about
Nauczycielka śpiewu, chórzystka, okazyjnie wokalistka w zespole metalowym z Cairns; uczynna sąsiadka, marzycielka, kochająca fotografować przyjaciół i naturę.
Miranda urodziła się w Cairns, gdzie mieszkała przez większość swojego życia. Rodzina nie była może szczególnie majętna, ale żyło im się jednak dobrze. Nigdy nie brakowało im na jedzenie czy spełnianie zachcianek dzieci, a tych była trójka. Miranda jest najmłodsza z rodzeństwa, była więc zawsze oczkiem w głowie swoich bliskich. Największą więź nawiązała ze swoim bratem, z którym dzisiaj łączy pasję do fotografii i muzyki metalowej.
Miranda zawsze była ciekawa świata i wrażliwa na jego piękno. Może dlatego od małego lubiła robić zdjęcia zwierzakom czy roślinom. Od czegoś przecież trzeba zacząć. Odkąd pamięta biegała wszędzie z aparatem. I tak oto fotografia stała się wielką pasją. W szkole uchodziła za pilną uczennicę, ale nie była kujonem. Miała szczęście, że nauka przychodziła jej z łatwością, poprzez bardzo dobrą pamięć. Oczywiście miała przedmioty, które szły jej gorzej (w tym przypadku ścisłe), ale nigdy nie była daleko w tyle za innymi. Lubiła się uczyć, nie wagarowała. W szkole zaczęła rozwijać swoją kolejną pasję: śpiew. Miranda miała bardzo dobry słuch i predyspozycje głosowe, co postanowiono u niej rozwijać. Śpiewała w szkole podczas występów, a także w kościele w lokalnym chórze. Z czasem postanowiła się rozwijać w tym kierunku i po ukończeniu szkoły średniej poszła do akademii muzycznej. Jej talent został zauważony nie tylko przez nauczycieli, ale także rówieśników, którzy mieli swój własny zespół. Szukali oni kogoś, kto będzie występować jako wokalista i wokalistka. Miranda nie wiedziała, czy się do tego nadaje, ale postanowiła spróbować. Zespół grał początkowo piosenki innych artystów, później zaczęto pisać własne teksty i muzykę. Miranda uczyła się, by w przyszłości nauczać innych. Chociaż zespół grywał na małych scenach (kluby, lokalne wydarzenia kulturalne), doświadczenie jakie zdobywała było dla niej bardzo ważne.
Jak znalazła się w Lorne Bay? Otóż jej przyszły mąż pochodził z tego miasteczka, do którego wrócił na stałe pięć lat temu. On również zajmuje się muzyką, jest gitarzystą w zespole, do którego należy Miranda. Właśnie tak się poznali i znaleźli wspólny język. Oczywiście nie samym zespołem człowiek żyje – pan Folden jest z zawodu inżynierem i kiedy nie grają, zajmuje się właśnie tym. Dobrze zarabia, więc nie narzekają na biedę. Z Mirandą spotykał się przez trzy lata, zanim postanowili się pobrać. Mieszkali w Cairns, do czasu aż choroba ojca sprowadziła go do Lorne Bay. I tak właśnie zaczęła się przygoda Mirandy z tym urokliwym miasteczkiem. Kobiecie podoba się to miejsce, ma gdzie chodzić i rozwijać pasję fotograficzną. Jako, że została nauczycielką śpiewu, daje lekcje w szkole czy prywatnie. Czasem słychać ją też w kościele, bowiem nie porzuciła tego, od czego zaczynała.
Co z zespołem? Ano istnieje. Grają głównie dla przyjemności, a nie dla zysków. Może i z jej pracy nie ma większego przychodu, ale ile ma z tego satysfakcji? Oj mnóstwo.
Miranda to osoba o łagodnym usposobieniu, ale nie brakuje jej poczucia humoru i spontaniczności. Jest bardzo szczera, ceni sobie tę cechę u innych. Lubi mieć zajęcie, dlatego kiedy nie zajmuje się czymś zawodowo, wynajduje sobie jakieś hobby. A to czyta, a to gotuje czy robi zdjęcia. Przepada także za odwiedzinami u sąsiadów czy przyjaciół. Jest towarzyska i uśmiechnięta. Do szczęścia nie trzeba jej zbyt wiele. Cieszy się tym, co ma. Nie jest skąpa, chętnie udziela się charytatywnie. Jest osobą rozsądną, znającą własną wartość. Dla rodziny i przyjaciół jest gotowa na bardzo wiele. Uwielbia dawać radość innym, nie szczędzi więc dobrego słowa czy drobnego gestu. To osoba tolerancyjna, nie przeszkadza jej wygląd czy wyznanie lub orientacja – przyjaźni się z każdym, kto ją zaakceptuje tak samo.
