about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
>W jego życiu nigdy nie przytrafiło się nic nadzwyczajnego. Jego historia, to historia jakich wiele. Był długo wyczekiwanym dzieckiem swoich rodziców, o które starali się ponad dziesięć lat. Nic więc dziwnego, że radości nie było końca, kiedy przyszedł na świat trzydzieści cztery lata temu, w pewną wigilijną mroźną noc. Dostał imię po swoim pradziadku, którego nigdy nawet nie widział na oczy. Dla niego, jest ono ciut przyciężkie, więc kiedy tylko się komuś przedstawia, używa skrótu Bart. Bardziej znośnego i przyswajalnego dla wszystkich.
> Od dziesiątego roku życia wychowywany przez swoich dziadków. Jego rodzice zginęli w wypadku samochodowym, wracając do domu z Sydney. Od tamtej pory, jego największym autorytetem zawsze był dziadek – były strażak, który zaraził swojego wnuka pasją do tego zawodu.
Dziadkowie starali się dobrze wychować Barta, by ten wyrósł na człowieka rozsądnego i odpowiedzialnego, który będzie miał szacunek do innych ludzi, bez względu na ich status materialny, czy inne przypadłości. I chyba im się udało, bo w dorosłym życiu Stonehart jest człowiekiem niezwykle rozsądnym, choć zdarza mu się odrobina szaleństwa, którą jego narzeczona od czasu do czasu mu wypomina. To człowiek niezwykle empatyczny, mocno wyczulony na krzywdę innych ludzi oraz zwierząt. Chętnie wyciąga do wszystkich pomocną dłoń i jeszcze nigdy nikomu nie odmówił.
> W szkole Bart był lubiany. Z nieszablonowym poczuciem humoru i wesołym usposobieniem, zjednywał sobie kolegów i koleżanki. Aktywnie działał w kilku klubach i drużynach sportowych, a i jego stopnie były nawet znośne. Już gdzieś tak w połowie liceum, wiedział że będzie chciał się poświęcić pomocy innym, więc nic dziwnego, że był bardzo zdeterminowany, by ukończyć szkołę, która da mu szansę w zawodzie strażaka. Teraz, po około 6 latach pracy w straży nie zamieniłby tego na nic innego.
> Kobietę swojego życia, za jaką od zawsze uważał Tahnee, poznał w wieku sześciu lat na placu zabaw. Ona miała wówczas cztery. Czy wiedział już wtedy, że za ponad dwadzieścia lat, będą zaręczeni? Raczej nie, jednak od tamtej pory nie odstępował jej nawet na krok. Początkowo, były to typowo dziecięce zaloty. Ciągnięcie za włosy, dzielenie się zabawkami, czy chodzenie za ręce. Z biegiem lat, Bart utwierdzał się w przekonaniu, że Walker to ktoś, kto idealnie do niego pasuje. Gdzieś na początku liceum, poprosił ją o to, by została jego dziewczyną i od tamtej pory byli nierozłączni. Owszem, zdarzały im się wzloty i upadki, ale tego doświadczał każdy związek. Jednak prędzej czy później, zawsze do siebie wracali, wiedząc że to, co im się przytrafiło, to taka prawdziwa miłość. Nic więc dziwnego, że pięć lat temu, korzystając z okazji, że mieli czas by we dwoje wyjechać w Alpy, Bartholomew postanowił się oświadczyć. Pieczołowicie się do tego przygotowywał przez kilka miesięcy. Kupił odpowiedni pierścionek i ze szczegółami zaplanował ten wyjątkowy wieczór. Bał się tylko jednego – reakcji Tahnee. Klęcząc w śniegu, czekał na jej odpowiedź, jednak ona się zgodziła.
Tylko dlaczego teraz, pięć lat po oświadczynach, nadal byli narzeczeństwem. Bart kochał Walker do szaleństwa, to było oczywiste. Jednak dopadało go coraz więcej obaw i wątpliwości. Nie potrafił sobie wyobrazić siebie, jako męża. Owszem, Tahnee była kobietą jego życia i to z nią chciał je spędzić, jednak nadal nie zdobył się nawet na to, by poprosić ją o to, by z nim zamieszkała. Sam już gubił się w swoich uczuciach, nie widząc tak właściwie czego chce i coraz więcej czasu poświęcając pracy.
