Earline Broadbent

[akapit]

Wychowywała ją babcia w Lorne Bay. Nie pamięta dobrze swoich rodziców, większość wspomnień zbledła, a może są zaledwie wytworem dziecięcej wyobraźni, gdy chciała ich pamiętać. Zginęli w wypadku, gdy była zaledwie kilkuletnim dzieckiem, więc zdążyła się z tą stratą pogodzić, a jej babcia stawała na głowie, żeby zapewnić jej wszystko, co jest potrzebne by móc nazwać dzieciństwo szczęśliwym.

[akapit]

Babcia Earline prowadziła niewielką kawiarenkę, która w pewnym stopniu stanowiła centrum ich wszechświata. To między tymi stolikami robiła pierwsze kroki, to przy tych stolikach robiła prace domowe i spotykała się z przyjaciółkami po szkole, to tam pracowała jako nastolatka i pomagała babci jak tylko potrafiła. Nie była buntowniczką, nie przechodziła tego okresu, w którym masz wrażenie, że wszystko jest przeciwko tobie… nie. Czuła się kochana, była szczęśliwa, dobrze się uczyła i miała pasję – kochała deskę, kochała pływać i odnosiła w tym temacie nawet lokalne sukcesy, ale nigdy nie poszła w to bardziej. Nie chciała być sportowcem, sport po prostu był jej ogromną pasją.

[akapit]

Nie była pewna, czy powinna wyjeżdżać na studia. Część Earline chciała zostać w Lorne Bay – tutaj czuła się jak w domu, tutaj miała bliskich i trochę bała się tego wielkiego świata. Ale jednocześnie czuła, że tutaj nie jest w stanie rozwinąć skrzydeł, że w tym mieście wszystko ją ogranicza. Nawet, gdy zaczęła studia na lokalnym uniwersytecie w Cairns czuła, że to nie jest do końca to, że nie rozwija się tak jak chciałaby się rozwijać. Wiedziała, że może liczyć na wsparcie babci i to właśnie dlatego zdecydowała się zaryzykować. Zdecydowała się na przeprowadzkę, podjęcie studiów na dużym uniwersytecie i pracę nad swoją przyszłością. Bo tak – była pracowita, zawsze. Dlatego nie zamierzała marnować szansy. Od początku łapała się każdej możliwej praktyki, każdego możliwego stażu… pracowała, studiowała i prowadziła bardzo, baaardzo intensywny tryb życia, o który nigdy się nie podejrzewała. A jednak dość szybko zaczęła się mieście czuć jak ryba w wodzie. Podobało jej się to tępo, ten klimat, praca i imprezy, traktowanie domu tylko jak miejsca do spania. Przez długi czas nie angażowała się w żadne związki. Randkowała, spotykała się z mężczyznami, wykorzystywała możliwości i interesowała ją własna przyjemność, ale nie angażowała się. Oczywiście do czasu, jak to zazwyczaj w tego typu historiach bywa.

[akapit]

Kilka ostatnich lat przypominało… sielankę, a jak powszechnie wiadomo – ta nie może trwać wiecznie. Wiadomość o chorobie babci ją dobiła. Chciała znaleźć jej najlepszych możliwych lekarzy, nawet i na końcu świata, ale nie zdążyła. Starsza pani posypała się jak domek z kart i chwilę później Earline stała na cmentarzu w Lorne Bay wpatrując się w prostą granitową płytę nagrobkową. Musiała zrobić porządek ze wszystkimi sprawami w Lorne Bay, właściwie musiała się pożegnać z samym miastem, w którym już nic jej nie trzymało. Tylko nie była w stanie sprzedać kawiarni, której babcia poświęciła większość swojego życia. Została. Początkowo twierdziła, że to tylko na chwilę, że znajdzie kogoś, kto będzie się nią opiekował, gdy jej nie będzie w miasteczku. Nikt jej w to nie wierzył… w końcu sama przestała w to wierzyć.

[akapit]

Porzuciła swoje dotychczasowe życie, partnera i dobrą pracę, wróciła w rodzinne strony i próbuje poradzić sobie z małym interesem.

-kocha plażę i ocean. Gdy była młodsza – dużo surfowała, zdobywała nawet za to medale! Teraz zdecydowanie rzadziej wchodzi na deskę, ale sama nie wie dlaczego i ciągle powtarza sobie, że musi wrócić.
- przez lata była typową pracoholiczką z dużego miasta – kawa z sieciówki łapana w biegu, telefon przyklejony do dłoni, korporacyjne życie, kilka drinków po pracy, romanse z tindera i tempo życia, które może przyprawić o zawał przed trzydziestką. Zwolniła, gdy weszła w stały związek, ale i tak daleko jej było od poważnej pani domu. Za bardzo kochała swoją pracę. Po powrocie do Lorne Bay czuje się… zagubiona. Nie pamięta kiedy miała tyle wolnego czasu.
- może czas wrócić na tindera?
- lubi gotować, a szczególnie eksperymentować w kuchni – uspokaja ją to.
- tak samo jak uspokaja ją joga, poranny jogging oraz zajęcia z boksu, na które regularnie chodziła przed przeprowadzką do Lorne.
- nie lubi kolorowych drinków, nie odmawia jednak szkockiej albo tequili
- kocha filmy o supebohaterach i wszelkiego rodzaju durne seriale, nie ma wyrafinowanego gustu filmowego. Muzycznego zresztą też nie! Słucha radia – zazwyczaj w aucie – lubi to, co akurat jej wpadnie w ucho, albo do czego można potańczyć.
- uwielbia tańczyć!
- nienawidzi zakupów, żadnych… gdyby mogła nawet papier toaletowy kupowałaby przez internet.
- na nowo doceniła smak dobrej kawy oraz zaczęła robić własne wypieki. Może jednak byłaby z niej dobra pani domu, gdyby nie to, że w ogóle nie potrafi utrzymać porządku w swoim otoczeniu. A na samą myśl o sprzątaniu zbierają jej się łzy w oczach.

Earline Broadbent

02.12.1991

Cairns

Specjalista PR z zawodu, prowadzi kawiarnię z sentymentu

ONCE UPON A TART

opal moonlane

panna, hetero

Środek transportu
Wszędzie przemieszcza się swoim SUVem.

Związek ze społecznością Aborygenów
brak

Najczęściej spotkasz mnie w:
W kawiarnii, domu albo na plaży

Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Nikogo

Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak, ale bez śmierci, kalectwa i wszelkiego rodzaju permanentych zmian.

Earline Broadbent

Laura Harrier