- Chodziła na kurs gotowania, bo była z niej kiepska kucharka. Teraz potrafi ugotować wiele dań, nie boi się eksperymentować. Właściwie można powiedzieć, że gotowanie ją odpręża. Dobrze się bawi podczas stania przy garach. Nie trzeba ją zmuszać do tego, to chyba najważniejsze. Może nie wszystko jej wychodzi, ale cóż, nie od razu każdemu wszystko wychodzi.
- Pisze wiersze, ale nie trafiają one zawsze tylko do szuflady. Jako wokalistka korzysta z nich przy pisaniu piosenek, bo zdarza jej się być autorką kilku z nich. Nie nastawia się na sukces czy coś takiego, po prostu lubi pisać, a że chłopakom się to podoba, to dlaczego z tego nie skorzystać?
- Interesuje się modą. Jest przeciętnego wzrostu, więc ma w swojej garderobie trochę butów na wysokim obcasie. Lubi sobie dodawać kilka centymetrów. Poza tym lubi dobrze wyglądać, dlatego też ma trochę wyjściowych ubrań. Generalnie dba o siebie i bez makijażu rzadko można ją zobaczyć. Elegantka z niej.
- Bardzo lubi czytać książki. Najczęściej sięga po powieści fantasy, ale nie pogardza też literaturą obyczajową. Kupuje książki, ale często też je wypożycza. Preferuje formę tradycyjną, chociaż posiada czytnik. Nic nie potrafi zastąpić jej specyficznego zapachu świeżo wydrukowanej książki.
- Nie dba szczególnie o formę. Jasne, uważa na to, co je, ale nie ćwiczy, ani nie biega. Wystarczają jej codzienne spacery i jazda na rowerze. Nie jest łasuchem, nie przesadza ze słodkościami, to i nie musi się martwić o siebie. Lubi siebie i akceptuje się taką, jaka jest.
Miranda zawsze była ciekawa świata i wrażliwa na jego piękno. Może dlatego od małego lubiła robić zdjęcia zwierzakom czy roślinom. Od czegoś przecież trzeba zacząć. Odkąd pamięta biegała wszędzie z aparatem. I tak oto fotografia stała się wielką pasją. W szkole uchodziła za pilną uczennicę, ale nie była kujonem. Miała szczęście, że nauka przychodziła jej z łatwością, poprzez bardzo dobrą pamięć. Oczywiście miała przedmioty, które szły jej gorzej (w tym przypadku ścisłe), ale nigdy nie była daleko w tyle za innymi. Lubiła się uczyć, nie wagarowała. W szkole zaczęła rozwijać swoją kolejną pasję: śpiew. Miranda miała bardzo dobry słuch i predyspozycje głosowe, co postanowiono u niej rozwijać. Śpiewała w szkole podczas występów, a także w kościele w lokalnym chórze. Z czasem postanowiła się rozwijać w tym kierunku i po ukończeniu szkoły średniej poszła do akademii muzycznej. Jej talent został zauważony nie tylko przez nauczycieli, ale także rówieśników, którzy mieli swój własny zespół. Szukali oni kogoś, kto będzie występować jako wokalista i wokalistka. Miranda nie wiedziała, czy się do tego nadaje, ale postanowiła spróbować. Zespół grał początkowo piosenki innych artystów, później zaczęto pisać własne teksty i muzykę. Miranda uczyła się, by w przyszłości nauczać innych. Chociaż zespół grywał na małych scenach (kluby, lokalne wydarzenia kulturalne), doświadczenie jakie zdobywała było dla niej bardzo ważne.
Jak znalazła się w Lorne Bay? Otóż jej przyszły mąż pochodził z tego miasteczka, do którego wrócił na stałe pięć lat temu. On również zajmuje się muzyką, jest gitarzystą w zespole, do którego należy Miranda. Właśnie tak się poznali i znaleźli wspólny język. Oczywiście nie samym zespołem człowiek żyje – pan Folden jest z zawodu inżynierem i kiedy nie grają, zajmuje się właśnie tym. Dobrze zarabia, więc nie narzekają na biedę. Z Mirandą spotykał się przez trzy lata, zanim postanowili się pobrać. Mieszkali w Cairns, do czasu aż choroba ojca sprowadziła go do Lorne Bay. I tak właśnie zaczęła się przygoda Mirandy z tym urokliwym miasteczkiem. Kobiecie podoba się to miejsce, ma gdzie chodzić i rozwijać pasję fotograficzną. Jako, że została nauczycielką śpiewu, daje lekcje w szkole czy prywatnie. Czasem słychać ją też w kościele, bowiem nie porzuciła tego, od czego zaczynała.
