Tony Huntington

Once upon a time, it was made for us
Woke up one day, it had turned to dust

Nie kupiłem dla niej pierścionka. Chciałem, naprawdę zamierzałem to zrobić, byłem nawet u jubilera, przyglądając się tym wszystkim brylantom, kiedy o końcu zakupów zadecydował jeden telefon. To była szansa, z której tylko głupiec by zrezygnował, przecież robiłem to także dla niej, nie tylko dla siebie. Wyszedłem bez chwili zastanowienia, udając się na jedną z branżowych imprez, na którą dopiero co mnie zaproszono, a która później stała się moją przepustką do lepszego świata. Planowałem wrócić następnego dnia do sklepu jubilerskiego, ale nie zrobiłem tego - fakt, że wybrałem to spotkanie od kupna pierścionka, brak jakichkolwiek wyrzutów sumienia, to wszystko sprawiło, że zacząłem wątpić we własne uczucia.
Byliśmy ze sobą prawie sześć lat. Ona czekała na mnie, wierząc nadal w moją obietnicę, że gdy zdobędę dyplom wyjedziemy daleko poza Lorne Bay i spełnimy nasze marzenia. Tylko, że moje marzenia uległy zmianie wraz z kolejnymi sukcesami, które odnosiłem podczas studiów. Już dawno przestałem być prostym chłopakiem z sąsiedztwa, który do szczęścia potrzebował deski surfingowej, kawałka plaży i jej przy boku. Kochała tamtego mnie, który sądził, że osiągnie życiowe spełnienie otwierając zakład stolarski gdzieś na prowincji. Jest mi żal samego siebie, gdy wspominam te “wielkie” plany. Na święta wróciłem z Melbourne do domu. To były nasze ostatnie wspólne tygodnie, a tuż przed powrotem na Uniwersytet zostawiłem ją kończąc nasz związek i już nigdy nie oglądając się za siebie.

Once upon a time, it was paradise
Once upon a time, I was paralyzed

Nie wiem czy decyzja ze sklepu jubilerskiego była tą która odmieniła mój los, czy miało na to wpływ coś, co zaczęło się o wiele wcześniej. Moi rodzice napisali za mnie scenariusz na życie i uparcie robili wszystko, abym go zrealizował. Nawet, gdy specjalnie zawaliłem rok na TAFE (gdzie przyuczałem się do zawodu stolarza - żałosne), ani ich to nie zniechęciło, ani nie zachwiało ich wiary w moje możliwości. Poświęcili zbyt wiele, bym mógł wyjechać z Lorne Bay i przynieść chwałę rodzinie. Farma i stadnina koni były opłacalnym biznesem, ale nie przeznaczonym dla mnie. Ja, “ich złote dziecko” miałem stać się wzorem dla sióstr - skończyć studia i osiągnąć sukces. Ostatecznie tak też się stało, bo jeszcze przed otrzymaniem dyplomu dostałem pracę w prestiżowej firmie deweloperskiej. Musiałem tylko ukończyć studia magisterskie, aby utrzymać tę posadę. Właściwie wszystko było już przesądzone i ponownie rozpocząłem naukę, ale tym razem nie w Brisbane, a w Melbourne. Rzadko przylatywałem na wschodnie wybrzeże. Szkoda mi było czasu i energii na dbanie o Lorne Bay, gdy setki kilometrów od domu pracowałem na własny sukces. Zasmakowałem życia, o jakim wcześniej nawet nie marzyłem. Szybko przekonałem się o tym jaką władzę dają pieniądze i odpowiednie stanowisko. Wypełniłem garderobę drogimi garniturami, a zamiast spędzać długie godziny na plaży, korzystałem z miejskiej siłowni, by w drodze do mieszkania kupić sushi w najlepszym barze i z rozrzewnieniem spojrzeć w stronę mijanej knajpy z hamburgerami. Może czasem tęskniłem za oceanem, za skórą spaloną słońcem i piaskiem, który czułem pod palcami za każdym razem, gdy przeczesywałem swoje włosy. Jednak doskonale zdawałem sobie sprawę, że to tylko sentymenty nie mające odzwierciedlenia w rzeczywistości. Nadal, od czasu do czasu zabierałem nad ocean deskę surfingową, ale sunąc po falach czułem, że to nie jest już to samo co kiedyś. Wybrałem inną drogę i poświęciłem się jej całkowicie. Coraz więcej czasu spędzałem na samodoskonaleniu, medytacji, osiąganiu swoich własnych celów, niby robiłem to dla siebie, ale kłamstwem byłoby powiedzieć, że nie chciałem zaimponować innym. Może trochę zatraciłem w tym wszystkim samego siebie, ale kto z nas nie postępuje czasem wbrew sobie?

