about
kiedyś zostanie pełnoprawnym inżynierem i coś będzie tworzyć, a póki co psuje sobie życie uczuciowe i zarabia ogarniając papierki w dziale HR
#21
Gemma naprawdę szukała pozytywów w swoim życiu. W końcu... w końcu taka była, prawda? Nie lubiła konfliktów, nie lubiła negatywnej energii. Nawet jej garderoba nie miała w sobie mrocznych i ciemnych akcentów, więc... no nie, powiedziała sobie, że ma już dość siedzenia w jakimś ponurym, wewnętrznym mroku i najwyższy czas się z niego wydrapać. Własne mieszkanie w tym naprawdę pomagało. W końcu mogła być sama ze swoim myślami, prawie nie jarała zioła i po prostu pozwoliła sobie na czucie tych wszystkich emocji, które się w niej kumulowały, a ona je notorycznie tłamsiła i odsuwała. I chyba pomogło, bo co jest lepsze, niż jakiś tydzień płakania w wannie? A no właśnie. Więc tak, minęły już dwa miesiące odkąd mieszkała w nowym miejscu i była gotowa dalej zmieniać swoje życie, iść do przodu i te pe! w końcu zaraz kończyła studia, musiała myśleć na poważnie o wejściu w dorosłość, o porządnej pracy, a nie tylko ogarnianiu papierków w biurze. Zdecydowanie nie widziała swojej kariery w typowym HR.
I właśnie dlatego tego wieczora nie kierowała się do baru, nawet jeśli przez ostatnie miesiące częściej robiła tam robótki na drutach, niż wyrywała facetów i panny do romansów. W każdym razie, zmieniała schemat. Weszła do pizzerii i rozejrzała się, dopiero po chwili z ulgą zauważając że na sali siedzi Kayla Flynn!
- Oooo, cześć, mam nadzieje że nie masz teraz jakiejś randki, co? Albo jak jest kiepska to wiesz, wtedy mogę pomóc i ją wygonić - zaproponowała na dzień dobry, a potem uśmiechnęła się lekko. - Próbuję czegoś nowego... czemu w pizzeriach nie ma miejsca jak... no bar w barze? Jak tu się poznaje nowych ludzi? - zapytała, siadając i sięgając po menu, bo zrobiła się głodna od tych ładnych zapachów! A przez ostatnie miesiące i stresy jakie miała, schudła więc miała gdzie wciskać dobre jedzonko.
Gemma naprawdę szukała pozytywów w swoim życiu. W końcu... w końcu taka była, prawda? Nie lubiła konfliktów, nie lubiła negatywnej energii. Nawet jej garderoba nie miała w sobie mrocznych i ciemnych akcentów, więc... no nie, powiedziała sobie, że ma już dość siedzenia w jakimś ponurym, wewnętrznym mroku i najwyższy czas się z niego wydrapać. Własne mieszkanie w tym naprawdę pomagało. W końcu mogła być sama ze swoim myślami, prawie nie jarała zioła i po prostu pozwoliła sobie na czucie tych wszystkich emocji, które się w niej kumulowały, a ona je notorycznie tłamsiła i odsuwała. I chyba pomogło, bo co jest lepsze, niż jakiś tydzień płakania w wannie? A no właśnie. Więc tak, minęły już dwa miesiące odkąd mieszkała w nowym miejscu i była gotowa dalej zmieniać swoje życie, iść do przodu i te pe! w końcu zaraz kończyła studia, musiała myśleć na poważnie o wejściu w dorosłość, o porządnej pracy, a nie tylko ogarnianiu papierków w biurze. Zdecydowanie nie widziała swojej kariery w typowym HR.
I właśnie dlatego tego wieczora nie kierowała się do baru, nawet jeśli przez ostatnie miesiące częściej robiła tam robótki na drutach, niż wyrywała facetów i panny do romansów. W każdym razie, zmieniała schemat. Weszła do pizzerii i rozejrzała się, dopiero po chwili z ulgą zauważając że na sali siedzi Kayla Flynn!
- Oooo, cześć, mam nadzieje że nie masz teraz jakiejś randki, co? Albo jak jest kiepska to wiesz, wtedy mogę pomóc i ją wygonić - zaproponowała na dzień dobry, a potem uśmiechnęła się lekko. - Próbuję czegoś nowego... czemu w pizzeriach nie ma miejsca jak... no bar w barze? Jak tu się poznaje nowych ludzi? - zapytała, siadając i sięgając po menu, bo zrobiła się głodna od tych ładnych zapachów! A przez ostatnie miesiące i stresy jakie miała, schudła więc miała gdzie wciskać dobre jedzonko.
