Blair Emerson
The road so far
Fascynująca historia życia Blair. Kiedyś uzupełnię.
about
Przeprowadziła się do Lorne, by odszukać i poznać swojego starszego brata, o którego istnieniu do niedawna nie miała pojęcia. Rozbiera się w Shadow, wróży z kart i ma za sobą kilka nieudanych odwyków, ale próbuje udawać, że wcale nie ma problemu z alkoholem.
23
yo
164
cm
Fascynująca historia życia Blair. Kiedyś uzupełnię.
about
Przeprowadziła się do Lorne, by odszukać i poznać swojego starszego brata, o którego istnieniu do niedawna nie miała pojęcia. Rozbiera się w Shadow, wróży z kart i ma za sobą kilka nieudanych odwyków, ale próbuje udawać, że wcale nie ma problemu z alkoholem.
23
yo
164
cm
#1
- Ale przynajmniej nie zgubili mnie pod sklepem. - No, teraz to dojebała. Wcale nie chciała tego mówić, tak jej się jakoś wymsknęło przypadkiem, być może dlatego, że podświadomie chciała już zakończyć te podchody i powiedzieć mu wreszcie, kim dla niego jest i że to z jego powodu w ogóle znalazła się w Lorne.
ZAKOŃCZONA#2
- Poudajesz przez chwilę moją dziewczynę? - wypaliła prosto z mostu, nawet się za bardzo nad tym nie zastanawiając, bo gdyby zaczęła mocniej to rozkminiać to jeszcze dotarłoby do niej, jak bardzo zły był to pomysł. - Tamten typ się do mnie dowala - dodała, jakby to kompletnie wszystko wyjaśniało, wskazując na wspomnianego faceta delikatnym skinieniem głowy.
TRWA#3
- No dalej, rusz się - mruknęła, szarpiąc się z łódką, która musiała chyba o coś zaczepić, bo mimo usilnych starań Emerson, ani myślała przesunąć się choćby odrobinę. Niech ją piekło pochłonie.
TRWA#4
Cecile! Przepraszam! Proszę pogadajmy! Na sekundę zamarła, zastanawiając się, czy to do niej czy nie. Ciężko, żeby było do kogoś innego, stała na scenie sama a chłopak o potwornie udręczonej twarzy patrzył wprost na nią... z tym, że ona nie kojarzyła go kompletnie no i przecież nawet nie miała na imię Cecile.
PORZUCONA#5
- Oby mi się to opłaciło - wymamrotała, na tyle głośno by zostać usłyszana, zapominając na chwilę, że pewnie nie powinna nic teraz mówić, bo przecież martwi głosu nie mają. W jej naturze jednak nie leżało siedzenie cicho, kiedy ktoś gadał o niej w jej obecności, to było zwyczajnie silniejsze od niej, no a poza tym naprawdę liczyła na porządne wynagrodzenie, skoro jej drzemka w skrzyni przynosiła takie zyski.
PORZUCONA#6
To pewnie trochę niezdrowe, że Blair spędzała tam tyle czasu, nawet w dni wolne, ale po pierwsze, to wciąż była jej ulubiona miejscówka w Lorne, mimo, że w niej pracowała, a po drugie, trochę liczyła, że dzięki temu napije się za darmo, albo przynajmniej po taniości.
PORZUCONA#7
- Nje nje, nikt mje ne zostawił. Ja sama... - urwała, bo chciała powiedzieć zbyt dużo rzeczy jednocześnie - że sama była w klubie, sama wracała do domu i tak ogólnie była w życiu dosyć samotna i nikogo nie obchodziła - ale ostatecznie nie powiedziała nic, bo jej ostatnia szara komórka przepaliła się w momencie, kiedy spróbowała połączyć to wszystko w jakieś spójne zdanie.
TRWA#8
Luke był przecież jedyną osobą, z którą łączyły ją więzy krwi i z którą jednocześnie faktycznie mogłaby stworzyć prawdziwą, rodzinną relację, której nigdy nie miała ze swoimi rodzicami - nie mówiąc już o dalszych krewnych, bo tych nigdy nie miała okazji nawet poznać. Miała tylko jedną szansę żeby wszystkiego nie spierdolić.
TRWA