Janelle Sekani Reddick

Lekcja 1
Zachowuj się

Nie wściekaj się, gdy podejdą. Bądź spokojna. Odpowiadaj na pytania i nic ponad to. Nie wkładaj rąk do kieszeni a co się wypieprzy ma leżeć. Gdy będziemy razem jechali, mogą nas zatrzymać albo zaczepią mnie w sklepie, bo wydawałem się dziwny, ale to nie oznacza, że zrobiłem coś złego. Mogłem nie spojrzeć na znak, źle odłożyć jakąś rzeczy, minąć kogoś, kto tego nie chciał albo nic nie zrobiłem. Ale będę trzymał ręce na widoku. O tak. Nie unoś ich, bo wtedy ludzie robią się nerwowi. Jeśli ktoś nieznajomy pojawi się w ogrodzie, wołaj mnie, ale nie kłóć się z nimi, bo zrobi się groźnie. I trzymaj ręce przed sobą. Tak masz się zachowywać. Musimy się z tym użerać, ale to zaszczyć być czarnym. Masz wspaniałe afrykańskie korzenie. Bądź z tego dumna.

Lekcja 2
Oni wiedzą lepiej

Siedziała w samochodzie tak, jak uczył tata. Trzymała ręce na desce rozdzielczej i czekała aż sytuacja się uspokoi. Nie chciała kłopotów i nie odzywała się, kiedy policjant zarzucił jej sprzedawanie się w biednej dzielnicy aborygeńskiej. Jej kolegę siedzącego przy kierownicy nazwano alfonsem. Parszywym gnidą wykorzystującym nieletnie dziewczęta. Sam niedawno skończył osiemnaście lat. Był tylko o rok starszy od Janelle, która od zawsze traktowała go jak przyjaciela mieszkającego po drugiej stronie ulicy.
Nie był alfonsem. Był jej sąsiadem.
Był też narwany i zaczął wykłócać się z policjantem, który kazał mu wysiąść. Poprosiła, żeby tego nie robił, ale to jeszcze bardziej rozwścieczyło funkcjonariusza. Nie rozumiała jego złości. Przeogromnego gniewu, który dostrzegła w jasnych oczach. Był też nieuzasadniony strach, jakby miał do czynienia z dwójką wyspecjalizowanych zabójców albo terrorystów gotowych rozpieprzyć całą dzielnicę.
Zaczęła płakać. Nie miała stalowych nerwów. Potrzebę krzyku zaspokoiła myślami o ojcu, który zakazywał jej tego robić. Tylko jak miała milczeć, kiedy jej przyjaciela traktowano jak kryminalistę? Jak się nie załamać, gdy wyciągając dokumenty chłopak został dwukrotnie postrzelony w klatkę piersiową?

Nie ważne co zrobisz ani jak się zachowujesz – oni zawsze się ciebie boją. Ci sami, którzy podrzucali ci do plecaka węgiel, patrzyli podejrzliwie w sklepie, gdy rozważałaś wybór pomiędzy dwoma batonikami. Ci co bez pytania tak po prostu wciskali swoje brudne dłonie w twoje włosy, bo chcieli ich dotknąć, poczuć nieznaną strukturę tym samym atakując cię mikro agresją zasiewającą strach. Ale nie.. to oni się boją ciebie, pomimo że nic nie zrobiłaś.

*To mit, że Australia jest tolerancyjnym narodem. Pomimo dużej mieszkanki kulturowej oraz faktu, że kraj stworzony jest z przez imigrantów, rasizm w Australii jest powszechnie akceptowany i przejawia się głównie wobec rdzennych mieszkańców. Traktuje się ich jak zagrożenie społeczne, złodziei, morderców i wykorzystuje ich ciężką pracę w pięknie nazwanym „Programie Rozwoju Społecznego” później nazwanym „współczesnym niewolnictwem”.*

Lekcja 3
Nie taka czarna jak ją malują

Janelle widziała się w lustrze. Dostrzegała różnicę w odcieniu swojej skóry od tej rodziców. Podejrzenia co do swego pochodzenia pojawiły się już dawno, ale długo nic z tym nie robiła, dopóki nie nabrała odwagi na wykonanie testu. Wszystko się zgadzało. Żyła z biologicznymi rodzicami, którzy jednak coś przed nią ukrywali. Najbardziej prawdopodobnym kłamstwem był ten na temat rodziny matki pochodzącej z Kamerunu, ale nigdy o to nie zapytała. Z początku chciała, ale później zadała sobie pytanie „Jakie to ma znaczenie?”. Żadne. Nie ważne, czy jej dziadek był białym turystą korzystającym z rozrywek podczas wycieczki do Afryki ani to, że być może po nim miała nieco jaśniejszą cerę. Nosiła się dumnie, nawet jeśli zdaniem niektórych nie pasowała nigdzie. Ani do bieli ani do czerni. To były jednak pojedyncze nic nieznaczące głosy nie potrafiące przebić się przez masę niesprawiedliwości, której była świadkiem.
Chciała walczyć tak, jak ojciec. Nie pod jego skrzydłami a po swojemu, jak ta czarna owca wciskając się pośród białe.

