about
Oczyściła swoje imię z zarzutów o zamordowanie narzeczonego i wreszcie zajęła się ratowaniem pensjonatu, którego wypłacalność stoi pod znakiem zapytania. Poza tym próbuje zrozumieć swoje uczucia do Nicholasa i przestać obawiać się tego, co l u d z i e powiedzą.
Don’t wait for things to get easier, simpler, better. Life will always be complicated. Learn to be happy right now. Otherwise, you’ll run out of time.
∻︎
We are afraid to care too much.
Na świecie pojawiła się czterdzieści dwa dni przed planowanym terminem porodu. Pierwsze dwa lata po narodzinach spędziła głównie w szpitalu, walcząc z kilkoma przewlekłymi chorobami często atakującymi dzieci urodzone przedwcześnie. Z tego względu, choć państwo Pemberton nie planowali opuszczać rodzinnego Lorne Bay, na cztery lata przenieśli się do Cairns, gdzie leczono ich pierwszą i jednocześnie jedyną córkę. Dopiero po tym czasie wrócili tam, skąd oboje pochodzili.Mimo niełatwego startu dziewczyna nigdy nie załamywała rąk. Przeciwnie, dokładała wszelkich starań, by oddychać pełną piersią i nie bać się odważnego życia. Próbowała pochwycić wszystkie ulotne momenty, z których każdy mógł przyczynić się do zmiany postrzegania przez nią świata. Wciąż pracuje nad swoimi poglądami i rozwija się w wielu kierunkach. Najbardziej obawia się, że kiedyś coś zmusi ją do tego, by zwolniła.
∻︎
Thinking is the enemy of creativity.
Bardzo wcześnie, będąc nastolatką, zaczęła pracować. Posiadanie własnych pieniędzy było dla niej bardzo istotne, bo chociaż rodzice zapewniali jej dobre życie, w którym niczego nie brakowało, jej zależało na zdobywaniu doświadczeń mogących w przyszłości zaowocować. Rozważała powiązanie swojej zawodowej ścieżki z medycyną, ale ostatecznie doszła do wniosku, że wymagałoby to od niej zbyt wielu poświęceń oraz ogromnego nakładu czasu, który dla niej był czymś najcenniejszym. Dlatego, jeszcze przed ukończeniem szkoły średniej, doszła do wniosku, że stworzy coś własnego, sygnowanego swoim nazwiskiem, z czego będzie mogła być dumna. Wiele z jej planów nie wypaliło; próbowała tworzyć odważne biznesy, które nie cieszyły się popularnością w małym miasteczku. Po wielu nieudanych próbach - z niektórych do tej pory się śmieje - we wrześniu dwa tysiące dwudziestego roku otworzyła pensjonat. Swoje miejsce na świecie. Nie było to proste i wymagało dużego nakładu pieniędzy. Poradziła sobie dzięki finansowemu wsparciu rodziców oraz zaciągnięciu ogromnej pożyczki, którą - znając jej szczęście - będzie spłacać aż do śmierci.∻︎
You can’t be strong all the time.
W kwestii związków długo unikała ograniczeń, tłumacząc, że jest zbyt młoda, aby zamykać się w szczelnej relacji. Trafiła jednak na mężczyznę, któremu oddała się bez reszty, którego szczerze pokochała i którego oświadczyny postanowiła przyjąć. Ale nic nie trwa wiecznie; po kilku latach przestali się dogadywać, coraz częściej kłócili, zazwyczaj z powodu pieniędzy oraz dużej liczby obowiązków, jakie wzięła na siebie, decydując się na otwarcie pensjonatu. Jednocześnie poznawała innego mężczyznę, będącego dla niej powiewem tak potrzebnej świeżości. I gdy postanowiła, że zwróci pierścionek i raz na zawsze zakończy ten związek, doszło do wypadku. Harriet ocknęła się w szpitalu, podłączona do aparatur wydających piskliwe dźwięki. Poinformowano ją, że w wyniku przebicia ciała ostrym elementem, doszło do uszkodzenia nerek, jednakże znaleziono dawcę i w przeciągu kilku dni otrzyma przeszczep. Za to narzeczony wciąż nie odzyskał przytomności.
Minęło prawie pięć miesięcy. Harriet doszła do siebie (głównie dzięki pomocy oraz wsparciu rodziców, a także niedoszłych teściów). Niestety ze śpiączki wciąż nie obudził się kierujący pojazdem narzeczony. A może były narzeczony? Ostatecznie na kilka minut przed kolizją oznajmiła mu, że odchodzi do innego. Tylko czy w obecnej sytuacji ma to jakiekolwiek znaczenie?
→ Jest bardzo obowiązkową osobą, ponadto niechętnie oddelegowuje zadania innym pracownikom, przez co ciąży na niej spora odpowiedzialność.
→ Bywa zaborcza, zarówno w stosunku do swoich partnerów, jak i przyjaciół. Dusi w sobie niczym niepodparte przekonanie, że zostanie porzucona i zapomną o niej ludzie, na których jej zależy.
→ Kilka miesięcy temu pod drzwi pensjonatu przybłąkał się pies, którego Harrie ochoczo przygarnęła. Jest teraz maskotką tego miejsca i wita gości, energicznie machając ogonem.
→ W związku z tym, że jej rodzice są przewrażliwieni na punkcie jej zdrowia, razem uzgodnili, że Harriet raz w roku będzie przechodziła szereg badań diagnostycznych, by wszyscy mogli spać spokojnie.
→ Jest bardzo otwarta, żywiołowa, ale przez to zmienna i drażliwa. Wciąż łaknie nowych wyzwań, lubi poznawać ludzi i odznacza się dużą ciekawością świata.
Środek transportu
Jest właścicielką błękitnego garbusa, którego - mimo zachęcania ze strony rodziców - nie chce wymienić na nic nowego. Poza nim ma jeszcze biały rower, na którym jeździ w odwiedziny do rodziców (by nie dawać im powodów do rozmowy o błękitnym garbusie).
Związek ze społecznością Aborygenów
-
Najczęściej spotkasz mnie w:
Pensjonacie, którego jest właścicielką (Charlotte Guesthouse), w butikach z odzieżą używaną, parkach (gdzie spaceruje ze swoim czworonogiem) oraz na plażach.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Rodziców.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak.
Nie zgadzam się jedynie na zdarzenia, których konsekwencją byłby trwały uszczerbek na zdrowiu - choć po obgadaniu wszystko jest możliwe!
Jest właścicielką błękitnego garbusa, którego - mimo zachęcania ze strony rodziców - nie chce wymienić na nic nowego. Poza nim ma jeszcze biały rower, na którym jeździ w odwiedziny do rodziców (by nie dawać im powodów do rozmowy o błękitnym garbusie).
Związek ze społecznością Aborygenów
-
Najczęściej spotkasz mnie w:
Pensjonacie, którego jest właścicielką (Charlotte Guesthouse), w butikach z odzieżą używaną, parkach (gdzie spaceruje ze swoim czworonogiem) oraz na plażach.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Rodziców.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak.
Nie zgadzam się jedynie na zdarzenia, których konsekwencją byłby trwały uszczerbek na zdrowiu - choć po obgadaniu wszystko jest możliwe!
Harriet Pemberton
Laura Harrier
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!