about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Pierwszą igłę dzielnie trzymała między opuszkami placów mając zaledwie te kilka lat. Jako najlepsza asystentka ukochanej babci, która w swoim kunszcie krawieckim była wręcz niezastąpiona, mała Tatum przyglądała się jej pracy niemalże codziennie, ogromnie zaaferowana odgłosami maszyny, kolorami nici i teksturami materiałów. Pamięta, jak stawała na palcach, przyjmując pozycję primabaleriny z wysoko podniesioną głową, by móc dojrzeć więcej szczegółów pracy babki Theresy, niż sam kant stołu i opadające na podłogę skrawki artykułów krawieckich. Pamięta też, jak po seansie śpiącej królewny wyobrażając sobie, że jest główną bohaterką bajki, ukłuła swój palec wskazujący jedną z grubszych igieł a zaraz po tym zaczęła przeraźliwie płakać widząc strużkę krwi. A przecież babcia powtarzała, nie biegaj z nożyczkami, nie rozplątuj nici a igły nie są do zabawy.
Pierwszy guzik przyszła będąc w podstawówce, jeśli pamięcią dobrze sięga była to pierwsza klasa a jej ukochana elegancka marynarka właśnie została pozbawiona jedynego zapięcia. Naturalną reakcją małego dziecka był płacz, prawdę mówiąc Tatum była dzieckiem typu beksowate, co to o najmniejszą pierdołę robi drakę i wypłakuje szklane oczyska. Później, po kilku niespokojnych wdechach i porządnym uścisku matki, już z nieco mniejszą histerią zdjęła swoją niebieską marynareczkę i postępując zgodnie z instrukcjami rodzicielki razem naprawiły całą katastrofę. Nauczywszy się nowej, tak istotnej dla małej dzieciny, umiejętności Tatum poczuła, że w tamtym momencie nie było już dla niej rzeczy niemożliwych. Żaden zagubiony guzik, żadna dziurawa skarpetka nie miały szans.
Za pierwszy poważniejszy projekt zabrała się dopiero mają te naście lat, wchodząc w czas imprez z przyjaciółmi, wymykania się z domu i podążaniu za trendami modowymi. Rodzina Tatum nigdy nie mogła sobie pozwolić na szastanie pieniędzmi, szczególnie na coś innego niż zapewnienie podstawowych potrzeb, więc jako nastolatka była zmuszona szukać innych metod na pozyskanie upragnionych części garderoby. Przerobienie starych spodni matki stanowiło nie lada wyzwanie, szczególnie gdy nie miała zielonego pojęcia, jak się za to zabrać. Podglądanie pracy babci nie dawało jej dobrze wyrobionego fachu, a szansę miała tylko jedną i pod żadnym pozorem nie mogła jej zmarnować. Zwężenie nogawek brzmi, jak banalna robota, jednak uwierzcie na słowo, to ile razy przy niej płakała z bezradności przeszło do historii. Jednak się udało. Po milionie załamań, czy na pewno wszystko robi dobrze, po wahaniach nad wykonaniem pomiaru, cięcia, szycia, kroju - w końcu nadszedł czas, że mogła wcisnąć się w wymarzone wąskie spodnie. A później tylko się modliła, by przypadkiem szwy w nogawkach nie puściły przy gwałtownym i energicznym ruchu.
Przerabianie starych ciuchów na nowe stało się nieodłączną częścią jej życia, już nie tylko sama dla siebie dokonywała krawieckich poprawek, ale także i dla znajomych. Jednak nigdy nie sądziła, że byłaby w stanie zrobić projekt od podstaw.
Pierwszą sukienkę uszyła dla przyjaciółki. W dodatku nie była to byle jaka sukienka, bowiem znajoma miała się pojawić w niej jako świadkowa na ślubie, a więc będąc na oczach wszystkich zgromadzonych, Aldridge wiedziała, że musi się postarać stworzyć coś, co będzie dalekie od tandety. Nigdy wcześniej nie szyła sukienek, i wcale się z tym nie kryła. Jednak nie było przy niej już babci Theresy, by mogła posłużyć jej poradą i nie było w mieście też nikogo zaufanego, kto znałby się na rzeczy. Umiejętność improwizacji i udawania, że wszystko jest w porządku gdy świat się wali na głowę opanowała do perfekcji, więc tak naprawdę robiąc wszystko na tak zwanego czuja, zaczęła składać skrawki chabrowego materiału do kupy, aż zaczęły przypominać coś dobrego. Efekt końcowy zachwycił nie tylko nową posiadaczkę sukni, ale także i samą Tate, która spodziewając się katastrofy w swoich kalkulacjach całkowicie ominęła prawdopodobieństwo powodzenia tej misji. Kreacja zarobiła sporo komplementów, a Aldridge zadecydowała, że rezygnacja ze studiów farmaceutycznych na rzecz robienia tego co kocha była dobrym planem.
