about
Nie panuje nad nałogiem i ranię wszystkich, którzy chcą mi jakkolwiek pomóc.
Mam wszystko
Najlepszych rodziców o otwartych głowach, którzy pozwalali mi na doświadczanie życia w warunkach kontrolowanych. Starszego brata, powiernika sekretów i człowieka, za którego oddałbym życie. Pamiątki z podróży po całym świecie, bo jako dzieciak byłem prawie wszędzie. Mogłem podrywać miejscowe piękności, opowiadając o zwierzętach, które widziałem na żywo. Opisywałem smaki pysznego jedzenia i odruchów wymiotnych na potrawy, których nie miałem odwagi spróbować. Miał za to mój brat, nawet jeżeli były to dobrze przyprawione suszone robaki prosto z miejscowego bazaru jednego z krajów Azji. Byłem przebojowy, lubiany i namiętnie grałem w lacrosse. Niestety nie należałem do mądrych geeków, wystarczyło mi widzieć, że 2+2=4, a włączać to nie włanczać. Nie jestem przygłupi, bez przesady. Bardziej jednak miałem fach w rękach niż mózg do skomplikowanych operacji matematycznych. Na dodatek lubiłem błyskotki. Czasami zastanawiałem się, czy nie powinienem urodzić się kobietą. Biżuteria matki sprawiała, że oczy miałem jak pięć złotych. Nigdy nie chodziło o noszenie, ale uwielbiałem ją po prostu oglądać i dotykać. Nie pytajcie mnie, jak zostałem gemmologiem, ale samo wyszło. Jako młody człowiek bez pomysłu na siebie po prostu wyjechałem na studia badać kamienie szlachetne. Niektórzy się zastanawiali co mi padło na mózg, a ja wiedziałem, że to lubię. Do tego doszło złotnictwo i teraz robię rzeczy, na które ślinią się nie tylko kobiety.
Straciłem wszystko
Dorobiłem się, szło mi świetnie. Lokalny zakład jubilerski nie był moim głównym źródłem dochodów. Otworzyłem go zaraz po studiach, po których wróciłem do Lorne Bay. Tyle tylko, że prawdziwą sławę mam w Internecie. Pokazuje, opowiadam i tworzę małe dzieła sztuki. Niektóre były sporo warte, a to wszystko zaczęło się już podczas studiów. Dziecięcą fascynację przemieniłem w dochodowy biznes. Wszystko szło świetnie, a ja miałem się w swoim życiu naprawdę dobrze. Było mnie stać na nowy samochód i mieszkanie, perfekcyjne życie. Dla innych, dla ludzi w sieci i dla wszystkich poza mną samym. Nie wiedziałam, czego zaczyna mi brakować, uporczywe myśli, które wkradały się do głowy, podczas samotnych wieczorów doprowadziły mnie do momentu, kiedy nie miałem siły, żeby posprzątać w mieszkaniu czy wziąć prysznic. Walka o każdy dzień z własną głową po prostu mnie wykończyła. Do tego doszedł alkohol, duże ilości alkoholu, które po prostu zabijały te myśli i pozwalały mi funkcjonować. Tak mi się wydawało, prawda była taka, że wpadłem po uszy. Przestałem realizować zamówienia, zapominałem o płaceniu rachunków i często nie wiedziałem jak mam wrócić do domu. Za towarzystwo zacząłem mieć miejscowych pijaczków. Miałem pieniądze, więc siedzieli blisko. Mieli za co pić. Stoczyłem się i pewnie gdyby nie brat, który zauważył co się ze mną dzieje. Na moment zawiesiłem działalność, grupa AA i psychiatra pomogły. Odbijam się od dna, chociaż to ciężka walka. Nie mam siły na to, żeby wpuścić kogoś do swojego życia, chociaż bardzo tego chcę. Na ten moment znów pracuję, znów wróciłem na dobre tory i mam nadzieje, że znowu nie przepadnę w tej otchłani.