Move on, we’re not seventeen
I’m not who I used to be

Moja ambicja doprowadziła mnie do miejsca, w którym obecnie się znajduję. Firma dla której pracuję niedawno otworzyła nowy odział w Cairns, a ja stanąłem na jego czele dumnie umieszczając przed swoim nazwiskiem tytuł dyrektora. Ten awans zmusił mnie do przeprowadzki. Jednak nie przyjechałem sam. Tym razem kupiłem pierścionek przekonany, że stojąca u mego boku kobieta jest tą jedyną. Swoją narzeczoną poznałem kilka lat temu, a niedawno zaczęliśmy myśleć o naszym związku w bardziej poważnych kategoriach. Ona jest kobietą, o której kiedyś mogłem tylko fantazjować - ambitna, pewna siebie, piękna i twardo stąpająca po ziemi. Owszem niekoniecznie zawsze się zgadzamy, ale każdemu z nas przyświecają w życiu podobne cele. Poza tym to dla niej starałem się jeszcze bardziej i ostatecznie to też przy niej dojrzałem stając się najlepszą wersją samego siebie.
Początkowo kupiliśmy mieszkanie w Cairns, ale obecnie wynajmujemy także całkiem przyjemny dom w Lorne Bay. Oczywiście nie był to mój pomysł, ale moja narzeczona zakochała się w Przylądku Koali. Poza tym jest to dla nas całkiem wygodne rozwiązanie, bo gdy ona spędza czas planując nasz ślub, ja zajmuję się interesami. Całe szczęście ta zapchajdziura posiada potencjał, który planuję wykorzystać, ale wiąże się to też z milionem problemów. Jednym z nich jest nieunikniony kontakt z przeszłością i chociaż nadal z częścią znajomych i rodziną utrzymuję kontakt, to czuję się zagubiony przebywając w starych miejscach będąc zupełnie nową osobą.

So won’t you slide away
Back to the ocean, I’ll go back to the city lights

Nie jestem tym samym Tonym, którym byłem siedem lat temu. Tamten człowiek był żałosną wersją mnie, która nie wierzyła we własne siły i możliwości. I chociaż cena jaką zapłaciłem za sukces była ogromna to nie żałuję żadnej z podjętych decyzji…

Anthony (Tony) Huntington

25 czerwca 1987

LORNE BAY

Dyrektor i deweloper

QUEENSLAND'S ARCH-DEVELOPMENT

fluorite view

zaręczony, heteroseksualny

Środek transportu
Biały Mercedes.

Związek ze społecznością Aborygenów
Brak informacji na ten temat.

Najczęściej spotkasz mnie w:
Zdecydowanie centrum Lorne Bay, ewentualnie plaża i rodzinna stadnina, aczkolwiek większość czasu, ze względu na pracę, Anthony spędza w Cairns.

Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Kogokolwiek z rodziny Huntington, narzeczoną

Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
O ile nie nadszarpnie to reputacji i zdrowia Tonego to z wielką przyjemnością pokomplikuję mu życie.

Anthony Huntington

Scott Eastwood