wiem czy jakaś przyszłość mnie czeka.
Jednego dnia wszystko się zmieniło. Wróciłem do pustego domu. Matki nie było w środku, jedynie walizki i ta cholerna cisza. Nim się obejrzałem byłem w samolocie do Cairns, w drodze do Lorne Bay. Mieliśmy zacząć tam od nowa, tylko ja, ojciec i moja siostra. Matka zniknęła, nie miałem z nią kontaktu od tamtego czasu, może nie licząc smutnej kartki, którą otrzymałem na święta.
Niektórzy stwierdziliby pewnie, że wygrałem w loterii nim jeszcze się urodziłem. Rodzina bogata od pokoleń, młodzi rodzice bez żadnych problemów, dzieci zrodzone z pasji i pożądania. Od pierwszej chwili miałem wszystko podane jak na tacy. Nigdy nie musiałem się martwić o to, kiedy będzie mój kolejny posiłek, czy będę miał wystarczająco pieniążków, by iść z klasą na wycieczkę do zoo, czy dotrwam do kolejnego dnia. Miałem wszystko o czym każdy dzieciak marzył. Nie wiedziałem co to biedna, głód. Dostawałem wszystko co chciałem, kiedy chciałem. Nowe zabawki, świecące buty, które zobaczyłem w reklamie z tańczącym nosorożcem, ba, pewnie jakbym zapragnął gwiazdkę z niebo, to następnego dnia tato pojawiłby się w drzwiach z jedną na sznurku. Moje życie to marzenie, czyż nie?
Póki byłem dzieckiem wszystko wydawało się być idealne. Wycieczki, zabawki, rodzina, śmiech, więcej zabawek i wycieczek. Jednak pod tą fasadą było coś więcej. Kłótnie, ciche dni, łza, którą mama szybko wycierała nim wychodziłem do pokoju. Im byłem starszy, ty więcej tego widziałem. Nie wszystko było takie idealne jak się wydawało, a z każdym dniem było coraz gorzej. Nie czuć już było tej miłości zmieszanej z zapachem świeżo upieczonych babeczek malinowych. Ściany wydawały się uginać pod swoim ciężarem. Dom stał się zimnym, cichym miejscem. Nie było już śmiechu, głośnych zabaw. Wszystko zaczęło umierać, w tym ja...
Zawsze byłem pogodnym dzieciakiem. Uwielbiałem grać w piłkę, moją największą fascynacją były koale, a w przyszłości chciałem zostać weterynarzem, leczącym zwierzęta w kosmosie. Moja fantazja nie znała granic. Swoją wyobraźnię przelewałem na papier. Tworzyłem rysunki, własne komiksy. Miałem więcej pomysłów na przyszłość niż miałem lat.. szkoda, że teraz nie wiem czy jakaś przyszłość mnie czeka.
Jednego dnia wszystko się zmieniło. Wróciłem do pustego domu. Matki nie było w środku, jedynie walizki i ta cholerna cisza. Nim się obejrzałem byłem w samolocie do Cairns, w drodze do Lorne Bay. Mieliśmy zacząć tam od nowa, tylko ja, ojciec i moja siostra. Matka zniknęła, nie miałem z nią kontaktu od tamtego czasu, może nie licząc smutnej kartki, którą otrzymałem na święta.
Środek transportu
Zwykle poruszam się rowerem, choć czasem zdarzy mi się pożyczyć rodzinnego SUV'a. Parę razy podwędziłem nawet Lamborghini ojca, ale lepiej niech mu nikt o tym nie wspomina.
Związek ze społecznością Aborygenów
W Sydney nikogo nie znałem, tutaj też chyba nie... na pewno mili ludzie.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Niestety wciąż większość życia zatruwa mi szkoła. Drugim miejscem jest pewnie dom. Chętnie udaję się też do barów. Lubię uciec też w okolice natury, do rezerwatu lub na wodę.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Najlepiej ojca, matkę też można, choć kto wie czy się przejmie. Siostrę lepiej zostawić w spokoju, trochę uczuciowa jest.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak.
Zwykle poruszam się rowerem, choć czasem zdarzy mi się pożyczyć rodzinnego SUV'a. Parę razy podwędziłem nawet Lamborghini ojca, ale lepiej niech mu nikt o tym nie wspomina.
Związek ze społecznością Aborygenów
W Sydney nikogo nie znałem, tutaj też chyba nie... na pewno mili ludzie.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Niestety wciąż większość życia zatruwa mi szkoła. Drugim miejscem jest pewnie dom. Chętnie udaję się też do barów. Lubię uciec też w okolice natury, do rezerwatu lub na wodę.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Najlepiej ojca, matkę też można, choć kto wie czy się przejmie. Siostrę lepiej zostawić w spokoju, trochę uczuciowa jest.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak.
Olson Crane
Darwin Gray
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy
w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!