- Od lat nie zakupiła nowych ubrań. Wszystko co posiada wydobyła z drugiej ręki i ewentualnie dokonała drobne (lub czasem wręcz radykalne) poprawki. Co prawda nie jest ekoświrem, ale uświęca ten styl życia, bo przyczynia się w ten sposób dla środowiska.
- Nie jest też dobrym kierowcą. Dlatego nigdy w życiu nie kupi nowego auta prosto z salonu, zawsze parkuje gdzieś na szarym końcu i omija wąskie uliczki. Jeździ ogromnym Nissanem, co prawda niczym nie przypomina pickup'a Belli ze zmierzchu, ale swoje też już przeżył i przetrwał a ślady ich wspólnie spędzonych lat nosi z dumą.
- Od dziecka choruje na anemię, co jakiś czas przypadłość po prostu do niej powraca i taka już kolej rzeczy. Przyzwyczaiła się do odczuwania ciągłego zmęczenia, komentarzy, że wygląda 'blado', zaburzonej koncentracji i chronicznego bólu głowy.
- Ma za sobą wiele relacji i dziwnych znajomości, ale asem randkowania z pewnością nie jest. Ten typ, który potrafi zagadać o byle pierdołę każdego i nawiązać rozmowę, a na oficjalnym spotkaniu łapie ją niesamowity stres i zaczyna paplać od rzeczy.
- Ma gramofon. Kolekcjonuje płyty. Słucha praktycznie wszystkiego. Zabierz ja na karaoke, a zaśpiewa chyba każdą piosenkę jaka istnieje. W samochodowym schowku chomikuje równie pokaźną kolekcję klasyków od lat 70 do cudownego początku 00.
- Nie przepada za alkoholowymi popijawami, a to wszystko z powodu jej słabej głowy. Tolerancję wysokoprocentowych napojów ma słabsza, niż banda nastolatków pijących pierwsze piwo.
- Gdy się stresuje to sięga po czekoladę oraz papierosy. Dwa nałogi, które bardzo chciałaby odstawić, jednak nie ma do tego odpowiedniej motywacji.
Pierwszy guzik przyszła będąc w podstawówce, jeśli pamięcią dobrze sięga była to pierwsza klasa a jej ukochana elegancka marynarka właśnie została pozbawiona jedynego zapięcia. Naturalną reakcją małego dziecka był płacz, prawdę mówiąc Tatum była dzieckiem typu beksowate, co to o najmniejszą pierdołę robi drakę i wypłakuje szklane oczyska. Później, po kilku niespokojnych wdechach i porządnym uścisku matki, już z nieco mniejszą histerią zdjęła swoją niebieską marynareczkę i postępując zgodnie z instrukcjami rodzicielki razem naprawiły całą katastrofę. Nauczywszy się nowej, tak istotnej dla małej dzieciny, umiejętności Tatum poczuła, że w tamtym momencie nie było już dla niej rzeczy niemożliwych. Żaden zagubiony guzik, żadna dziurawa skarpetka nie miały szans.
Za pierwszy poważniejszy projekt zabrała się dopiero mają te naście lat, wchodząc w czas imprez z przyjaciółmi, wymykania się z domu i podążaniu za trendami modowymi. Rodzina Tatum nigdy nie mogła sobie pozwolić na szastanie pieniędzmi, szczególnie na coś innego niż zapewnienie podstawowych potrzeb, więc jako nastolatka była zmuszona szukać innych metod na pozyskanie upragnionych części garderoby. Przerobienie starych spodni matki stanowiło nie lada wyzwanie, szczególnie gdy nie miała zielonego pojęcia, jak się za to zabrać. Podglądanie pracy babci nie dawało jej dobrze wyrobionego fachu, a szansę miała tylko jedną i pod żadnym pozorem nie mogła jej zmarnować. Zwężenie nogawek brzmi, jak banalna robota, jednak uwierzcie na słowo, to ile razy przy niej płakała z bezradności przeszło do historii. Jednak się udało. Po milionie załamań, czy na pewno wszystko robi dobrze, po wahaniach nad wykonaniem pomiaru, cięcia, szycia, kroju - w końcu nadszedł czas, że mogła wcisnąć się w wymarzone wąskie spodnie. A później tylko się modliła, by przypadkiem szwy w nogawkach nie puściły przy gwałtownym i energicznym ruchu.
Przerabianie starych ciuchów na nowe stało się nieodłączną częścią jej życia, już nie tylko sama dla siebie dokonywała krawieckich poprawek, ale także i dla znajomych. Jednak nigdy nie sądziła, że byłaby w stanie zrobić projekt od podstaw.