Co z zespołem? Ano istnieje. Grają głównie dla przyjemności, a nie dla zysków. Może i z jej pracy nie ma większego przychodu, ale ile ma z tego satysfakcji? Oj mnóstwo.
Miranda to osoba o łagodnym usposobieniu, ale nie brakuje jej poczucia humoru i spontaniczności. Jest bardzo szczera, ceni sobie tę cechę u innych. Lubi mieć zajęcie, dlatego kiedy nie zajmuje się czymś zawodowo, wynajduje sobie jakieś hobby. A to czyta, a to gotuje czy robi zdjęcia. Przepada także za odwiedzinami u sąsiadów czy przyjaciół. Jest towarzyska i uśmiechnięta. Do szczęścia nie trzeba jej zbyt wiele. Cieszy się tym, co ma. Nie jest skąpa, chętnie udziela się charytatywnie. Jest osobą rozsądną, znającą własną wartość. Dla rodziny i przyjaciół jest gotowa na bardzo wiele. Uwielbia dawać radość innym, nie szczędzi więc dobrego słowa czy drobnego gestu. To osoba tolerancyjna, nie przeszkadza jej wygląd czy wyznanie lub orientacja – przyjaźni się z każdym, kto ją zaakceptuje tak samo.
- Chodziła na kurs gotowania, bo była z niej kiepska kucharka. Teraz potrafi ugotować wiele dań, nie boi się eksperymentować. Właściwie można powiedzieć, że gotowanie ją odpręża. Dobrze się bawi podczas stania przy garach. Nie trzeba ją zmuszać do tego, to chyba najważniejsze. Może nie wszystko jej wychodzi, ale cóż, nie od razu każdemu wszystko wychodzi.
- Pisze wiersze, ale nie trafiają one zawsze tylko do szuflady. Jako wokalistka korzysta z nich przy pisaniu piosenek, bo zdarza jej się być autorką kilku z nich. Nie nastawia się na sukces czy coś takiego, po prostu lubi pisać, a że chłopakom się to podoba, to dlaczego z tego nie skorzystać?
- Interesuje się modą. Jest przeciętnego wzrostu, więc ma w swojej garderobie trochę butów na wysokim obcasie. Lubi sobie dodawać kilka centymetrów. Poza tym lubi dobrze wyglądać, dlatego też ma trochę wyjściowych ubrań. Generalnie dba o siebie i bez makijażu rzadko można ją zobaczyć. Elegantka z niej.
- Bardzo lubi czytać książki. Najczęściej sięga po powieści fantasy, ale nie pogardza też literaturą obyczajową. Kupuje książki, ale często też je wypożycza. Preferuje formę tradycyjną, chociaż posiada czytnik. Nic nie potrafi zastąpić jej specyficznego zapachu świeżo wydrukowanej książki.
- Nie dba szczególnie o formę. Jasne, uważa na to, co je, ale nie ćwiczy, ani nie biega. Wystarczają jej codzienne spacery i jazda na rowerze. Nie jest łasuchem, nie przesadza ze słodkościami, to i nie musi się martwić o siebie. Lubi siebie i akceptuje się taką, jaka jest.
Środek transportu
Rower i samochód.
Związek ze społecznością Aborygenów
Nie posiada, ale bardzo szanuje tę społeczność.
Najczęściej spotkasz mnie w:
W domu, kościele, na plaży czy terenach zielonych, bibliotece, na imprezach plenerowych podczas występów, w kawiarniach.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Męża lub rodzeństwo.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Nie.
Rower i samochód.
Związek ze społecznością Aborygenów
Nie posiada, ale bardzo szanuje tę społeczność.
Najczęściej spotkasz mnie w:
W domu, kościele, na plaży czy terenach zielonych, bibliotece, na imprezach plenerowych podczas występów, w kawiarniach.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Męża lub rodzeństwo.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Nie.
Miranda Folden
Simone Simons
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy
w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!