Najlepszych rodziców o otwartych głowach, którzy pozwalali mi na doświadczanie życia w warunkach kontrolowanych. Starszego brata, powiernika sekretów i człowieka, za którego oddałbym życie. Pamiątki z podróży po całym świecie, bo jako dzieciak byłem prawie wszędzie. Mogłem podrywać miejscowe piękności, opowiadając o zwierzętach, które widziałem na żywo. Opisywałem smaki pysznego jedzenia i odruchów wymiotnych na potrawy, których nie miałem odwagi spróbować. Miał za to mój brat, nawet jeżeli były to dobrze przyprawione suszone robaki prosto z miejscowego bazaru jednego z krajów Azji. Byłem przebojowy, lubiany i namiętnie grałem w lacrosse. Niestety nie należałem do mądrych geeków, wystarczyło mi widzieć, że 2+2=4, a włączać to nie włanczać. Nie jestem przygłupi, bez przesady. Bardziej jednak miałem fach w rękach niż mózg do skomplikowanych operacji matematycznych. Na dodatek lubiłem błyskotki. Czasami zastanawiałem się, czy nie powinienem urodzić się kobietą. Biżuteria matki sprawiała, że oczy miałem jak pięć złotych. Nigdy nie chodziło o noszenie, ale uwielbiałem ją po prostu oglądać i dotykać. Nie pytajcie mnie, jak zostałem gemmologiem, ale samo wyszło. Jako młody człowiek bez pomysłu na siebie po prostu wyjechałem na studia badać kamienie szlachetne. Niektórzy się zastanawiali co mi padło na mózg, a ja wiedziałem, że to lubię. Do tego doszło złotnictwo i teraz robię rzeczy, na które ślinią się nie tylko kobiety.
Straciłem wszystko
Dorobiłem się, szło mi świetnie. Lokalny zakład jubilerski nie był moim głównym źródłem dochodów. Otworzyłem go zaraz po studiach, po których wróciłem do Lorne Bay. Tyle tylko, że prawdziwą sławę mam w Internecie. Pokazuje, opowiadam i tworzę małe dzieła sztuki. Niektóre były sporo warte, a to wszystko zaczęło się już podczas studiów. Dziecięcą fascynację przemieniłem w dochodowy biznes. Wszystko szło świetnie, a ja miałem się w swoim życiu naprawdę dobrze. Było mnie stać na nowy samochód i mieszkanie, perfekcyjne życie. Dla innych, dla ludzi w sieci i dla wszystkich poza mną samym. Nie wiedziałam, czego zaczyna mi brakować, uporczywe myśli, które wkradały się do głowy, podczas samotnych wieczorów doprowadziły mnie do momentu, kiedy nie miałem siły, żeby posprzątać w mieszkaniu czy wziąć prysznic. Walka o każdy dzień z własną głową po prostu mnie wykończyła. Do tego doszedł alkohol, duże ilości alkoholu, które po prostu zabijały te myśli i pozwalały mi funkcjonować. Tak mi się wydawało, prawda była taka, że wpadłem po uszy. Przestałem realizować zamówienia, zapominałem o płaceniu rachunków i często nie wiedziałem jak mam wrócić do domu. Za towarzystwo zacząłem mieć miejscowych pijaczków. Miałem pieniądze, więc siedzieli blisko. Mieli za co pić. Stoczyłem się i pewnie gdyby nie brat, który zauważył co się ze mną dzieje. Na moment zawiesiłem działalność, grupa AA i psychiatra pomogły. Odbijam się od dna, chociaż to ciężka walka. Nie mam siły na to, żeby wpuścić kogoś do swojego życia, chociaż bardzo tego chcę. Na ten moment znów pracuję, znów wróciłem na dobre tory i mam nadzieje, że znowu nie przepadnę w tej otchłani.
Środek transportu
tylko motocykl
Związek ze społecznością Aborygenów
Brak
Najczęściej spotkasz mnie w:
w moim sklepie jubilerskim, na plaży i jak jeżdżę motocyklem za miastem
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
brat - Viggo Kidman
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Nie
tylko motocykl
Związek ze społecznością Aborygenów
Brak
Najczęściej spotkasz mnie w:
w moim sklepie jubilerskim, na plaży i jak jeżdżę motocyklem za miastem
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
brat - Viggo Kidman
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Nie
Hugo Kidman
Will Higginson
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy
w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!