Kilka faktów więcej: » Nie pali, a już tym bardziej nie pije dużych ilości alkoholu. Wszak, praca strażaka wymaga życia w pełnej gotowości, by móc być na każde wezwanie.
» Ma owczarka niemieckiego, którego nazwał Lucky. A to dlatego, że znalazł go porzuconego blisko swojego domu.
» Pija bardzo duże ilości kawy, chociaż nie martwi się tym, że może przedwcześnie dostać zawału.
» Kolekcjonuje znaczki pocztowe. Pasja, którą przejął po swoim dziadku.
» Mimo, że Tahnee od pięciu lat jest jego narzeczoną, nadal mieszka sam. Nie potrafi zdobyć się na to, by poprosić ją wspólne mieszkanie.
» Potrafi sprzątać, gotować, a nawet od czasu do czasu, naprawi cieknący kran.
» Często odwiedza siłownie, codziennie rano wcześnie wstaje, by móc przebiec przynajmniej 1o kilometrów. Bardzo dba o to, by zawsze być w formie.
» Marzył kiedyś o tym, by być wodzirejem, albo profesjonalnym stnad uperem, jednak bycie strażakiem to praca jego marzeń.
» Ma lęk wysokości. W pracy stara się to ukrywać, jednak wejście nawet na trzystopniową drabinę, napawa go niebywałym lękiem.
» Kocha góry i kiedy tylko ma ku temu okazję, wyjeżdża w nie, by móc odpocząć i pomyśleć.
> Od dziesiątego roku życia wychowywany przez swoich dziadków. Jego rodzice zginęli w wypadku samochodowym, wracając do domu z Sydney. Od tamtej pory, jego największym autorytetem zawsze był dziadek – były strażak, który zaraził swojego wnuka pasją do tego zawodu.
Dziadkowie starali się dobrze wychować Barta, by ten wyrósł na człowieka rozsądnego i odpowiedzialnego, który będzie miał szacunek do innych ludzi, bez względu na ich status materialny, czy inne przypadłości. I chyba im się udało, bo w dorosłym życiu Stonehart jest człowiekiem niezwykle rozsądnym, choć zdarza mu się odrobina szaleństwa, którą jego narzeczona od czasu do czasu mu wypomina. To człowiek niezwykle empatyczny, mocno wyczulony na krzywdę innych ludzi oraz zwierząt. Chętnie wyciąga do wszystkich pomocną dłoń i jeszcze nigdy nikomu nie odmówił.
> W szkole Bart był lubiany. Z nieszablonowym poczuciem humoru i wesołym usposobieniem, zjednywał sobie kolegów i koleżanki. Aktywnie działał w kilku klubach i drużynach sportowych, a i jego stopnie były nawet znośne. Już gdzieś tak w połowie liceum, wiedział że będzie chciał się poświęcić pomocy innym, więc nic dziwnego, że był bardzo zdeterminowany, by ukończyć szkołę, która da mu szansę w zawodzie strażaka. Teraz, po około 6 latach pracy w straży nie zamieniłby tego na nic innego.
> Kobietę swojego życia, za jaką od zawsze uważał Tahnee, poznał w wieku sześciu lat na placu zabaw. Ona miała wówczas cztery. Czy wiedział już wtedy, że za ponad dwadzieścia lat, będą zaręczeni? Raczej nie, jednak od tamtej pory nie odstępował jej nawet na krok. Początkowo, były to typowo dziecięce zaloty. Ciągnięcie za włosy, dzielenie się zabawkami, czy chodzenie za ręce. Z biegiem lat, Bart utwierdzał się w przekonaniu, że Walker to ktoś, kto idealnie do niego pasuje. Gdzieś na początku liceum, poprosił ją o to, by została jego dziewczyną i od tamtej pory byli nierozłączni. Owszem, zdarzały im się wzloty i upadki, ale tego doświadczał każdy związek. Jednak prędzej czy później, zawsze do siebie wracali, wiedząc że to, co im się przytrafiło, to taka prawdziwa miłość. Nic więc dziwnego, że pięć lat temu, korzystając z okazji, że mieli czas by we dwoje wyjechać w Alpy, Bartholomew postanowił się oświadczyć. Pieczołowicie się do tego przygotowywał przez kilka miesięcy. Kupił odpowiedni pierścionek i ze szczegółami zaplanował ten wyjątkowy wieczór. Bał się tylko jednego – reakcji Tahnee. Klęcząc w śniegu, czekał na jej odpowiedź, jednak ona się zgodziła.
