about
Nauczycielka języka angielskiego w okolicznym liceum, dusza towarzystwa, która od rozpoczęcia separacji zdecydowanie przesadza z alkoholem. W Lorne od niedawna; próbuje odnaleźć swoje miejsce na ziemi, NAJWAŻNIEJSZE, że z daleka od eks.
Zanim się obejrzałam, już mieszkałam w Lorne Bay.
Sama nie wiem, jak to się do końca stało. Moja praca w Cairns była spokojna i przyjemna, bo pisałam sobie kolejne, nudne porady dla kur domowych, które były publikowane w niewielkim czasopiśmie przeznaczonym dla kobiet w średnim wieku. Nic wielkiego. Nie mogłam tam jednak mieszkać, bo wszystko kojarzyło mi się z nim. Z moim jeszcze mężem, z którym spędziłam kawał swojego życie.
Śmiesznie, jak to się wszystko potrafi rozwalić w dosłownie kilka chwil i sama nie wiem, jak to możliwe, że spędziliśmy ze sobą kilkanaście lat. Dopiero po zamieszkaniu pod jednym dachem zrozumiałam, że no cóż, zupełnie do siebie nie pasujemy, a on drażni mnie pod każdym względem. Ja lubię chaos, on porządek; mi nie przeszkadzały nieumyte szklanki w zlewie, on dostawał białej gorączki na widok piętrzących naczyń. I mogę tak dalej i dalej, ale niezbyt lubię wracać do tamtego okresu.
Pomimo wszystko chyba dalej go kocham i pewnie bym wróciła, żeby być przykładną i posłuszną żoną, ale szczerze? Kompletnie się do tego nie nadaje. On zresztą tak samo; w końcu nigdy się mnie nie słuchał.
Ale wracając do zmiany pracy, to wcale nie było trudno; na studiach szło mi całkiem nieźle, więc odpowiadając na ogłoszenie , nie miałam żadnych obaw co do tego, że mnie przyjmą. Wyobrażam sobie zresztą, że mało kto przeprowadzałby się z Cairns chociażby, żeby grzać miejsce w okolicznym liceum, ale mi to było bez różnicy. Byleby się stamtąd wydostać i wylądować z dala od eks.
Za oszczędności życia kupiłam dom w spokojnej dzielnicy, stary samochód - porażkę, ten co potrzebuję nieustannych napraw i tak właściwie rzadko kiedy jest na chodzie i tak spędzam kolejne, nudne godziny, rzadko kiedy opuszczając swoje lokum; sprawdzam te sprawdziany, wszystkie cuda nie dziwy, jakie tworzą moi jakże uzdolnieni uczniowie, sączę winko butelkami, bo od kiedy się z nim rozstałam to jakoś trudno mi jest żyć tak zupełnie na trzeźwo i myślę o tym, że po co się było hajtać, bo z tego powodu mam tylko same problemy.
- Lubię winko i imprezki, w dzień powszedni raczej je ograniczam, w końcu uczę w szkole i powinnam być dobrym przykładem dla swych ukochanych uczniów. Nie zawsze mi wychodzi, z 3 razy poszłam tam mega skacowana, ale dzięki żuciu gumy przez praktycznie cały dzień, nikt się nie domyślił. Normanie zresztą nie wyglądam na zbyt zrównoważoną, więc może mogę tak częściej?
- Jak byłam mała to bardzo chciałam pisać książki, ale nic z tego nie wyszło. Prędzej czy później wena i wszystkie pomysły uciekały, gdzie pieprz rośnie, a ja traciłam całą motywację. Na moim komputerze, znajduje się folder z być może setkami, rozpoczętych powieści i żadna z nich najprawdopodobniej nie ujrzy światła dziennego.
- Nie widziałam swego męże od czasu rozstania, nie wiem czy żyje, czy ma się dobrze, czy może znalazł sobie jakaś nową niunię, bo się gdzieś zaszył i słuch po nim zaginął.
- Pochodzę z normalnej rodziny, mam dwóch starszych braci i młodszą siostrę; moi rodzice są bardzo zgodnym małżeństwem, moje rodzeństwo ze swoimi połówkami zresztą też, przez co nie potrafię zrozumieć dlaczego moje życie tak się posypało.
- Mam pieska, Steven się nazywa, jest duży, puchaty, a zaadoptowałam go żeby mieć do czego się przytulać przed snem.
- Nowe miejsce, nowa ja; po krótkiej, związkowej żałobie znów ruszam w miasto, umawiam na randki z tindera i szukam nowych kolegów oraz koleżanek, bo z dnia na dzień co raz bardziej wątpię w to, że moje małżeństwo da się poukładać do kupy.