Lekcja 4
To tylko część całości

֍ O Reddickach mówiło się różne rzeczy. Nie mieli wielkiego majątku, zawsze szanowali drugiego człowieka i byli schludni. Ojciec utrzymywał całą rodzinę pracując w podrzędnej kancelarii, ale nikomu to nie wadziło. Wręcz przeciwnie, nie mając zbyt wiele, byli zdolni dzielić się tymi drobnymi rzeczami chętniej i częściej niż przeciętni mieszkańcy Lorne.
֍ W drugiej klasie liceum Janelle była świadkiem morderstwa przyjaciela, którego podejrzewano o handel nieletnimi a ją o sprzedawanie ciała. Wszystkie te wyssane z palca oskarżenia pojawiły się tylko dlatego, bo oboje wyjeżdżali z dzielnicy aborygeńskiej, w której świętowali urodziny jednego z kolegów. Niestety udowodnienie kłamstwa policjantom niczego nie dało. Sąd orzekł, że ci mieli prawo zareagować w ten sposób.
֍ Niedługo po tym incydencie pan Reddick znalazł wspólnika, wraz z którym założyli pierwszą czarną kancelarię w Cairns, zaś matka Janelle szybko odnalazła się w nowym miejscu i dołączyła do fundacji chroniącej praw czarnoskórej społeczności.
֍ Życie wśród aktywistów wspierających kulturę afrykańską oraz dyskryminowanych ludzi wpoiło Janelle przekonanie, że nie umiałaby żyć wśród innych. Że jedyna słuszna przyszłość to ta w otoczeniu swoich.
֍ Janelle jest bardzo dumna ze swego pochodzenia. Nigdy nie pozwala skracać swego imienia i tylko ci wybrani mogą zwracać się do niej drugim – Sekani – oznaczającym „śmiech”.
֍ Ojciec nauczył ją nie tylko życia, ale także miłości do muzyki. Gra na saksofonie, fortepianie i gitarze. Już w liceum zaczęła występować na ulicach i pobliskich plażach, skąd zebrane pieniądze przekazywała aborygeńskim rodzinom. Nie było tego wiele, ale zawsze coś. Gdyby nie dała się namówić na studia prawnicze, to zostałaby muzykiem.
֍ Zakochana w pieszych wędrówkach zwłaszcza tych górskich. Nie jest typowym mieszczuchem bojącym się kurzu i duszącym w namiocie. Lubi elegancję, którą umożliwia jej praca, ale nie ma nic lepszego od wskoczenia w dres i możliwość przejścia paru kilometrów. Nie pytajcie czemu. Po prostu ma duszę pielgrzyma.
֍ Od zawsze uchodziła za entuzjastkę, ale stara się nie okazywać tego w kancelarii. Ciąży bowiem na niej dziedzictwo ojca, który sam zdecydował, że zatrudni córkę, nawet jeśli ona się przed tym wzbraniała. Nie chciała iść na skróty ani żeby inni mówili, że zyskała ciepłą posadkę w firmie ojca. Nie tak widziała swoją przyszłość, o którą zawalczyła sama. To dlatego po latach nabierania doświadczenia odważyła się odejść z kancelarii Reddicka i zatrudniła gdzie indziej – w rodzinnym Lorne Bay.

Janelle Sekani Reddick

03.11.1992r.

Lorne Bay

prawniczka / okazyjnie śpiewa w barach

Winston & Strawn

Opal Moonlane

panna, Let’s - BI - honest

Środek transportu
Posiada własny samochód, ale gdy jest w wygodnych butach woli poruszać się pieszo, zaś do dalszych podróży preferuje publiczny środek transportu.

Związek ze społecznością Aborygenów
Pan Reddick jest w połowie Aborygenem. Jego matka była silne związana ze wspólnotą, co on przekazał również swoim dzieciom. Janelle prawnie i pro bono wspomaga społeczność z dzielnicy Tingaree.

Najczęściej spotkasz mnie w:
Kancelarii, sądzie w Cairns i barach, w których czasami śpiewa/grywa.

Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Rodziców.

Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak bez ucinania kończyn, śmierci i gwałtu.

Janelle Sekani Reddick

Andy Allo