Tylko dlaczego teraz, pięć lat po oświadczynach, nadal byli narzeczeństwem. Bart kochał Walker do szaleństwa, to było oczywiste. Jednak dopadało go coraz więcej obaw i wątpliwości. Nie potrafił sobie wyobrazić siebie, jako męża. Owszem, Tahnee była kobietą jego życia i to z nią chciał je spędzić, jednak nadal nie zdobył się nawet na to, by poprosić ją o to, by z nim zamieszkała. Sam już gubił się w swoich uczuciach, nie widząc tak właściwie czego chce i coraz więcej czasu poświęcając pracy.
Kilka faktów więcej: » Nie pali, a już tym bardziej nie pije dużych ilości alkoholu. Wszak, praca strażaka wymaga życia w pełnej gotowości, by móc być na każde wezwanie.
» Ma owczarka niemieckiego, którego nazwał Lucky. A to dlatego, że znalazł go porzuconego blisko swojego domu.
» Pija bardzo duże ilości kawy, chociaż nie martwi się tym, że może przedwcześnie dostać zawału.
» Kolekcjonuje znaczki pocztowe. Pasja, którą przejął po swoim dziadku.
» Mimo, że Tahnee od pięciu lat jest jego narzeczoną, nadal mieszka sam. Nie potrafi zdobyć się na to, by poprosić ją wspólne mieszkanie.
» Potrafi sprzątać, gotować, a nawet od czasu do czasu, naprawi cieknący kran.
» Często odwiedza siłownie, codziennie rano wcześnie wstaje, by móc przebiec przynajmniej 1o kilometrów. Bardzo dba o to, by zawsze być w formie.
» Marzył kiedyś o tym, by być wodzirejem, albo profesjonalnym stnad uperem, jednak bycie strażakiem to praca jego marzeń.
» Ma lęk wysokości. W pracy stara się to ukrywać, jednak wejście nawet na trzystopniową drabinę, napawa go niebywałym lękiem.
» Kocha góry i kiedy tylko ma ku temu okazję, wyjeżdża w nie, by móc odpocząć i pomyśleć.
Środek transportu
Chevrolet Impala z 1965 roku, który sam naprawił. Jest jego dumą i największą miłością.
Związek ze społecznością Aborygenów
Osobiście nie ma, jednak babcia jego narzeczonej była Aborygenką, a on jako dobry partner wraz z narzeczoną poznaje kulturę rdzennych mieszkańców Australii.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Jeśli nie zobaczysz go siedzącego w wozie strażackim, kiedy będzie pędził na kolejną akcję, najpewniej spotkasz w jego własnym domu, na siłowni, w jakimś barze lub na plaży, gdzie będzie zażywał kąpieli słonecznych.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Tahnee Walker.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
Chevrolet Impala z 1965 roku, który sam naprawił. Jest jego dumą i największą miłością.
Związek ze społecznością Aborygenów
Osobiście nie ma, jednak babcia jego narzeczonej była Aborygenką, a on jako dobry partner wraz z narzeczoną poznaje kulturę rdzennych mieszkańców Australii.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Jeśli nie zobaczysz go siedzącego w wozie strażackim, kiedy będzie pędził na kolejną akcję, najpewniej spotkasz w jego własnym domu, na siłowni, w jakimś barze lub na plaży, gdzie będzie zażywał kąpieli słonecznych.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Tahnee Walker.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
Bartholomew Stonehart
Jensen Ackles
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy
w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!
