[Astoria Maeve]

CODE: Zaznacz cały

[gra2][gra2img][img=ADRES OBRAZKA][/gra2img]
[gra2no]#1[/gra2no]
[gra22][gra2st]ZAKOŃCZONA/TRWA[/gra2st]
[gra2inf][b]Rozegrana z:[/b] Z KIM
[b]Miejsce:[/b] [url=ADRES URL]GDZIE[/url]
[/gra2inf]
opis opis opis opis opis
[/gra22][/gra2]

[Astoria Maeve]

001

w trakcie

Rozegrana z: Inej Marlowe
Miejsce: Opal Moonlane 33A

Nie mogła jednak zapomnieć o prawdziwym powodzie swojej wizyty na drugiej półkuli. Nie po to przez wiele lat uważnie obserwowała miejsca pobytu i zachowania Dalii, żeby teraz, gdy dowiedziała się o czymś ważnym i zagrażającym życiu blondynki, po prostu zostawiła to tak bez słowa albo jakiegokolwiek działania. To dlatego przyjechała do Lorne Bay, tymczasowo zostawiając swoje życie w Nowym Jorku, praktycznie bez zawahania. Może i głupia decyzja, ale jeśli mogła jej jakoś pomóc, dlaczego miałaby nie spróbować? Nigdy na dobrą sprawę nie zastanawiała się, dlaczego po prostu nie zostawiła byłej w spokoju i zapomniała o tym, co wydarzyło się już wiele lat temu. Czy z troski? Prawdopodobnie. Albo po prostu dlatego, że czuła się źle z faktem, iż to ona z nią zerwała przez przerażająco męczący konflikt wewnętrzny.

[Astoria Maeve]

002

w trakcie

Rozegrana z: Helen Goldsworthy
Miejsce: Retrospekcja

Nagle coś zastukało, zagruchotało, pewnie też przesunęło i samochód po prostu zatrzymał się na środku drogi. Z ust Astorii wyleciała wiązanka niezbyt przyjemnych słów, a ona sama z całej siły uderzyła otwartą dłonią w kierownicę, jakby licząc, że to coś naprawi. Niby głupi ma szczęście, ale w tym przypadku to niestety tak nie działało ━ to uderzenie sprawiło jedynie, że rudowłosą zaczęła ta ręka boleć. Zgarnęła więc torebkę z siedzenia pasażera, poirytowana, i wysiadła z pojazdu wyciągając telefon, próbując odpalić mapy żeby zobaczyć, czy w okolicy jest ktoś, a nawet coś, kto może jej pomóc.

[Astoria Maeve]

003

w trakcie

Rozegrana z: William Henderson
Miejsce: Moonlight Bar

Były jednak takie dni, gdzie spacer brzmiał o wiele lepiej niż przejażdżka samochodem. Często się nie zdarzały, ale pojawiały się, co niekiedy bardzo Astorię dziwiło. Tak też było dzisiaj. Zanim się obejrzała, znalazła się pod jakimś poleconym przez sąsiadkę barem, opatulona czarnym, długim płaszczem. Droga tutaj okazała się być wyjątkowo przyjemna, czego nie spodziewała się wychodząc z wynajmowanego mieszkania. Może dlatego, że lokal nie znajdował się daleko od jej miejsca zamieszkania, albo dlatego że po prostu miała ochotę się przejść, a temperatura jak najbardziej temu pomysłowi sprzyjała ━ nie wnikała. Weszła po prostu do środka, wcześniej ściągając z ramion płaszcz i usiadła na jednym z wolnych miejsc przy barze. Nim jednak zdążyła się odezwać do barmana, żeby sobie coś zamówić, przerwał jej głos po prawej stronie.