Sama nie wiem, jak to się do końca stało. Moja praca w Cairns była spokojna i przyjemna, bo pisałam sobie kolejne, nudne porady dla kur domowych, które były publikowane w niewielkim czasopiśmie przeznaczonym dla kobiet w średnim wieku. Nic wielkiego. Nie mogłam tam jednak mieszkać, bo wszystko kojarzyło mi się z nim. Z moim jeszcze mężem, z którym spędziłam kawał swojego życie.
Śmiesznie, jak to się wszystko potrafi rozwalić w dosłownie kilka chwil i sama nie wiem, jak to możliwe, że spędziliśmy ze sobą kilkanaście lat. Dopiero po zamieszkaniu pod jednym dachem zrozumiałam, że no cóż, zupełnie do siebie nie pasujemy, a on drażni mnie pod każdym względem. Ja lubię chaos, on porządek; mi nie przeszkadzały nieumyte szklanki w zlewie, on dostawał białej gorączki na widok piętrzących naczyń. I mogę tak dalej i dalej, ale niezbyt lubię wracać do tamtego okresu.
Pomimo wszystko chyba dalej go kocham i pewnie bym wróciła, żeby być przykładną i posłuszną żoną, ale szczerze? Kompletnie się do tego nie nadaje. On zresztą tak samo; w końcu nigdy się mnie nie słuchał.
Ale wracając do zmiany pracy, to wcale nie było trudno; na studiach szło mi całkiem nieźle, więc odpowiadając na ogłoszenie , nie miałam żadnych obaw co do tego, że mnie przyjmą. Wyobrażam sobie zresztą, że mało kto przeprowadzałby się z Cairns chociażby, żeby grzać miejsce w okolicznym liceum, ale mi to było bez różnicy. Byleby się stamtąd wydostać i wylądować z dala od eks.
Za oszczędności życia kupiłam dom w spokojnej dzielnicy, stary samochód - porażkę, ten co potrzebuję nieustannych napraw i tak właściwie rzadko kiedy jest na chodzie i tak spędzam kolejne, nudne godziny, rzadko kiedy opuszczając swoje lokum; sprawdzam te sprawdziany, wszystkie cuda nie dziwy, jakie tworzą moi jakże uzdolnieni uczniowie, sączę winko butelkami, bo od kiedy się z nim rozstałam to jakoś trudno mi jest żyć tak zupełnie na trzeźwo i myślę o tym, że po co się było hajtać, bo z tego powodu mam tylko same problemy.
- Lubię winko i imprezki, w dzień powszedni raczej je ograniczam, w końcu uczę w szkole i powinnam być dobrym przykładem dla swych ukochanych uczniów. Nie zawsze mi wychodzi, z 3 razy poszłam tam mega skacowana, ale dzięki żuciu gumy przez praktycznie cały dzień, nikt się nie domyślił. Normanie zresztą nie wyglądam na zbyt zrównoważoną, więc może mogę tak częściej?
- Jak byłam mała to bardzo chciałam pisać książki, ale nic z tego nie wyszło. Prędzej czy później wena i wszystkie pomysły uciekały, gdzie pieprz rośnie, a ja traciłam całą motywację. Na moim komputerze, znajduje się folder z być może setkami, rozpoczętych powieści i żadna z nich najprawdopodobniej nie ujrzy światła dziennego.
- Nie widziałam swego męże od czasu rozstania, nie wiem czy żyje, czy ma się dobrze, czy może znalazł sobie jakaś nową niunię, bo się gdzieś zaszył i słuch po nim zaginął.
- Pochodzę z normalnej rodziny, mam dwóch starszych braci i młodszą siostrę; moi rodzice są bardzo zgodnym małżeństwem, moje rodzeństwo ze swoimi połówkami zresztą też, przez co nie potrafię zrozumieć dlaczego moje życie tak się posypało.
- Mam pieska, Steven się nazywa, jest duży, puchaty, a zaadoptowałam go żeby mieć do czego się przytulać przed snem.
- Nowe miejsce, nowa ja; po krótkiej, związkowej żałobie znów ruszam w miasto, umawiam na randki z tindera i szukam nowych kolegów oraz koleżanek, bo z dnia na dzień co raz bardziej wątpię w to, że moje małżeństwo da się poukładać do kupy.
Środek transportu
Samochód, rower, a jak sobie wypije to też samochód i rower.
Związek ze społecznością Aborygenów
brak
Najczęściej spotkasz mnie w:
W pracy, we własnym domu, na stacji benzynowej, czasem w plenerze, ale rzadko się zdarza.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Jeszcze obecnego męża, Tom Larson
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
Samochód, rower, a jak sobie wypije to też samochód i rower.
Związek ze społecznością Aborygenów
brak
Najczęściej spotkasz mnie w:
W pracy, we własnym domu, na stacji benzynowej, czasem w plenerze, ale rzadko się zdarza.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Jeszcze obecnego męża, Tom Larson
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
Tabitha Larson
Charleen Weiss
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!