Pierwszą sukienkę uszyła dla przyjaciółki. W dodatku nie była to byle jaka sukienka, bowiem znajoma miała się pojawić w niej jako świadkowa na ślubie, a więc będąc na oczach wszystkich zgromadzonych, Aldridge wiedziała, że musi się postarać stworzyć coś, co będzie dalekie od tandety. Nigdy wcześniej nie szyła sukienek, i wcale się z tym nie kryła. Jednak nie było przy niej już babci Theresy, by mogła posłużyć jej poradą i nie było w mieście też nikogo zaufanego, kto znałby się na rzeczy. Umiejętność improwizacji i udawania, że wszystko jest w porządku gdy świat się wali na głowę opanowała do perfekcji, więc tak naprawdę robiąc wszystko na tak zwanego czuja, zaczęła składać skrawki chabrowego materiału do kupy, aż zaczęły przypominać coś dobrego. Efekt końcowy zachwycił nie tylko nową posiadaczkę sukni, ale także i samą Tate, która spodziewając się katastrofy w swoich kalkulacjach całkowicie ominęła prawdopodobieństwo powodzenia tej misji. Kreacja zarobiła sporo komplementów, a Aldridge zadecydowała, że rezygnacja ze studiów farmaceutycznych na rzecz robienia tego co kocha była dobrym planem.
- Od lat nie zakupiła nowych ubrań. Wszystko co posiada wydobyła z drugiej ręki i ewentualnie dokonała drobne (lub czasem wręcz radykalne) poprawki. Co prawda nie jest ekoświrem, ale uświęca ten styl życia, bo przyczynia się w ten sposób dla środowiska.
- Nie jest też dobrym kierowcą. Dlatego nigdy w życiu nie kupi nowego auta prosto z salonu, zawsze parkuje gdzieś na szarym końcu i omija wąskie uliczki. Jeździ ogromnym Nissanem, co prawda niczym nie przypomina pickup'a Belli ze zmierzchu, ale swoje też już przeżył i przetrwał a ślady ich wspólnie spędzonych lat nosi z dumą.
- Od dziecka choruje na anemię, co jakiś czas przypadłość po prostu do niej powraca i taka już kolej rzeczy. Przyzwyczaiła się do odczuwania ciągłego zmęczenia, komentarzy, że wygląda 'blado', zaburzonej koncentracji i chronicznego bólu głowy.
- Ma za sobą wiele relacji i dziwnych znajomości, ale asem randkowania z pewnością nie jest. Ten typ, który potrafi zagadać o byle pierdołę każdego i nawiązać rozmowę, a na oficjalnym spotkaniu łapie ją niesamowity stres i zaczyna paplać od rzeczy.
- Ma gramofon. Kolekcjonuje płyty. Słucha praktycznie wszystkiego. Zabierz ja na karaoke, a zaśpiewa chyba każdą piosenkę jaka istnieje. W samochodowym schowku chomikuje równie pokaźną kolekcję klasyków od lat 70 do cudownego początku 00.
- Nie przepada za alkoholowymi popijawami, a to wszystko z powodu jej słabej głowy. Tolerancję wysokoprocentowych napojów ma słabsza, niż banda nastolatków pijących pierwsze piwo.
- Gdy się stresuje to sięga po czekoladę oraz papierosy. Dwa nałogi, które bardzo chciałaby odstawić, jednak nie ma do tego odpowiedniej motywacji.
Środek transportu
Biały Nissan, który nosi na sobie kilka pamiątek po parkingowych wariacjach i drobnych stłuczkach. Mimo wszystko, samochód jest w całkiem dobrym stanie, czego nie można powiedzieć o historii jej wypadków na drodze.
Związek ze społecznością Aborygenów
Brak.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Bardzo chciałaby, żeby praca przestała być jej głównym miejscem spotkań, więc żeby było nieco milej, można jej szukać w klubach, na plaży i ulubionej kawiarni.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Rodzinę.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak, poproszę.
Biały Nissan, który nosi na sobie kilka pamiątek po parkingowych wariacjach i drobnych stłuczkach. Mimo wszystko, samochód jest w całkiem dobrym stanie, czego nie można powiedzieć o historii jej wypadków na drodze.
Związek ze społecznością Aborygenów
Brak.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Bardzo chciałaby, żeby praca przestała być jej głównym miejscem spotkań, więc żeby było nieco milej, można jej szukać w klubach, na plaży i ulubionej kawiarni.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Rodzinę.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak, poproszę.
Tatum Aldridge
Danielle Campbell
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy
w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!
